Geenstijl

Tenminste, volgens een nieuwe studie onder 4880 Nederlanders boven de 55 tussen 1992 en 2016.

Korte anekdote. Een Nederlandse marinier werd in 2013 naar Afghanistan uitgezonden. In het voorbereidingstraject werden culturele verschillen besproken, met de nadruk op hoe sommige Afghanen het Westen zien. Foto's van Britse meisjes in korte rokjes die KO van de drank in hun eigen kots langs de promenade lagen passeerden de revue. Maar evenzo: eenzame ouderen, weggestopt in verzorgingstehuizen met mensen die alleen maar naar hen omkijken omdat ze daar voor betaald krijgen. Dat kenden ze daar immers niet, want ouders wonen tot aan de kist bij hun kinderen en mantelzorgvergoeding vanuit Kaboel kenden ze niet. Niet om het archaïsche te verheerlijken hoor, maar het geeft toch te denken.

Gelukkig hebben we volgens een nieuwe studie inmiddels iets meer recht Afghanen onze superieure manier van leven op te leggen. "Er is geen sprake van een ‘eenzaamheidsepidemie’. Ouderen van nu voelen zich zelfs (iets) minder eenzaam dan ouderen ruim twintig jaar geleden. Het idee dat de ontkerkelijking, het verdwijnen van sterke buurtgemeenschappen en individualisering tot meer eenzaamheid leidt, klopt niet." Nou, mooi, is dat ook weer uit de weg. Het SCP-rapport 'Kwetsbaar en Eenzaam?' uit 2018 gaf trouwens een vergelijkbaar beeld. Ouderen hebben tegenwoordig "meer regie over hun leven, zijn beter in staat de draad weer op te pakken als ze een partner verliezen of getroffen worden door een ziekte."

Nou, fijn, en ongetwijfeld waar. Maar alsnog: "Vooral boven de 75 neemt de kans op eenzaamheid fors toe door het wegvallen van een partner, het verlies van vrienden en familie en door ziekte en gebrek." Dus, mocht het nog niet op de planning staan, parkeer opa, oma, paps of mams ook gewoon even aan de kersttafel straks. Vinden ze leuk.