Geenstijl

Nog niet eens zolang geleden zei toenmalig minister van Justitie Piet Hein Donner (CDA) dat als twee derde van alle Nederlanders morgen de sharia zou willen invoeren, die mogelijkheid moet bestaan. Hij noemde dat 'de essentie van democratie'. Donner noemde verder de reactie van veel mensen op de komst van de islam 'extreem' en zei een nieuwe, islamitische zuil met open armen te zullen ontvangen. De steile christendemocraat kreeg daar terecht veel kritiek op. Ook uit zijn eigen partij, Sybrand Buma kwam in het geweer.

Fast forward. Zaterdag werd bekend dat ze in Groot-Brittannië de shariawetgeving inmiddels hebben geïncorporeerd in de eigen wetgeving. Het Londense gerechtshof heeft voor het eerst in een scheidingprocedure een traditioneel islamitisch huwelijk erkend. Sommigen zien het als een overwinning. De dame in kwestie was namelijk getrouwd onder een zogenaamde nikah, een islamitisch huwelijk onder sharia-wetgeving maar geen burgerlijk huwelijk. Ze wilde van haar man af maar dat kon niet onder de regels van het woestijngeloof. Daar de rechter het islamitische huwelijk nu heeft erkend kan ze toch formeel scheiden en aanspraak maken op alles wat daar bij hoort.

Dat is goed nieuws voor mevrouw maar in de kern is het een buiging voor de islam. Want wat heeft het Vrije Westen te schaften met die sharia? Niets natuurlijk. Volgende stap van dit erkennen van een parallel rechtssysteem is het bericht: “Een jonge dief bleef een schande voor zijn gemeenschap, ook al was hij berecht volgens het Brits recht, bespaard. Het afhakken van een hand bood uitkomst.” U begrijpt:  het Verenigd Koninkrijk is het spoor bijster.

Of zoals mijn ladyfriend Annabel Nanninga de hele kwestie puntig samenvatte op dat dekselse Twitter:

Bovendien staat de uitspraak haaks op het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Dit mensenrechtenverdrag, dat in heel Europa geldig is, bevat onder meer de gelijkheid tussen man en vrouw en het recht op geloofsafval. Die twee zaken staan haaks op de sharia. Dat oordeelde het Europees Hof van de Rechten van de Mens ook in een Turkse zaak: de sharia is simpelweg incompatibel met de Europese mensenrechten. Derhalve kan en moet het Verenigd Koninkrijk teruggefloten worden.

Wat ons brengt op de Verklaring van Caïro. Deze verklaring van islamitische landen over ‘de mensenrechten in de islam’ stelt dat de sharia hoe dan ook leidend moet zijn en boven andere wetten staat. Dit zeer onfrisse document is mede ondertekend door EU kandidaat-lidstaten Turkije en Albanië.

Alleen al het tekenen van dit document zou moeten betekenen dat deze landen helemaal geen EU lid kunnen en mogen worden: ze zweren hiermee Europese waarden af.

Geert Wilders’ PVV en Forum voor Democratie willen graag af van het EVRM en dienen daar motie op motie over in. Zij steken daarmee zelf de sterkste dijk tegen de invoering van de sharia door. 

Dat is onverstandig.