Geenstijl

Einde van een tijdperk nadert.

Tenzij hij nog een geitenpaadje vindt, is het Kukidentoceen-tijdperk van MinPres Mark bijna voorbij. Maurice de Hond analyseert een patroon: op den duur worden we een premier gewoon beu (pdf). Logisch, terecht en prettig dat het zo werkt want in een gezonde democratie moet de macht af en toe stuivertje wisselen. (Dat we dan in Nederland steevast lood voor oud ijzer verruilen, is weer een hele andere discussie.) In het geval van Rutte lijkt het plots hard te gaan en de afschaffing van de dividendbelasting is een flinke katalysator. Echt Helemaal Niemand (pdf) wil die afschaffing, en waar Pechtold eerst nog bereid was voor Rutte te liegen, Buma zijn meest onnavolgbare preek ooit hakkelde en Segers enorme meloenen stond in te slikken, is Rutte nu de enige die de maatregel nog vol vuur verdedigt.

Dat is best gek, want de aalgladde liberaal laat normaal gesproken zijn coalitiepartners boeten voor de vergissingen van zijn vvd, om zelf overal lachend van weg te lopen. Dat lijkt nu mis te gaan omdat er vanalles morrelt & moppert binnen de verkiesbare marketingmachine van de vvd. Trouwe vazallen als Schippers (vertrokken) en Zijlstra (weggejorist) of interne opstandigen als Ton 'Tegengeluid' Elias (buitengewerkt) zijn allemaal pleite. En Klaas Dijkhoff - die geen enkele poging doet om zijn afkeer van de fractieleidersrol die hij helemaal niet wilde te verbergen - is geen bondgenoot meer maar een concurrent voor de partijleiderspositie, die zich als een prikkelbaar prinsje begint te gedragen. De partij splitst zich op in kampen, wat duidelijk meetbaar is aan hoe Dijkhoff een trap na gaf aan Zijlstra inzake de kwestie-Ten Broeke, de hondstrouwe jakhals die als een paria wordt buiten gepleurd op basis van een heel vaag verhaal. Doortrapte huisjesmelker Van Haga zit er daarentegen nog wél gewoon (en speelt via zijn vriend Ton F. van Dijk een rol in het lekken, via HP/De Tijd, van diverse interne partijperikelen de laatste tijd).

Ondertussen corrigeert niemand de premier nog en die begint dus - arrogante - fouten te maken. De aanhoudende onrust over de dividendbelasting toont daarbij aan dat liberale of politieke principes volkomen op het tweede (of derde, of vierde) plan zijn geraakt bij de partij die al jaren louter op een geperfectioneerde marketing- & mediastrategie draait. Maar die machine begint nu dus - godzijdank - te haperen. Ondanks de sleets geworden retoriek is en blijft de vvd de grootste In de peilingen, maar ook dat is geen garantie Marketing Rutte niet van zijn troon kukelt. De vraag is of de rode loper van Rutte vanaf zijn troon in het Torentje in de afgelopen jaren ver genoeg is uitgerold om helemaal tot Brussel te kunnen reiken. Maar anders kan ie altijd nog bij Shell of Unilever aanbellen natuurlijk.

(Fotoneukje door Coon)