Hemeltjelief

Nadat we bij haar uitgeverij een exemplaar hebben opgevraagd van Evita Lammes' Waar ligt de grens? Relaxed grenzen afstemmen op jouw werk gebeurt iets merkwaardigs. Een pr-medewerker laat weten met de auteur te hebben overlegd. Ze is akkoord met een recensie, mits ze deze kan 'inzien en goedkeuren' voor publicatie. Een vreemd verzoek, dat indien breder toegepast erin zou resulteren dat er alleen nog maar jubelrecensies verschijnen, waarmee het genre zichzelf overbodig heeft gemaakt (voor zover het dat al niet is, natuurlijk). Er spreekt ook enig dedain uit over onze journalistieke integriteit, en over journalistieke integriteit in het algemeen. 

Niet heel aardig van juffrouw Lammes allemaal, maar ook weer geen ramp natuurlijk. Ongetwijfeld bestaan er mensen die van zo'n verzoek helemaal over hun toeren raken, voor hen is therapie misschien een goed idee, de overige stervelingen antwoorden gewoon dat ze hier niet van gediend zijn, zo zijn we niet getrouwd, vriendelijk bedankt. 

Die aanpak blijkt te werken. Drie weken later ontvangen we alsnog een exemplaar; Evita Lammes noch haar uitgever heeft deze recensie voor publicatie ingezien.

Het Weekjournaal

Wil je gediscrimineerd worden? Dan moet je ambtenaar worden in Amsterdam. Daar pissen de leidinggevenden de lager opgeleide medewerkers en plein public recht in de bek. Maar goed, dat krijg je natuurlijk als je alles verklaart vanuit het diversiteitsmantra. Of, om een groot filosoof te citeren: gezelliger wordt het er niet op. Maar goed, als vernederd worden echt je ding is, dan moet je Dick Schoof worden die premier wordt.

Delft, dat is geen studie

Hee er is gedoe in de wetenschap. Nou zijn wij bij GeenStijl toevallig dol op de wetenschap dus dit is een kolfje naar onze hand. Kent u bijvoorbeeld het 'Streisandeffect'? Volgens Wikipedia (ook een soort wetenschap) is dat 'het verschijnsel dat pogingen van een persoon of instantie om informatie te verbergen of te verwijderen juist de aandacht op die informatie vestigen'. Neem nu de TU Delft. Een tijdje geleden was er gedoe over de werksfeer bij de TU Delft. Daar deed de TU Delft toen al behoorlijk gek over, en nu verscheen er vanochtend in het "onafhankelijke" tijdschrift van de TU Delft een uitgebreider stuk 'Hoe zwijgplicht leidde tot angst onder medewerkers I&IC en vertrouwensbreuk met rector'. En wat denkt u? De TU Delft heeft dat stuk van de site laten verwijderen. Tijd voor een wetenschappelijk experiment om het Streisand-effect te testen. Gaan allemaal mensen dat verwijderde stuk nu alsnog lezen?