Geenstijl

Wanneer politieke aardverschuivingen nakende zijn ligt de dood onvermijdelijk op de loer. We zagen het toen de opkomst van Pim Fortuyn op genadeloze wijze tot stilstand werd gebracht door de extreem-linkse terrorist Volkert van der Graaf. Afgelopen week viel de Britse politica Jo Cox ten prooi aan de moordenaarshanden van de extreem-rechtse terrorist Thomas Mair. Dit weekeinde beluisterde ik een interview met Telegraaf-correspondent in Rusland en schrijver Pieter Waterdrinker over zijn nieuwe roman Poubelle. De aanslag op de MH17 met als gevolg 298 doden maakt onderdeel uit van de verhaallijn. In het gesprek over zijn boek verwijst hij naar politici als Hans van Baalen (VVD) en Jacques Monasch (PvdA) en hun toespraken in Kiev. In de roman is hoofdpersoon Wessel Stols ook een Europarlementariër die even neerstrijkt op het Maidan-plein. Na de aanslag op de MH17 vraagt Stols zich vervolgens af:

“Ieder schakel was belangrijk. Zonder schakels was er geen ketting. Was hij door zijn optreden, door zijn handelen dat louter ingegeven was door egoïstische motieven, waarbij hij geen moment had gedacht aan het lot van de arme Oekraïense boer, maar zuiver aan zijn eigen lot, aan zijn eigen positie binnen Brussel (-) niet mede schuldig aan het ontketenen van de oorlog in het oosten van Oekraïne? En daarmee uiteindelijk ook aan die gruwelijke vliegramp? Al was het maar voor een fractie, een stofkorrel, een nanostofkorrel van deze absurde werkelijkheid?”

luisterwaardige interview over zijn roman noemt Waterdrinker deze alinea ‘een gedachtenexperiment’:

“Zonder de Maidan was er nooit een opstand geweest, was de Krim nooit geannexeerd, was er nooit oorlog geweest in Oost-Oekraïne en zou je kunnen zeggen, was ook de MH17 nooit neergehaald.”

Nu moeten we er voor waken literatuur één op één naar de realiteit over te zetten maar Waterdrinker maakt hier een ongemakkelijk punt: er zit hoe dan ook - al is het die ‘nanostofkorrel’ - een verband tussen de demonstraties op het Maidan-plein, de toespraken van Europese en Nederlandse politici en het neerhalen van de MH17.

Pijnlijke constatering, nietwaar?

Waarom kiest de politiek er dan voor het allemaal nog pijnlijker te maken? Want WHAT THE FUCK is dit voor verhaal? Den Haag maakt van deze historische luchtramp één grote farce. Twee weken geleden werd bekend dat Oekraïne zich schuldig maakt aan martelingen, een Nederlandse reactie bleef uit. Terwijl MH17-nabestaanden zich opmaken voor processen en zelfs de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken aanschrijven om de onderste steen boven te krijgen, lijkt alles er op gericht het associatieverdrag met Oekraïne door de Eerste Kamer te krijgen. De Oekraïense president Petro Poroshenko vaart er wel bij gezien zijn voortdurende tweets en persberichten dat de ratificatie van het verdrag bijna rond is.

En dan het laatste zinnetje uit zijn recente communiqué "The parties paid attention to the investigation of the crash of the MH-17 flight shot down by Russian militants in July 2014."

De primaire radarbeelden zijn nog steeds niet boven tafel terwijl het land voortdurend mistbanken optrekt rondom de kwestie maar onderwijl wel de daders weet aan te wijzen.

Wat weet Kiev maar belangrijker: waarom weet Den Haag het niet? Nederlandse politici laten zich kortom gebruiken voor de propaganda van Oekraïne.

Dat is geen nanostofkorrel maar een rotsblok. Een rotsblok dat de coalitie maar met name de VVD op verkiezingsdag vol in het gezicht gaat krijgen.