Geenstijl

Muziek om u de grond in te trappen alsook op te beuren

De Heideroosjes, ze zijn TERUG met de eerste nieuwe muziek in acht jaar. Nu moeten we oppassen dat DJ Hellemokers met zijn sloophamer achter ons aan komt hollen maar sinds de heppiedepeppisering van die makkers, ergens in 2004, zijn we wat anders gaan doen. In het begin trokken we die Smelten de Paashaas-, Goede Tijden Slechte Tijden- en Sjonnie & Anita-meuk nog wel, omdat het gebbetjes waren op verder uitstekende albums (Schizo, maar ook de compilatie Smile... You're Dying). Toen het Damclub Hooliganisme een verdienmodel werd was er eigenlijk geen zak meer aan - zo ook de hardcore stierf aan die happy hardcore-tumor. Enfin, in de Nederlandse taal is ook de eerste Heidemuziek in acht jaar, het nummer 2020, De Tering. Met de titel identificeren is niet zo ingewikkeld en de riffs zijn ouderwets gruwelijk, maar een gast van bijna 50 horen rauzen over 'het sprookje van mondkapje en de boze wolf', mompel mompel. Wat dan wél/ook heel tof is, is de nieuwe plaat van M. Ward, maar om dat te waarderen moet je wel emotioneel breekbaar durven te zijn. Na de klik nog meer muziek heet van de naald, zoals Less Than Jake en Taylor Swift - de laatste is kennelijk populair, heel frappant.