Geenstijl

Uit de weg Iran, tijd voor BELANGRIJKE zaken

En dan nu, zorgvuldig uitgeknepen, uitgemolken, vermarkt en gemonitized door RTL4: 'kankerhoergate' tussen Lil' Kleine en Anouk. De op drie na beste coach van The Voice of Holland kreeg naar verluidt een tik op de hebberige vingers van de beste coach van The Voice of Holland. Iets met dat hij een slechte coach is. Dat is hij ook, waarop Lil' Pikkie schijnbaar heeft geantwoord met de uiterst volwassen uitspraak 'kankerhoer'. Nu hadden ze bij RTL de kou al wel uit de lucht kunnen halen, maar ze hebben de boel vakkundig laten sudderen, wegens kijkcijfers en geld. Stay classy! De precieze gang van zaken zien een paar miljoen mensen LIVE bij The Voice of Holland en voor iedereen en z'n televisiekijker geïnteresseerd in de BESTE en de SLECHTSTE coaches van het programma OOIT, die staan hieronder.

Lil' Kleine runt de Nederlandse rapgame, alle kinderen van zes en zeven jaar vinden hem helemaal geweldig. Hartstikke fijn voor hem, maar hij is tevens met een straatlengte voorsprong de slechtste coach ooit van The Voice of Holland. Vindt zelfs de Volkskrant. Kleine weet helemaal niet of iemand goed of slecht zingt, hij roept maar wat, dan zegt hij: "Wat ben ik blij dat ik Anouk niet ben en dat ik niet hoef te kiezen." Ja makker, ga dan gewoon lekker thuis zitten als je niks weet. Daarentegen noemt hij iemand een paar keer 'sgat' of 'lieffurt', ook een heel belangrijk criterium als het aankomt op het beoordelen van iemands zangkunsten, en als ze Nederlandstalig zingen mogen ze sowieso in zijn kneuzenteam. Op een constructieve bijdrage is hij in ieder geval nog nooit te betrappen geweest, en wekelijks zitten de Twitteraars op de hashtag #tvoh collectief met de handen in het haar als iemand met een vleugje talent weer heeft gekozen voor de slechtste coach in de geschiedenis van het programma. Maar hey, Lil' Kleine heeft wel lekker veel geld. En een hond, die heeft/had hij ook.

Call TV-icoon Jeroen van der Boom mocht slechts één keer meedoen als coach, en toen drukte hij niet voor de gruwelijke Ben Saunders (die later ook op andere vlakken gruwelijk bleek, maar dat is weer een ander verhaal). Een van die Volendamse palingboeren moest voor Van der Boom douwen en toen wist iedereen al wel: deze maat is niet het snelste konijn in het bos. Jeroen probeerde krom nog een beetje recht te lullen met teksten als 'zo kon ik langer van je stem genieten' maar toen was hij reeds reddeloos verloren. Na een jaartje mocht Boom dan ook opzouten, en kwam Marco Borsato voor hem in de plaats.

Guus Meeuwis, met voorsprong de saaiste en minst spannende coach in de historie van het programma. In 1992 deed Guus Meeuwis een keer iets heel ondeugends: hij gooide een zwart t-shirt bij de witte was. Nu hoef je ook echt geen kijkcijferkanon te zijn, maar dan moet je wel kunnen zingen, en dat kan Guus Meeuwis ook al niet, al moeten ze dat onder de rivieren nog ontdekken. Hij ging zijn enige finale in met ene Thijs Pot, van wie we daarna nooit meer iets gehoord hebben.

Twee is beter dan één, zou je zeggen, en min en min is ook een soort van plus. Nou, niet als het op Nick en Simon aankomt. Die keken elkaar maar een beetje aan, zaten wat suffig te overleggen, twijfelden heel veel en drukten steevast voor de verkeerde. Van al hun keuzes hoorden we daarna alleen nog iets van Pearl Jozefzoon. En van Charly Lüske, maar die was al bekend dus dat telt eigenlijk niet, en zelfs hém hebben ze niet naar de overwinning kunnen coachen. Overigens is Charly Lüske de man van Tanja Jess, die haar kinderen weghaalde uit het wereldvreemde Nederhorst den Berg, en zo behoedde ze haar gezin voor de complete ondergang - een beetje zoals Brad Pitt deed in World War Z, maar dan anders.

Iedereen moest altijd gniffelen als Sanne Hans iets probeerde te vertellen, en dan kwam ze niet uit haar woorden en ze zei: "A-a-a-a-a-a-ach ja laat ook maar." Iedereen giechelen en lachen want die Sanne was zo leuk, en ze woont in Amersfoort, ook heel erg leuk. Einde hoogtepunten Sanne Hans, en o ja, ze was wel een heel goede vriendin van Samantha Steenwijk, die ze met een steal in haar schoot geworpen kreeg. Die twee dronken dan samen heel gezellig thee enzo.

