VrijMiBo, want het uur is aangebroken
мать трахается weekend. De stad in. Langs de cocaïne cowboys en heroïne hoeren. De kroegen uit, de stegen in. Rollend in je roestbak met twintig kilometer per uur langs de rood verlichte ramen. Drank. Vrouwen. Hardcore. Regendruppels die het neonlicht versplinteren. Het vuil van de straat aangekoekt op je nieuwe sneakers. Doorgelopen make-up op het gelaat van doorgelopen vrouwen met doorgelopen dromen. Zo'n avond. OFWGKTA uit je hard bonkende speakers. Met de mentaliteit van New York eind jaren '60. Broeierige sfeer. Vervallen ruïnes. Bazende openingszinnen. Foute grappen. Verfrommelde meisjes. Verlepte straatmuzikanten. Distorded beats. Maar jij hebt het geheim. De stad is een archiefkast voor grijze muizen, vanavond spring jij er uit. Als Julian Assange op de dansvloer. Je weet wat cool is, wat hip is en wat niet. Verbrand je vlaggen, vanavond ga je onafhankelijk. Dood aan triestigheid. Je bent nog niet aan het feesten zolang nog geen bloed kotst en er nog geen bloedplasma uit je tepels drupt. Je bent de Darth Maul van het uitgaansleven. Doe het. Maak ze baas als een alien. En dan zondagmiddag pas weer thuis. Om na te smeulen. Man the fuck up. Deze is voor jullie. Omdat we van jullie houden. Prettig weekend!