Henchmen

Izzy: "We both have South Africans to deal with", waarmee hij natuurlijk verwijst naar Zucks DOELWIT Elon Musk en Izzy's volgende tegenstander Dricus Du Plessis. Is het écht heel boeiend allemaal? Eigenlijk niet, maar het blijft wel gewoon mooi om te zien hoe Mark steeds meer van een Metaverse-fantoom tot rammer evolueert. En voor die maximaal drie heren hier in de comments die wellicht ook wel wat gewicht kwijt zouden willen, Marks lichaam is wat er gebeurt als je zo'n drie keer per week rolt. Heb je verder niks voor nodig! Meer beeld na de breek.

Weet ie waarschijnlijk nog ook, maar Sigrid Kaag zeker weten niet

Dan onderbreken we nu onze vrijheidsvieringen voor een verwoede poging van PVV-leider Wilders om de kosten van het levensonderhoud in kaart te brengen, en het prijskaartje op het conto & de kerfstok van premier Rutte te krassen. Vergis u niet, het is een volkomen zinloos debat voor uw portemonnee. Hoewel politieke keuzes - en miskleumen - hebben geleid tot de malaise waarin modaal Nederland zich bevindt, is het opgewarmde inflatieklimaat namelijk geen draaiknop die het kabinet eventjes omlaag kan draaien, als ware het een verantwoordelijkheid die van individuele burgers en gezinnen wel verwacht wordt op het moment dat zij hun thermostaatknop omlaag moeten draaien in een poging om het gat in  de ozonlaag hun huishoudboekje te dichten.

Wat dit debat wel glashelder zal tonen, en waarom wij dus onze Vrije Dag van Roze op Zwart voortijdig afbreken, is dat Vak K gevuld is met monkelende Mastodonmasturbanten, tegenover wie Wilders zich opwerpt als vertegenwoordiger van het vale Twittervoetvolk. Winkelmanager Mark Rutte en karige boekhouder Sigrid Kaag zullen in breedsprakige, cognitief dissonante en geveinsd politiek geleerde spreekbeurten hun gigantische afstand tot het dagelijkse leven van doodnormale mensen etaleren, terwijl Wilders (die snerende vragen heeft ingediend van het niveau "Bent u zo bang voor en afhankelijk van D66-leider Kaag dat u tekent voor het verder in de vernieling helpen van de Nederlandse middenklasse? Zo ja, stap op, zo nee, wees een vent en zeg nee tegen haar") als amechtige ridder van het verdrukte volk voor de zoveelste keer aan de verkeerde kant van de slotgracht voor een opgetrokken ophaalbrug zijn eisen tegen D66mansoren zal brullen.

Er verandert niks, maar het toont weer alles, over hoe politieke vertegenwoordiging een hoge toren is die uitzicht biedt op vergezichten die vanaf de begane grond niet zichtbaar zijn en onbegrepen blijven, en tegelijkertijd zelden begrijpelijk genoeg worden geschetst door de boven hen geplaatsten omdat de kasteelheren en hofdames leven in een valse veronderstelling dat hun vergezichten evident zijn voor allen. Wie ze niet kan zien, heeft het aan zichzelf te danken en is dientengevolge een populist, een fascist en/of een twittertrol, die niet welkom is op hun Mastodon marktplein voor maakbare politieke werkelijkheden - waar het brood op 120 graden wordt gebakken en je het nog lekker moet vinden ook.

Zucht UPDATE: Mark Rutte (aan wie de vragen gericht zijn) én Sigrid Kaag (Chef Kaagflatie) zijn beiden niet present, en hebben een ministers-lakei gestuurd. SGP is al boos voor het debat begonnen is.
UPDATE: Kaag hoeft van de coalitie ook niet te komen. Daarmee is de hele tekst hierboven dus al bewezen, we kunnen op tijd naar bed. Doei.

Aanvang 20u45. Livestream na de breek. De prijs van melk stijgt met het uur, maar melk heeft wel een betere houdbaarheid dan het voorzitterschap van Vera Bergkamp.

Jammer!