Ilse de Lange is de leukste en spontaanste coach van The Voice, maar de beste was ze zeker niet. Als Ilse de Lange iets strengs tegen iemand moest zeggen, zat ze eerst een uur in een hoekje te huilen, zó lief is ze. Een hartstikke leuke vrouw om samen op de bank naar Notting Hill te kijken, en dan sla je een arm om haar heen en dan zeg je dat alles wel goed komt in die afgrijselijke rampenfilm. Enfin, Ilse nam wel Duncan Laurence bij de hand, met wie ze later het Songfestival zou winnen. Bij The Voice verloor ze het echter van de grieten van O'G3NE, maar ook van Emmaly Brown en Guus Mulder en dat zegt eigenlijk wel genoeg.

Trijntje, ja nee, dat is 'm gewoon niet. Hij is altijd zo serieus. Meneer had een schot in de roos met Leona Philippo (wie?) en verder is het helemaal niks waard wat hij heeft gepresteerd. Wel een overwinning dus, en vandaar ook een welverdiende zevende plek.

Lijkt ons een hartstikke aardige knaap maar het ging alleen maar om zijn lengte en dat is helemaal geen talent, dat is gewoon iets waar hij zelf helemaal niks aan kan doen. Begeleidde Ben Saunders naar de winst maar dat was zelfs een aap gelukt. In de twee seizoenen daarna had Van Velzen alleen maar volstrekte nono's in zijn team en toen mochten hij en z'n piano weer opzouten.

De adviezen van Ali lijken vaak best wel snugger, al is dat ook omdat hij naast Lil' Kleine zit, en vergeleken met diens platonische commentaar lijken de opmerkingen van de anderen sowieso hogere wiskunde. Ali heeft echter de onhebbelijke gewoonte van die vrolijke snuiters te kiezen. Vrolijke snuiters die voor geen meter kunnen zingen, maar tevens vrolijke snuiters die een leuk fleurig pakkie uit de kast hebben getrokken, waarna ze met een of andere saxofoon of trompet gaan staan toeteren, en dan gaat iedereen lekker dansen en swingen, en dan vindt Ali het al wel best. Dat is NIET hoe The Voice werkt en winnen doet Ali derhalve nooit, want iedereen die wel kan zingen kiest natuurlijk voor Anouk of Waylon.

Angela Groothuizen is een prehistorische zangdino, tussen 1943 en 1950 was ze immers lid van de Dolly Dots en sindsdien is ze professioneel coach bij allerlei programma's. Ze is gelukkig niet zo erg als die doodenge Henkjan Smits, die helemaal niks kan, maar toch nog best wel erg. Ze mocht maar twee seizoenen meedoen, maar katapulteerde wel Erwin Nyhoff en Niels Geusebroek de Nederlandse popmuziek in. Kudtmuziek, dat wel, maar toch.

Waylon die eigenlijk Willem Bijkerk heet maakt zelf ongelooflijk larmoyante muziek: een kopje country met een theezakje soul en een klontje pop. Het is werkelijk verschrikkelijk. Zijn smaak daarentegen is best prima. Cash, Jennings, Haggard, Nelson, Highwaymen. Als coach heeft hij daadwerkelijk wat toe te voegen aan de prille ontwikkeling van zijn talenten. Zangtips, opmerkingen over gitaren, bandjes, aanwezigheid op het podium, enzovoort. Vorig seizoen won hij de show met de sympathieke crooner Dennis, waarmee hij zijn plek in de top van deze ranglijst veiligstelde. Gefeliciteerd, Wim!

Marco Borsato is een soort aaibare labrador. Wel eentje die af en toe tegen het boompje van een ander plast en zich vervolgens laat aaien door wildvreemden, maar hey, NIEMAND IS PERFECT. Als je vijf keer meedoet als coach en je wint vier keer, dan ben je gewoon een enorme baas. Zijn eigen muziek is absoluut niet te pruimen en volstrekt verschrikkelijk, dus daar kan het niet aan liggen, maar hij zal wel iets hebben waarom de beste talenten steevast voor hem kozen. En je moet er natuurlijk ook gewoon hard voor werken, dat kan kon Marco ook heel erg goed.

Hoe toepasselijk, Anouk op de foto met een lekker dikke banaan. Maar alle gekheid op een stokje, de moeder van dertien is gewoon de beste coach die we hebben in dit land, na Martin Bosma natuurlijk, maar voor zover we weten heeft Bosma niet de ambitie uitgesproken aan het werk te gaan als coach bij The Voice of Holland. Anouk lijkt soms zo ongelooflijk streng voor die jonge grieten die voor haar kiezen, maar dan blijkt ze gewoon weer een hartstikke lieve en fijne mevrouw die ook maar een beetje onzeker is. Als wij twee grote harige armen hadden, mocht Anouk erin komen liggen, en dan zouden we samen luisteren naar Thanks for the Dance van Leonard Cohen, en dan zou ze zachtjes huilen.