Geenstijl

Het is weekend. Geeft niet, gebeurt vanzelf. Hoef je niks voor te doen. Vijf dagen lang slaafs marcheren naar de werkfabriek om de staatskas te spekken. En dan is het ineens weekend. Alsof je ontwaakt uit een helse nachtmerrie. Alles klopt ineens. De glitters van vrijdagavond. Het bloed, zweet en tranen van zaterdag. De nachtritmes van de zaterdagavond. Het gekabbel van de zondag. De fel gekleurde neonlichten. De vriendengroepen die als roedels wolven door de straten trekken van een stad waar je nooit eerder was. Dreunende muren, schokkende vloeren en smerige pisbakken. De legendarische grappen en het memorabele gelach. De vrouwen, oh, de vrouwen. Vergeet niet de prachtige vrouwen die elk weekend weer uit hun ivoren torens komen en op oogverblindende wijze het nachtleven voorzien van bloemen, vlinders en de hoop op woeste zwoelheid in iemand anders bed. Het weekend ruikt naar potentie, naar dromen, naar ambitie, naar vergeten zorgen en naar persoonlijke records. Leef het bombastische leven. Kies alleen voor de meest magnifieke optie. Dit wordt jouw weekend.