Ja dat nieuws over Peter R. de Vries is natuurlijk belangrijk maar het échte nieuws raakt daardoor helaas totaal ondergesneeuwd. Neem nu dit échte nieuws over Glennis Grace. Terwijl u druk bezig was met roepen dat nieuwsfilmpjes beslist niet mogen worden gedeeld (want het mág juridisch wel, maar het hoéft niet en is dat dan wel ethisch en jankieboeboedeugkankergereutel) was Glennis Grace druk bezig met een filmpje delen waarin ze minutenlang vertelt hoe de aanslag op Peter R. de Vries toch wel erg dichtbij komt en dat het leed dat Glennis Grace ondervindt van de aanslag op Peter R. de Vries in principe erger is dan die hele aanslag zelf. Nou weet u misschien niet wie Glennis Grace is, en wij ook niet, maar ze is in elk geval zo imbeciel als de gemiddelde KIJK-redacteur in moederneukend Dronten. Want ja, duh, iedereen weet dat je niet zomaar even filmpjes kunt gaan delen als zelfs de CEO van de Telegraaf NRC filmpjesdeelsite Dumpert zegt dat dat helemaal niet mág. Glennis Grace werd derhalve helemaal kapotgemaakt door fatsoensbrigades en ander laagvoorhoofdig socialmediapus waardoor Glennis Grace nu NÓG een filmpje heeft gemaakt waarin ze minutenlang uitlegt hoe iedereen die iets vindt van de filmpjes van Glennis Grace debieler is dan Glennis Grace zelf. Maarrrrrrrrr: nu weet u nog altijd niet wie Glennis Grace is, en wij gelukkig ook niet, laat staan dat wij het willen weten. Gelukkig kennen wij een Glennis Grace-watcher (tevens Tour de France-kijker) die ons wel wilde uitleggen wie Glennis 'ook een moordaanslag op Peter R. de Vries trek ik moeiteloos naar mij toe' Grace precies is. Hij/zij/hun/they wilden wel anoniem blijven en dat is mooi want "Een niet anonieme bron is geen bron", dixit Guido den Aantrekkert. Cavia's in hun hok? Desert Eagle met hollowpoints en luchtsteun paraat? Na de klik: Wie De Neuk Is Glennis Grace?

'Het volk' is geen eenduidige entiteit, en spreekt nooit met één mond. 'Vertrouwen' is echter wel een universeel begrip - en als het dat stopt te zijn, verdwijnt het onherroepelijk.

Een beetje beschaafd en verstandig mens doet zijn best om het vertrouwen te behouden, al was het maar om in zijn eigen verstand en beschaving te blijven geloven. Vertrouwen in de democratie, de rechtsstaat en het justitiële apparaat. In de controlerende functie van de media en de beste intenties van de politiek. In de vredelievende idealen van de Europese Unie en de zelfverklaarde uitingsvrijheidsliefde van de culturele sector. Je probeert je te verplaatsen in de opvattingen van de ander, te luisteren naar de argumenten onder hun overtuigingen en te vertrouwen op de redelijkheid onder hun redeneringen.

Een pleidooi tegen referenda is bijvoorbeeld niet per definitie verderfelijk elitair, er zijn voldoende argumenten aan te voeren waarom deze vorm van burgerinspraak niet alle democratische beloftes waar kan maken. Ondanks al haar weef- en uitvoeringsfouten is de politieke eenwording van Europese landen, gezien onze gedeelde (en oorlogszuchtige) geschiedenis, een verstandig streven voor collectieve vrijheid, vrede en welvaart. En nee, je kan als verlichte westerling echt niet louter zwijgend toekijken hoe vluchtelingen verzuipen op de Middellandse Zee, want het is een groeiend demografisch en economisch wereldprobleem dat je niet zomaar oplost met “grenzen dicht!”-retoriek.

Er zit zelfreinigend vermogen in nuances. Primair of emotioneel reageren op zaken die je niet zinnen, is normaal, niet ongezond en zeker niet ‘fout’. Maar zodra je bedaart, moet de bereidheid om een breder perspectief te blijven beschouwen wel de overhand krijgen. Je verzet je tegen permanent wantrouwen omdat wie beter wil zijn dan oorlog, achterdocht en permanente animositeit, zich niet moet verlagen tot de slechtste eigenschappen van je ideologische opponenten. Het is een inspanningsverplichting die bij beschaafd burgerschap hoort, en die ons als samenleving in het klein en als westerse wereld in het groot door de eeuwen heen zo ver heeft gebracht in rijkdom, vooruitgang en vooral individuele vrijheid. Mede dankzij de afweging van de argumenten, de redelijkheid van de rede en het vertrouwen in de wederkerigheid van vertrouwen.

Maar godverdomme, wat wordt die inspanning toch vaak uitgedaagd door degenen aan wie we ons vertrouwen schenken, maar die steeds minder rekenschap af lijken te willen leggen voor hun eigen fouten, voor hun door eigenbelangen vertroebelde handelen en voor door henzelf aangerichte vernieling van vertrouwen. Denk aan een Europese Unie die zich nergens en door niemand laat keren of corrigeren, door nationale politici die hun fouten niet repareren maar met leugenachtige PR pareren, door religieuzen die hun regressie agressief propageren, door kunstculturelen die (morele) vrijheid heel benepen als iets eenzijdigs interpreteren, en door risicomijdende media met beduimelde kaartenbakjes die alle voornoemden in alles assisteren. 

\