Geenstijl

De consument geeft alsmaar aan dat het de hand op de knip wenst te houden.

Paar weken terug was het onderwerp van de bankblog nog dat de financiële markten het negatieve effect van het Corona virus onderschatte. De beurs heeft sindsdien een veer moeten laten. Vraag is nu (nogmaals) of dit het begin is van de beurskrach of dat de strategie van de afgelopen 10 jaar (buy the dip), nog steeds van kracht is.

Sinds 2009 was slecht nieuws goed nieuws voor de beurzen. Het slechte nieuws zorgde er immers voor dat de centrale banken keer op keer ingrepen en de markt overspoelde met liquiditeit. Deze zocht zich een weg naar voornamelijk financiële waarden zoals aandelen, obligaties en vastgoed. Ieder stukje slecht nieuws wordt door handelaren gezien als een soort legale frontrunning actie; als je weet dat er een grote koper ten tonele zal verschijnen, ga je nu stukken kopen om deze vervolgens tegen een hogere prijs door te verkopen aan de grote koper. 

Nu waart het Corona virus al een tijdje rond en de negatieve impact om de economie begint ook wat duidelijker te worden. Het economisch nieuws tot dusverre, was in ieder geval genoeg voor de Fed (Amerikaanse centrale bank) om de rente met 50 basispunten (0,5 procentpunt) te verlagen. In andere landen houden de centrale banken de situatie nauwlettend in de gaten en geven ze allemaal aan dat als ingrijpen nodig wordt geacht, dat ze het dan ook daadwerkelijk zullen doen (deze centrale banken proberen met alleen de belofte al een effect te sorteren).

Er gaan ook stemmen op om overheden te laten ingrijpen door de fiscale teugels wat te laten vieren, wat zoveel betekent dat ze de tekorten moeten laten oplopen. Dit kan op vele manieren (tijdelijke belastingverlaging, tijdelijk meer overheidsuitgaven, gratis geld, en zo verder). De consument zou dan volgens sommige tekstboekjes meer geld en meer vertrouwen krijgen en dus meer gaan consumeren. Meer consumeren betekent meer economische groei en dus bingo.

Echter, de consument geeft alsmaar aan dat het de hand op de knip wenst te houden. Daarmee wordt de effectiviteit van bovengenoemde maatregelen juist weer (deels) teniet gedaan. Menig expert stelt dat dit ligt aan het feit dat dit soort acties wordt gezien als iets tijdelijks en dus niet iets waar altijd op gerekend kan worden, waardoor het consumentengedrag niet veranderd. Sterker nog, de ingreep zou zelfs averechts kunnen werken door het “waar rook is, is vuur” effect (consumenten gaan dan juist nog meer sparen.

Daarom opperen sommigen experts om de ambtenaren een flinke loonsverhoging te geven. Zodoende zouden meer mensen voor de overheid gaan werken waardoor het bedrijfsleven wel zal moeten volgen (anders raken zij personeel kwijt).   

Maar als een ziekte zoals Corona er voor zorgt dat gehele leverantieketens stil komen te vallen, gaat meer liquiditeit vanuit de centrale banken dan echt zoveel zoden aan de dijk zetten? Gaan ze in één keer meer produceren? En stel dat de consument “gratis” geld krijgt en daarmee extra gaat consumeren terwijl het aanbod van goederen stokt? Dan is het enige wat gecreëerd wordt inflatie. Het lijkt er dus wederom op dat het ingrijpen van centrale banken en overheden vooral tot uiting zullen komen in de financiële markten en niet zozeer in de “reële” economie. 

Dus toch weer buy the fucking dip? Wall Street is de week toch weer positief gesloten, Foxconn verwacht tegen het einde van maart weer op volle kracht iPhone-onderdelen en dergelijke te kunnen produceren, VIX (volatiliteitsindicator die als risico proxy wordt gebruikt door beleggers) is weer in elkaar gezakt, en zo verder. Het lijkt er dus op dat de BTFDippers wederom hun gram kunnen halen. Nu is Corona eigenlijk niet het grote gevaar, dat zijn de fundamentele problemen die al jaren niet worden aangepakt, deze hangen allemaal samen met een teveel aan schulden.

Wat de meeste centrale banken en overheden hebben gedaan sinds de laatste schuldencrisis (startpunt van deze ellende is eigenlijk 1971), is het stimuleren dan wel faciliteren van nog meer schulden. De compositie is veranderd ten opzichte van 2008 (wie de schulden bezit en het type schuld), maar iedere persoon met een beetje boerenverstand weet dat het ene gat opvullen met het andere geen houdbare strategie is. Die afrekening gaat er komen en veel van de professionele beleggers die aan de BTFD doen, weten dit ook wel. Maar tot die tijd is het beter voor iedereen om mee te dansen op de vulkaan. Après nous, le déluge!