Die koerier zal wel even wat gas terugnemen

Lachgaskoerier, op een paar beroepen na het meest nobele beroep ter wereld, onder meer na 'zorgmedewerker', 'brandweerman' en 'Gaston Starreveld'. Komt de contemporaine zilversmid in dit verhaal aan op de afgesproken plek om zijn portie inhaleerbaar geluk uit te delen aan professoren in de kwantummechanica, komen er ineens "klanten" aangehold om 'm te ontdoen van het goudeerlijke goedje. En dat moeten we niet willen met z'n allen! Want lachgaskoeriers zijn dan wel de witte kopjes van de puisten op het gezicht van je oma, ze doen wel gewoon hun werk en je blijft maar eens met je werkloze poten van andermans spullen af. De 'verdachten' hebben allemaal een donkere huidskleur, ze dragen allemaal donkere kleding en we hebben een donkerbruin vermoeden dat ze toch niet gepakt gaan worden. Je zou lachgasjuweliers bijna aanraden om maar niet meer op klaarlichte dag naar Amsterdam-Zuidoost te gaan.