Geenstijl

Kleine kernramp bij lokale D66-afdeling

D66 Arnhem, we moesten even zoeken maar in 2013 en 2014 hadden we blogs over het feit dat het Gelderse chapter van de partij met de grootste wijsvinger wel erg ontvankelijk op de divan van de Turkse overheid lag - en verder niks. Tot vandaag! Onlangs kletterde de complete lokale afdeling van D66 met donderend geraas ineen, wegens 'een samenloop van omstandigheden'. Nou, dikke løl drie bier: de sfeer was door en door verrot en er zou sprake geweest zijn van intimidatie, achterkamertjes, huilende mensen, machtsmisbruik door een fractievoorzitter, schofferingen en drie oud-bestuursleden die wild om zich heen meppen en iedereen proberen mee te sleuren in hun val. Een van hen had ervaring binnen de Amsterdamse D66 (voor de mensen die de Amsterdamse D66 niet kennen, dat is een soort SP, maar dan iets linkser) en in Arnhem 'is de cultuur veel minder liberaal en vrij'! Nou jaaaaa zeg. "Er is een onveilige omgeving binnen D66 Arnhem waarin sprake is van intimidatie en machtsmisbruik. Dat zorgt voor een verziekte cultuur", zegt Jeroen Poot. Vervolgens wordt er naar de leden gecommuniceerd alsof er niks aan de hand is, stelt Laura van Ommen. "Maar dit speelt al jaren."

Mensen die elkaars bloed wel kunnen drinken, kan gebeuren. De Ottomaans-Marokkaanse oorlogen bij DENK, de muiterij van piraat Otten, de ineenstorting van LPF, lokale SP'ers die elkaar de tent uit vechten. Maar wat maakt het bij D66 nou net even een tikje grappiger dan bij de rest? Die morele verhevenheid. Die geveinsde superioriteit over andere mensen. Die spottende en verontwaardigde blikken als je een keer een andere mening hebt dan de mensen van D66. Die zelfingenomenheid. De hypocrisie. Het zonder met de ogen te knipperen verbranden van democratische partijbeginselen. Het wegkijken. Die eeuwige opgeheven vinger. En dan storten er een keertje wat fundamenten in en ligt de fractie van een provinciehoofdstad onder het puin. Soms zijn het net mensen, die D66'ers.