Het is weekend. Vanaf hier. Proost.

Terwijl het regent tussen u en mij
is elke afstand bezig te vermind'ren.
Ieder figuur aanschouwt zijn overzij
zonder zich door de stof te laten hind'ren.
En vage sluiers nemen omtrek aan.
Een omgekeerde orde is op handen.
Ik zie uw ogen in de regen branden.
Om mijn gelaat liggen uw natte handen.
Ga niet meer heen. Of laat mij medegaan.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Lekker.

Out of the night that covers me,   
  Black as the Pit from pole to pole,   
I thank whatever gods may be   
  For my unconquerable soul.   

In the fell clutch of circumstance 
  I have not winced nor cried aloud.   
Under the bludgeonings of chance   
  My head is bloody, but unbowed.   

Beyond this place of wrath and tears   
  Looms but the Horror of the shade, 
And yet the menace of the years   
  Finds, and shall find, me unafraid.   

It matters not how strait the gate,   
  How charged with punishments the scroll,   
I am the master of my fate:
  I am the captain of my soul.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Met een kuchje.

Mijn as wordt begraven op het kerkhof te Greonterp.
De mensen die komen kijken, krijgen met onbekrompen maat te drinken,
de kinderen ook, dat staat geschreven.
Er komt een houten kruis, waarom te lezen valt:
GOD IS LIEFDE, verder niks.
Dan komt de harmonie, en speelt een lied,
langzaam en vroom, met veel koper.
Als er wel wolken maar geen wind is wordt de hemel
een sluier van stilte,
en daalt iets neer dat veel lijkt op geluk.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Duurt wat langer.

The mask that burns like a violin, the mask
that sings only dead languages, that loves
the destruction of being put on. The mask
that sighs like a woman even though
a woman wears it. The mask beaded with
freshwater pearls, with seeds. The plumed mask,
the mask with a sutured mouth, a moonface,
with a healed gash that means harvest. A glower
that hides wanting. A grotesque pucker. Here's
a beaked mask, a braided mask, here's a mask
without eyes, a mask that looks like a mask
but isn't—please don't try to unribbon it.
The mask that snows coins, the mask full of wasps.
Lace mask to net escaping thoughts. Pass me
the rouged mask, the one made of sheet music.
Or the jackal mask, the hide-bound mask
that renders lovers identical with night.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Liefde het leven.

Th' expense of spirit in a waste of shame
Is lust in action, and till action, lust
Is perjured, murd'rous, bloody, full of blame,
Savage, extreme, rude, cruel, not to trust,
Enjoyed no sooner but despisèd straight,
Past reason hunted, and no sooner had,
Past reason hated as a swallowed bait
On purpose laid to make the taker mad;
Mad in pursuit, and in possession so,
Had, having, and in quest to have, extreme;
A bliss in proof, and proved, a very woe;
Before, a joy proposed; behind, a dream.
  All this the world well knows, yet none knows well
  To shun the heaven that leads men to this hell.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Tijd voor Corona.

Een Perzisch Edelman: 

Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in: "Heer, Heer, één ogenblik! 

Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood. 

Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand. 

Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan,
Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!" - 

Van middag (lang reeds was hij heengespoed)
Heb ik in 't cederpark de Dood ontmoet. 

"Waarom," zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt,
"Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?" 

Glimlachend antwoordt hij: "Geen dreiging was 't,
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast, 

Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan,
Die 'k 's avonds halen moest in Ispahaan."
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Wij hebben geen spullen en ook geen centen.

Er staat in de kamer geen tafel.
Ik moet liggende liggen eten,
staande staan te herkauwen.

Ik zou een paard willen zijn,
Er mochten dan honderden vliegen
overal zomaar gaan zitten.

Wanneer ik dat paard zou zijn,
zou ik geen staart willen hebben
en mij trainen in gevoelloosheid.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Dus het is bijna tijd voor die twee dagen in de talkshowoorlog dat ze niet schieten.

The age demanded that we sing
And cut away our tongue. 

The age demanded that we flow
And hammered in the bung. 

The age demanded that we dance
And jammed us into iron pants. 

And in the end the age was handed
The sort of shit that it demanded.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Ook in Iran.

Laat ik dit zeer duidelijk stellen:
ik ben niets anders
dan de absolute reinheid
die zichzelf, heel onverwachts,
als een feniks uit het niets heeft geschapen,
adembenemend mooi
en uiteraard volkomen autonoom. 

Met klem waarschuw ik dan ook iedereen
dat er geen enkele dichter is
die met zijn poten
aan mijn lijf mag komen. 

Zo niet sla ik hem
op zijn smoel.
Prettig weekend. En be nice.

Aantreden!

Koningin Elizabeth zei het al: 2019 was een jaar met veel hobbels. Grote hobbels, iets minder grote hobbels, kleine hobbels, ronde hobbels, ovale hobbels, peervormige hobbels, zachte hobbels, harde hobbels, natuurlijke hobbels, kunstmatige hobbels, hobbels die een beetje verborgen zijn en hobbels die je niet kunt missen. Hobbels. Maar altijd na de breek. Heel veel hobbels. Hobbeldebobbel. Hobbel hobbel hobbel.