Geenstijl

Iedereen klaar voor Rico vs. Badr, het zogenaamde Gevecht van de Eeuw?

Aandoenlijk hoor, Glory en dat kickboksen met die vliegende pirouettes enzo, maar de echte moneyfights en de échte Gevechten van de Eeuw zitten nog altijd bij het klassieke boksen, de meest tactische variant van de vuistknokrammerij. Iedereen en z'n regionaal medium noemt Rico vs. Badr het 'Gevecht van de Eeuw' maar dat is het natuurlijk niet. Ali, Frazier, Foreman, Tyson, Mayweather: allemaal andere koek, andere impact en andere orde van grootte. Derhalve voor bij de popcorn & cola alhier een rijtje Gevechten van de Eeuw waarmee het zogenaamde Gevecht van de Eeuw zich moet meten. De lijst net niet gehaald: de hedendaagse twisten Wilder vs. Fury & Klitschko vs. Fury wegens de komst van Wilder vs. Fury II en mogelijk Wilder/Fury vs. Joshua. Ook de lijst niet gehaald: Brown vs. R. de Vries, alle K1-gevechten van Aerts/Schilt/Bonjasky/Overeem/Hoost, Robin Martens vs. de Politie en natuurlijk Ponticorvo vs. Lena.

Het Gevecht van de Eeuw. Weet je nog dat je vader zei dat hij vroeger altijd 's nachts uit zijn bed sloop om boksen te kijken, de halve voorraadkast leegvrat en een sixpack bier naar binnen gooide en dat je dacht: welke idioot doet dat nou, 's nachts de wekker zetten om boksen te kijken? Nou, half Nederland deed dat, en het draaide allemaal om deze pot. De fameuze en beste bokser aller tijden Ali als uitdager van de wereldkampioen, Smokin' Joe Frazier, die na een enorme slooppartij aan het langste eind trok. Ali begon sterker met z'n jabs, maar naarmate de partij vorderde kreeg Frazier meer grip en begonnen zijn left hooks te landen. In ronde 15 ging The Greatest zelfs tegen het canvas. In twee volgende ontmoetingen (Super Fight II & Thrilla in Manila) was Ali de betere.

Het Gevecht van de Eeuw. Floyd verslaat zijn grote rivaal Pacquiao op z'n Floyds, als hij de halve wereld al in slaap heeft gesukkeld terwijl hij hun bankbiljetten uit hun zak heeft gePPV't: via unanimous decision. Die proletische Mayweather, we weten het even niet hoor. Heeft een gruwelijke defence, maar de laatste keer dat we voor een verdediger naar het stadion gingen was het 1993 en toen leefde John de Wolf nog in het shirt van Feyenoord. Mayweather is een bloedvervelende puntenbokser die alleen door de absolute puristen wordt aanbeden, maar hé, een record van 50-0 en pound for pound de beste en meest berekenende bokser ooi.. zzz.

Het Gevecht van de Eeuw. Volgens velen de meest iconische en legendarische bokswedstrijd ooit: underdog Ali introduceerde de rope-a-dope-tactiek en liet topfavoriet George Foreman, op dat moment de beste, meest ontzagwekkende en meest indrukwekkende heavyhitter van de planeet, rondenlang uitrazen met ongevaarlijke stoten op het lichaam. Foreman, die vooraf nog de vraag had gekregen 'Ali niet te vermoorden', ging compleet door z'n staminabalkje, kreeg een paar right hooks op z'n bakkes alvorens neer te gaan na een gruwelijke combinatie. Na deze matpartij riep Ali zichzelf uit tot The Greatest.

Het Gevecht van de Eeuw. Mike Tyson is BY FAR met alle straatlengtes voorsprong ooit onze favoriete bokser aller tijden. Als wij twee minuten zouden moeten overleven in iemands wereld dan was het niet in die van Mike Tyson - we zouden dan ook nooit opperen hem op te sluiten in een straight jacket. De meest legendarische puncher ooit die in het rauwe en grauwe New York en Amerika van de jaren 80 katapulteerde tot fucking superstardom van proporties die we in Nederland niet kennen, nooit zúllen kennen en nooit zullen begrijpen. Mike was God. Luister die podcast met Joe Rogan en je begrijpt. Enfin, in 1996 kwam Mike in actie tegen de oude, slimme en uitgekookte Evander Holyfield. In een van de grootste upsets aller tijden werden Mike en z'n brute agressieve kracht outboxed. In ronde 11 was het klaar. Het kwam tot een rematch, omgedoopt tot The Bite of the Century, omdat Tyson een stuk van het oor van Holyfield opvrat.

Het Gevecht van de Eeuw. Weer die tuthola van een Mayweather, maar wel in een wedstrijd met een twist. UFC-superster Conor McGregor stak hongerig voor de briefjes over richting het klassieke boksen om *pound for pound-*legende Mayweather een lesje te komen leren. Zwaar kansloos natuurlijk, en hoewel McGregor heus wel een rondje won werd hij vooral overklast door de slimme Amerikaan. Uiteindelijk draaide het allemaal om de poen: Mayweather kreeg 100 miljoen (dollar) door alleen maar eventjes de ring in te stappen en daar kwam nog eens 150 tot 200 miljoen bij uit de Pay Per View-inkomsten, terwijl McGregor een totaal van circa 85 miljoen kon bijschrijven.