Het is weekend. Voor bepaalde mensen. En voor onbepaalde mensen.

Toen ik ingeslapen was
in zonneglas, in zonneglas,
waarvan de kamer was -
een ongeboren diamant
van glinstervliezen, ingekeken
door ongestoorde moederogen -
heb ik haar lichaam weergezien:
een licht met het vermogen
Te kunnen worden kind of ster
en nu ik me heb bewogen
moet er een droom geboren zijn
waarvoor een koning ligt gebogen.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Wij zijn al een jaar met blokken aan het spelen.

I never did, I never did,
I never did like "Now take care, dear!"
I never did, I never did,
I never did want "Hold-my-hand";
I never did, I never did,
I never did think much of "Not up there, dear!"
It's no good saying it.
They don't understand.
Prettig weekend. En be nice.
Wij zijn even zuipen.

Het is weekend. Soms weet je het precies en soms weet je het niet precies.

Je moet niet alleen, om de plek te bereiken,
thuis opstappen, maar ook uit manieren van kijken.
Er is niets te zien, en dat moet je zien,
om alles bij het zeer oude te laten.

Er is hier. Er is tijd
om overmorgen iets te hebben achtergelaten.
Daar moet je vandaag voor zorgen.
Voor sterfelijkheid.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Geniet ervan. Voor je het weet is het weer maandag.

As I walked through the lamplit gardens,
On the thin white crust of snow,
So intensely was I thinking of my misfortune,
So clearly were my eyes fixed
On the face of this grief which has come to me,
That I did not notice the beautiful pale colouring
Of lamplight on the snow;
Nor the interlaced long blue shadows of trees;
And yet these things were there,
And the white lamps, and the orange lamps, and the lamps of lilac were there,
As I have seen them so often before;
As they will be so often again
Long after my grief is forgotten.
And still, though I know this, and say this, it cannot console me.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Meedoen is belangrijker dan winnen, maar als je niet meedoet kun je ook niet winnen.

There is a Shame of Nobleness —
Confronting Sudden Pelf —
A finer Shame of Ecstasy —
Convicted of Itself —

A best Disgrace — a Brave Man feels —
Acknowledged — of the Brave —
One More — "Ye Blessed" — to be told —
But that's — Behind the Grave —
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Op het land. En in de stad. Soms is het droog. Maar soms is het ook nat.

Zijn vrouw vraagt geld,
klinkende oorden,
en geen geweld
van dichterwoorden.

Wie landman is
zweet in de zon,
stom als een visch
sine qua non.

Wie van Virgiel
mij ooit nog praat,
hij krijgt mijn hiel
in zijn gelaat.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Het is allemaal uw schuld.

Gedoemd alleen van aarde's afgelegen
verlatenheden nimmer te vervreemden,
hoor ik - o, ziel - rond wereld's roepend hart
uw ritselend verwijt langs alle beemden,
en draag van 't oud berouw mijn kwellend part
wankelend uw vereenzaamd westen tegen.

Want dat naar 't westen, naar de bittere zee,
uw klacht verruischt, omdat de mensch vergat
hoe gij op aarde om hem in nood geraakte,
ik weet het sinds die duistre stonde, dat
ik zelf, te laat en huiverend, ontwaakte
bij hen, die sliepen in Gethsémane.
Prettig weekend. En be nice.

\

Het is weekend. Een goed moment om met een drankje te ontspannen.

I was fairly drunk when it
began and I took out my bottle and used it
along the way. I was reading a week or two after
Kandel and I did not look quite as
pretty but
I brought it off and we
ended up at the Webbs, 6, 8, 10 of
us, and I drank scotch, wine, beer, tequila
and noticed a nice one sitting next to me -
one tooth missing when she smiled,
lovely, and I put my arm around her
and began loading her with bullshit. when I awakened at 10 a.m. the next morning
I was in a strange house
in bed with this
woman. she was asleep but looked
familiar.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Inclusief alles.

Den Engel is voorby: de grouwelicke nacht
Der eerst-geborenen is bloedeloos verstreken:
Ons' deuren sijn verschoont; soo warense bestreken
 Met heiligh Paeschen-bloed, dat d'uytgelaten macht,

  Die Pharâos kinderen en Pharâo t'onderbracht,
Doorgaens verschrickelijck, verschrickt heeft voor het teken.
Wy zijn door 't Roode Meer de slaverny ontweken,
  Aegypten buytens reicks. Is alle dingh volbracht?

Is 't Schip ter haven in? Oh! midden in de baeren,
De baeren van ons Bloed, veel holler dan dat Meer.
Den Engel komt weerom, en 't Vlammige geweer
Dreight niewen ondergangh. Heer, heet hem overvaeren;
Merckt onser herten deur, O Leew van Judas Stamm,
En leert ons tijdelick verschricken voor een Lam.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Wat nou wooncrisis.

Alleen in mijn gedichten kan ik wonen,  
Nooit vond ik ergens anders onderdak  
Voor de eigen haard gevoelde ik nooit een zwak,  
Een tent werd door de stormwind meegenomen.  

Alleen in mijn gedichten kan ik wonen.  
Zolang ik weet dat ik in wildernis,  
In steppen, stad en woud dat onderkomen  
Kan vinden, deert mij geen bekommernis.  

Het zal lang duren, maar de tijd zal komen  
Dat vóór de nacht mij de oude kracht ontbreekt  
En tevergeefs om zachte woorden smeekt,  
Waarmee 'k weleer kon bouwen, en de aarde  
Mij bergen moet en ik mij neerbuig naar de  
Plek waar mijn graf in 't donker openbreekt.
Prettig weekend. En be nice.