Geenstijl

Eric Gudde, aftreden

Het is de KNVB weer gelukt hoor, door SC Cambuur en De Graafschap op meer dan driekwart van de competitie niet te laten promoveren naar de Eredivisie, ondanks een cabareteske stemming peiling onder clubs die compleet de andere kant op wees. Voetbalsupporters nóg harder en nóg dieper van achteren nemen dan ze OOIT hebben gedaan. Iedereen staat erbij, iedereen kijkt ernaar, iedereen in het wereldje (*, *, *, *, *, enz.) lacht besmuikt om de totaalchaos waarin de KNVB het Nederlandse voetbal heeft gestort, maar het is onbestaanbaar dat je geen prijs betaalt als je Periodekampioen Wanbeleid bent geworden. Het gaat bij de KNVB allang niet meer om het voetbal, om de clubs, om het gras en om de wedstrijden. Het gaat erom wat er in de bestuurskamer gebeurt, wie wie kent, wie een mooi pak heeft, waar de bitterballen het best smaken en wie de meeste centjes heeft. Het is schrijnend te zien hoe directeur Eric Gudde, een omhooggevallen belastinginspecteur die keer op keer heeft aangetoond te licht te zijn voor een bepalende functie in een publieke sector, er niet in is geslaagd de rijen te sluiten, maar alleen maar méér rijen te creëren. Maar het is goed Gudde, want die rijen sluiten vanzelf: onder de supporters.

Neem die hijgerig door de KNVB erin gepijpte introductie van tweede elftallen in het profvoetbal. Zogenaamd goed voor de competitie en zogenaamd goed voor het Nederlandse voetbal en zogenaamd wilden de clubs het, maar die clubs wilden dat NIET. Iedereen ging onder protest akkoord. En dan de drogreden dat er meer supporters naar Jong-teams zouden komen. Dat is gewoon niet waar: die vier beloftenploegen bungelen jaar in jaar uit troosteloos onderaan het toeschouwersklassement. Minder toeschouwers dan TOP Oss, dan doe je het dus niet goed. En we geven het de supporters en voetballers ook te doen, op een winderige woensdagavond op het fucking AFAS Trainingscomplex op een onmogelijke tijd aftrappen tegen een stel zestienjarige druiven uit de B1 van AZ, met zes bejaarden en een paardenkop op de tribune en ondertussen behandeld worden als een hond met combiregelingen, hekken, omwisselbiljetten en allerlei mensenhatende restricties uit de bossen van Pyongyang. En als zo'n Jong-team verliest, dan is dat helemaal niet erg, want het hoort bij de ontwikkeling. Dat is geen profvoetbal, dat is triest. En ondertussen vragen we ons in Nederland maar af hoe het toch kan dat we de aansluiting met de top verliezen.

Komt bij: het is je reinste competitievervalsing en je zal maar net de pech hebben of Ajax op maandag wel een paar aankopen laat meehobbelen in het tweede, want op vrijdag doen ze sowieso niet mee. Dat is geen eerlijke, volwaardige competitie tussen clubs die aan het begin van een seizoen met zorg een selectie hebben samengesteld, dat is pure WILLEKEUR. De introductie van Jong-teams is alleen goed voor de KNVB, voor Ajax, PSV, AZ en FC Utrecht. Lekker de talenten laten rijpen in wedstrijden die je zelf kiest en die talenten daarna weer verkopen voor je eigen portemonnee. Daar hebben Cambuur, Den Bosch, NEC, Roda JC en al die andere volksclubs helemaal geen zak aan. Het is alleen goed voor de KNVB en voor een paar idioten met een gouden lepel in hun bek, zoals toenmalig Jong Ajax-coach Michael Reiziger: "Wij van Ajax zijn een bedrijf." Nee pik, je bent een voetbalclub. Het was een knappe eerste stap naar de totale diskwalificatie van die Keukenkneuzenliga, een competitie die net zo goed helemaal opgedoekt kan worden, want het boeit die pinguïnpakmanagers van de KNVB toch allemaal geen fluit.

Eric Gudde, een belastinginspecteur die op een blauwe maandag iets deed bij Excelsior Maassluis, toen Feyenoord zogenaamd uit de schulden hielp door een wurgverbond te tekenen met Pim Blokland cs, en het stadiondossier is nog steeds een graframp. Willen jullie A Feyenoord City of B een vernieuwde Kuip, iedereen wil B, dan doen we maar A - een handelwijze die we inmiddels goed kennen van Gudde. Jean-Paul Decossaux, pluk willekeurig 99 mensen van straat, zet ze naast Decossaux op een rij en hij is degene die het minste van voetbal weet. Trots koketteert de KNVB met de prestaties van deze knakker: "Blabla na een paar jaar besloot Decossaux zich te richten op marketingtechnieken, distributiemodellen en co-branding principes, met name binnen de bank- en verzekeringsmarkt (...) Decossaux heeft tot zijn zeventiende actief gevoetbald bij KHFC In Haarlem." Dat zegt álles. Decossaux is geen voetbalman, Decossaux is een wandelende zeilboot die in het weekend niet in het stadion zit, maar met zijn Gaastra-jas achtvormige knopen aan het maken is op zijn jacht. Nico-Jan Hoogma, die nog nooit iets zinnigs heeft gezegd, Art Langeler, van wie zelfs Voetbal International geen idee heeft wat hij nou eigenlijk doet, een financieel directeur die ooit kopjes mocht geven aan de corrupte UEFA-clown Platini en als 'directeur operations' een huismoeder wiens hoogtepunt op voetbalgebied was: "Ze is 7 jaar coach van het elftal van haar jongste zoon geweest, heeft in het jeugdbestuur gezeten en jeugdindelingen gemaakt."

