Geenstijl

Het is iedereen zijn schuld behalve van Rutte

Wij (wij wel, red.) beginnen dit topic eerlijk. Het was een beetje een irritante nietszeggende vraag van Caroline van der Plas tijdens het debat over de sms'jes, wat de premier er nou allemaal zelf van vond dat demense geen vertrouwen meer hebben in de polletiek. En voor de rest was dit inderdaad geen verheffend debat, omdat Kamerleden heel graag de ogen op de bal wilden houden maar niemand nou precies kon zeggen wat de bal precies is. Maar toch. Wat er in het fragment hierboven uit de mond van onze minister-president kwam aan Kamerhaat is, nou ja, aan de brutale kant. Rutte doet het voorkomen alsof het in alle gevallen waarin de Kamer (nou ja, de oppositie) hem niet vertrouwde het telkens om zaken ging die allemaal prima uit te leggen zijn en dat er helemaal geen patroon is van het voortdurend onjuist informeren van de Kamer en weg proberen te komen met ongeloofwaardige smoezen.

Welnu. Er is wel een patroon. Rutte ontkende tijdens de formatie dat er over Pieter Omtzigt was gesproken tijdens de formatiegesprekken terwijl er letterlijk 'Pieter Omtzigt functie elders' op een briefje stond dat verkenner Ollongren bij zich had. Vervolgend bleven Rutte én de vier (4!) verkenners dit volhouden, totdat uit de notulen bleek dat er wel degelijk over was gesproken, door Rutte en verkenners Jorritsma en Ollongren. Sterker nog, verkenner Ollongren was bereid over deze affaire af te treden als minister. 

Toen RTL Nieuws onthulde dat het kabinet, onder leiding van Mark Rutte, ervoor had gekozen om de Kamer doelbewust niet volledig te informeren over de omvang van de toeslagenaffaire, zei Rutte dat er niets onoirbaars was gebeurd. Maar uit de later vrijgegeven notulen van de ministerraad bleek dat de ministers er inderdaad voor kozen om de Kamer niet volledig te informeren, én dat CDA-ministers inderdaad aan hadden geboden om Pieter Omtzigt te sensibiliseren. 

In de kwestie-Hawija ontkende de premier dat hij was geïnformeerd door minister Hennis over burgerdoden, maar moest hij later erkennen dat hij daar toch wel over was geïnformeerd. Hij wist alleen niet precies hoeveel en was daarna het gesprek met minister Hennis stomweg vergeten.

In de kwestie over de dividendbelasting zei Mark Rutte tegen de Kamer dat er naar zijn beste weten geen memo's over de afschaffing waren, terwijl die er wel bleken te zijn. 

In het debat over Halbe Zijlstra en de datjsa van Poetin zei Rutte dat hij 'geen actieve herinnering' had aan het moment waarop hij van die leugen hoorde en dat hij er alleen maar niets van had gezegd omdat hij Zijlstra zelf zijn verhaal wilde laten doen. Daarvoor verspreidde de vvd nog de suggestie dat het verhaal van Zijlstra, hoewel het dus gelogen was, wel 'stond' en zei Rutte dat Zijlstra gewoon aan kon blijven.  

In de affaire rond het bonnetje van Teeven verklaarde Rutte ook dat hij niet wist hoe het zat met het 'uitstekende geheugen' van Fred Teeven, waardoor zijn ministers Opstelten en later Van der Steur, en ook Teeven zelf moesten aftreden. Totdat bleek dat informatie daarover wel degelijk naar zijn assistenten op het ministerie (oa Sophie Hermans) was gemaild. De onderliggende mails bleven uiteindelijk geheim, omdat hij volgens Rutte door zijn assistenten niet op de hoogte was gesteld van deze brisante informatie en de Kamer hem maar moest vertrouwen. 

Maar dit is dus géén patroon.

Wij herhalen: géén patroon. 

En bovendien is er gewoon een nieuwe bestuurscultuur, waar Mark Rutte 'radicale ideeën' over had? Was dat ook een leugen? Of zien wij nou patronen die er niet zijn?