Geenstijl

Dit is deel 43 van het feitenfeuilleton UWV: Kroniek van een faalfabriek. Hierin beschrijft database doctor @René Veldwijk van binnenuit zijn ervaringen met het UWV. Lees HIER de introductie, inclusief een lijst met afleveringen en personages.

Mei 2010

Op 3 mei 2010 verschijnt de directie van softwarebeheerbedrijf Corduroy op de bestuurskamer van het UWV-hoofdkantoor, daartoe gesommeerd door UWV-topbestuurder David Jongen. Het onderwerp van gesprek hoeft niemand uit te leggen. Het UWV is zwaar misnoegd dat meneer Veldwijk de wetgeving voor de Eenduidige Loonaangifte heeft getorpedeerd. Meneer Veldwijk zelf is niet welkom. Het UWV doet immers alleen nog zaken met Corduroy. Meneer Veldwijk is slechts parttime inhuurkracht via Corduroy (en grootaandeelhouder van Corduroy). Natuurlijk is dat meteen het probleem: de directie van Corduroy heeft uiteindelijk weinig te zeggen over meneer Veldwijk. De twee Corduroy-directeuren maken zich op voor een raar gesprek. 

De directeuren zitten er onderling heel anders in. Operationeel directeur Bevers baalt ervan dat de relatie met het UWV onder druk staat. Zijn collega, algemeen directeur Frans Kleipool, is juist verheugd. Na anderhalf jaar smachten komt hij nu dan eindelijk aan tafel met de UWV-bestuurstop, zijn natuurlijke habitat, zijn niveau, een plek om echte zaken te doen. Eerder, bij de afronding van de onderhandelingen over de verkoop van onze software aan het UWV, had ik dat op het nippertje voorkomen, maar nu gaat het alsnog gebeuren. Kleipool stuurt mij nog net geen bedankmailtje.

Het gesprek duurt een half uur. Het is alleen geen gesprek. Wat zich ontvouwt is een tirade zonder onderbreking door David Jongen. UWV-divisiedirecteur Dirix zit er zwijgend naast. Directeur Kleipool probeert enkele keren iets te zeggen en krijgt elke keer van bestuurder Jongen toegesnauwd dat hij aanwezig is om te luisteren en niet om te spreken. Na afronding van de schreeuwpartij kunnen de mannen vertrekken. Ze zijn confuus. Topman Jongen heeft van alles over ze uitgestort; een coherent verhaal was het niet. In zijn opwinding en woede is David Jongen soms totaal off-topic gegaan. De boodschap die de mannen mee hebben gekregen is in elk geval dat de handelwijze van meneer Veldwijk 'repercussies' gaat krijgen. Corduroy gaat een officieel schrijven van het UWV ontvangen waarin die repercussies worden medegedeeld.

Nadat ik het verslag van het "gesprek" aanhoor ben ik net als de arme Corduroy-directeuren in staat van verwarring. Wat bezielt David Jongen? Wat wil hij bereiken? Waarom niet gewoon die repercussiebrief via zijn onderdaan-directeur Dirix gedropt of staande het 'gesprek' overhandigd? Waarom als topbestuurder met een jaarbudget van anderhalf miljard euro los gaan op twee directeurtjes van een minibedrijf, mannen die niets hebben misdaan en geen greep hebben op degene op wie de woede zich richt?

En het ergste: waarom een half uur schreeuwen vloeken en tieren tegen deze arme mensen? Een bestuurder op dit niveau doet zoiets niet. Op topniveau is er maar een handelwijze: speak softly and carry a big stick. Bij deze topman is het omgekeerd: yell loudly and swing a tiny dick. Want wat ik hoor is onmacht. Wat moeten die 'repercussies' van het UWV gaan inhouden? Ze kunnen mij permanent de deur wijzen. Soit. Juridisch kunnen ze iets proberen met schending van geheimhouding. Maar de white paper waarmee het UWV is gevloerd, is door de Tweede Kamer omarmd en bevat geen vertrouwelijke informatie. Politiek en juridisch is deze route totaal kansloos. Natuurlijk zijn er mijn lobbyactiviteiten, maar daar heeft het UWV voor zover ik weet nooit lucht van gekregen. En als dat toch zo is, willen ze dan dat ik voor de rechter ga betogen dat ik als burger het niet kan laten gebeuren dat het UWV en de Belastingdienst de politiek aantoonbaar bedriegen? Make my day, meneer Jongen.