Het zou grappig zijn, als het niet zo sneu was.

Deze giftige cocktail van beroepsbestuurders en weggooiers; ze zijn verantwoordelijk voor het beleid dat gaat over voetbal, van de sport zelf snappen ze de ballen en bestuurlijk zijn ze nog te incapabel een werkende voetbalpiramide in te voeren. Het lukt bestuurders in de meest achterlijke voetbalcompetities van de planeet, maar in Nederland stuiten we van de weeromstuit en keer op keer met de kop tegen het glazen plafond. Óveral kunnen ambitieuze clubs omhoog en moeten slecht presterende clubs omlaag. Dat is ook de hele essentie van sport: winnen, verliezen. En het levert ook nog eens prachtige televisie op: Sunderland 'Til I Die, nu op Netflix, en de iconische documentaire That Final Day van Tom Egbers.

Wat boeien in ons land die laatste wedstrijden nou voor een club als Helmond Sport, die na 29 wedstrijden stijf onderaan staat? Niks. Waar voetballen ze nog voor? Ze voetballen nérgens voor. Als een waardeloze bokser in een boksring, je krijgt een paar klappen, maar je weet dat je toch niet neer kan gaan, want volgend jaar sta je er gewoon weer. Boksen zonder dat je kan verliezen. Dat is geen topsport, dat is vrijblijvend vrijdagavondvoetbal (en zelfs dat heeft de KNVB niet in de vingers, gezien de populariteit van Powerleague in de grote steden). Door de wirwar aan regels en de starheid van de KNVB zien amateurclubs er helemaal niets in om te promoveren, over topsportmentaliteit gesproken, en de clubs die de sprong wél wagen worden door het onbuigzame KNVB-beleid (boarding zus, ballenjongens zo, uitvak zus, aanvangstijden zo, begrotingcijfers zo) aan hun lot overgelaten en zonder uitzondering gaan ze kapot. Denk AGOVV, denk Achilles'29. Ja, bij het introduceren van een racismeplan, dan staat de KNVB met de bek vooraan.

Dan hebben we het nog helemaal niet gehad over de voortdurende flagrante supportershaat. De achterlijke aanvangstijden, zodat fans uit Groningen zich in alle bochten moeten wringen om bij een wedstrijd in het zuiden aanwezig kunnen zijn. De onmogelijke bus- en treincombi's omdat een stel boeren uit Doetinchem een gevaar voor de volksgezondheid van Volendam zouden zorgen, kom nou toch. De torenhoge boetes als er ergens een supporter op een trap staat. De strafexercities die clubs moeten lopen als er ergens een fakkeltje wordt afgestoken. De gele kaart voor een speler als hij juicht met de fans. Het gekonkel met belachelijke scheidsrechters en wazige beslissingen van de videoscheidsrechter. En ondertussen twittert Michael van Praag een foto van een leeg stadion in Azerbeidzjan: indrukwekkend. Helemaal vastgeroest op de schoot van nóg ergere en door en door verrotte kliekjes bij de FIFA en de UEFA, die WK's hebben verkocht aan boutlanden als Rusland en Qatar. Ze zijn bij de KNVB te laf een keertje stelling te nemen, omdat bondsvoorzitter Just Spee een mooie functie in Europa moet krijgen.

En dan is het corona, moeten er knopen doorgehakt worden over promotie en degradatie, over twee clubs die al het hele seizoen te goed zijn voor de rest (Cambuur en De Graafschap) en twee clubs die het hele seizoen in blinde paniek alle ballen het stadion uitrossen (ADO en RKC). Voetbalgrootmacht Ajax opperde een noodplan met eenmalig twintig clubs in de Eredivisie. Vrijwel iedereen ongezien akkoord, rijen gesloten en geen schade voor Cambuur en De Graafschap, clubs die al een heel jaar hun beleid, aankopen, visie en begroting hebben ingesteld op promotie. Tot Eric Gudde hoogstpersoonlijk en om onbegrijpelijke redenen (als een lobby uit Den Haag onbegrijpelijk genoemd kan worden) voor het plan ging liggen en als enige bond in Europa koos voor een afwijkend plan, met overal wanorde, chaos, ellende, verdriet, haat, onbegrip en een almaar uitdijende wig tussen de KNVB en mensen die wel van voetbal houden als gevolg.

Vrienden, die hebben ze nu niet meer bij de KNVB, alleen Valentijn Driessen, de nuttige idioot van De Telegraaf, die met een dildo in de clubkleuren van ADO Den Haag op z'n zolderkamer precies doet wat ze in Zeist aan hem vragen. Na de uitspraak op 24 april dook Eric Gudde weg, veilig, achter het stuur van zijn gesponsorde Volkswagen, die hij bij de stadions mag parkeren op speciale plekken voor heel erg belangrijke mensen.