Corduroy kunnen ze ook weinig maken. Het UWV heeft tegen heug en meug afscheid van Capgemini genomen en Corduroy wordt zodra het kan weer ingeruild. Daarvan ben ik overtuigd. De conclusie is onontkoombaar: David Jongen is nog erger dan een nitwit met foute vrienden. Deze man snapt niet wat macht en onmacht zijn en hoe dicht die begrippen in een asymmetrische relatie bij elkaar liggen. Dat David Jongen ooit op deze toppositie is terechtgekomen is bijna nog raadselachtiger dan dat hij er na een half miljard aan verspild belastinggeld nog zit.

Na het grote hoofdschudden begint het lange wachten op de aangekondigde 'repercussiebrief'. Corduroy-directeur Bevers stuurt ons een schrijven waarin hij ons op het hart drukt ons jegens het UWV te gedragen. Zo hoort dat natuurlijk. Corduroy moet buiten het gewoel blijven. De 'repercussiebrief' laat ondertussen lang op zich wachten, zo lang dat ik begin te geloven dat er geen brief meer komt. Het versterkt mijn gevoel dat de ratio bij David Jongen zoek is. Maar nee, na bijna drie weken ontvangt Corduroy een officieel schrijven van bestuurder Jongen. Het resultaat bestaat uit iets dat alleen kan worden omschreven als twee A4'tjes onmacht. De brief bevat slechts één repercussie: Corduroy moet ervoor zorgen dat wij alle verwijzingen op onze website naar het UWV en de polisadministratie verwijderen.

De repercussiebrief is het definitieve bewijs dat wat David Jongen doet ondoordachte bluf is. De eis dat wij de referenties naar ons UWV-werk wegpoetsen van onze website is totaal niet afdwingbaar. Natuurlijk doen we het niet en eveneens natuurlijk gebeurt er vanuit het UWV niets. Het is zo ongeveer het domste wat je kunt doen vanuit een positie van macht: dreigen en eisen en vervolgens niets doen. Uiteraard zorg ik er via lobbyist Marcel Kummel voor dat de Tweede Kamerleden weten wat er gebeurt. Ook dat had een eerstejaars student politicologie kunnen bedenken. En ook dat is weer informatief: de UWV-top heeft een uitgebreide staf die perfect snapt hoe het spel moet worden gespeeld. Kennelijk maakt David Jongen geen gebruik van die expertise. Zoiets is waardevol om te weten. Niemand gaat deze bestuurder weerhouden van een misstap.

Uiteindelijk ben ik natuurlijk wel opgelucht maar niet blij. De overlevingskansen van Corduroy zijn er niet beter op geworden nu naast ketenmanager Cor Franke ook UWV-topbestuurder David Jongen op oorlogspad is. Welbeschouwd is er maar één weg die perspectief biedt op een goede afloop voor ons: beide mannen moeten uit beeld verdwijnen. (Dat Franke na het wetgevingsfiasco al op weg is naar de uitgang is nog onbekend.) Ik concludeer dat David Jongen kwetsbaar is. De man mag dan honderden miljoenen belastinggeld wegpissen zonder dat het iemand in Den Haag boeit, maar voor een minister is dit ongeleide projectiel een politiek risico. Mijn taak is ervoor te zorgen dat dit duidelijk wordt. Ik moet de bananenschil vinden waarover David Jongen kan uitglijden. Ik kan meteen aan de slag, want onbewust heeft UWV-topman David Jongen tijdens zijn tirade richting Corduroy de eerste spijker al in zijn doodskist geslagen.