Last night in Sweden bleek het nog best mee te vallen met die populistische aardverschuiving waar de MSM zo vreselijk bang voor was.

Nou, wij hadden eigenlijk gedacht dat 'bepaalde groepen' dit jaar al gratis met de trein mochten, maar dat blijkt vooralsnog alles mee te vallen. De zogeheten populistische Zweden Democraten werden met 17.6% van de voor 84.4% getelde stemmen een schamele derde op de 1572 kilometer cultuur doorgeven. Natuurlijk, de IKEA-PvdA en Saab-D66 leveren wat in, maar de gevreesde POLITIEKE AARDVERSCHUIVING met Zweden Democraten op #1 zoals de peilingen ons dat voorhielden, blijft deze ronde uit. Wellicht zien we hier een soort Deense toestanden, waar gevestigde partijen op het allerlaatste moment maar een beetje naar het gewone volk zijn gaan luisteren omdat niemand z'n land nog terug herkent. Deense leiders voerden in ieder geval debatten en namen standpunten in over immigratie en integratie die voorheen ondenkbaar leken. Kunnen we de Zweden Democraten nu als losers neerzetten natuurlijk, maar als het gehele politieke spectrum hun kant opschuift winnen zij onderaan de streep natuurlijk nog steeds.

Wat Rotterdam is voor Nederland, is Izmir voor Turkije: de stad van werkende geen gelul-mensen. Het is de stad waar het geld verdiend wordt, waar men het hart op de tong heeft en waar de raki vloeit, liefst met een visje – ook Turkse vis moet zwemmen.

Net als Rotterdam is het de stad die rood kleurt als er verkiezingen zijn; alleen wonen er net iets meer Turken daar (gelukkig) en betekent het rood er net iets anders dan hier.

Waar de Nederturkjes hier met de Turkse vlag wapperen en hardop schreeuwen dat Erdogan hun verlosser is, betekent die Turkse vlag in Izmir vooral dat Turkije niet van Erdogan is. Izmir is de stad waar Atatürk’s erfenis de scepter zwaait. Vrouwen zijn er mondig, hun schoonheid steken ze niet onder stoelen of banken en dat gelovige gelul van Erdo en de zijnen mogen ze stoppen waar de zon nooit schijnt. Geloven doe je maar achter je voordeur – respect.

Mijn Facebook kleurt rood deze dagen. De Izmir Turken zijn massaal de straat opgegaan om de tegenkandidaat van Erdogan, Muharrem Ince, een hart onder de riem te steken. En massaal is dan ook massaal. Met jaloezie kijk ik naar de passie van de Izmirli’s, het is een (zoveelste) doodsstrijd die zij met Erdogan voeren. Erop of eronder, zondag - Turkse verkiezingen - lijkt er een begin aan het einde te komen aan het tijdperk Erdogan. Ze vechten om iets wezenlijks: vrijheid. Het is geen wonder dat wij nergens voor te porren zijn; onze ‘democratie’ en ‘vrijheid’ zijn zo vanzelfsprekend dat we niet eens in de gaten hebben hoe snel dat afgebroken wordt. We worden langzaam gekookt en degenen die er wat van durven te zeggen, worden weggezet als hofnar. Rechts-rabiate hofnar, uiteraard.

“Hoe is het daar?”, vroeg ik een vriendin van de week. Het verhaal verandert nooit: de economie is ingestort, de kinderen gaan het land uit – ouders die vrijwillig van hun kinderen scheiden, vrijheid boven alles. Na de miljonairsdrain volgt de brain drain: een dochter gaat in Parijs studeren, een andere dochter in Gent en een zoon in Spanje. Dochter wilde naar Delft maar kreeg in Gent een volledige beurs. “Scheelt toch 40/50 duizend euro op jaarbasis. De economische crisis is onbeschrijfelijk.” Hoe overleven de armen dat? “Ebru, de armen zijn toch al arm. Die zijn hier beter in dan wij.” Izmir logica, in Turkije mag je zoiets tenminste nog zeggen. Bovendien haten ze de Neder- en Euroturken net zozeer als ik. “Erdogan heeft die stemmen uit Europa zó hard nodig. En jullie faciliteren dat. Fijne bondgenoten van de islam zijn jullie!”

In een land dat bij elkaar wordt gehouden door fraude en intimidatie, is er nog steeds hoop dat Erdogan oprot. Hoop doet leven, leven is lijden. Ik heb bewondering voor mijn Turkse vrienden. Ik ben blij dat ik niet in hun schoenen sta, laat staan in hun land woon. Ik gun Gavur Izmir, het goddeloze Izmir, dat ze de weg effenen naar een Erdoganloos Turkije, met dezelfde vrijheden die de Nederturken in Nederland genieten.

De Turkse verkiezingen in Nederland zijn bijna afgelopen. Turken die in Nederland wonen maar toch stemmen voor de Turkse verkiezingen omdat dat mag en omdat ze van Erdogan houden, konden tot vandaag hun kruisje zetten bij de AKPartij. De gele borden langs de snelweg waren vvd-ophefoppikker Sven Koopmans niet ontgaan en hij pikte dan ook de ophef op, om een paar kritische vragen te stellen aan staatssecretaris Knops van Binnenlandse Zaken. Want er is natuurlijk maar één ding wat Nederlanders die in hun eigen land verkeersborden in een vreemde taal zien staan, zich echt afvragen: WIE BETAALT DAT, VADER?

Dat is slecht nieuws voor Brusselse bureaucraten die hun leiders in Oost-Europa het liefst ja en amen zien knikken op hun dictaten, slecht nieuws voor de immigratie-industrie, voor immigranten die Londen, Keulen en Nieuwegein maar niks vinden en heel graag naar Szeged willen, voor George Soros, voor Frans Timmermans, voor mensen die de rechtsstaat op het Europese continent een warm hart toedragen, voor de vrije pers in Hongarije, voor academici, voor politieke tegenstanders van Orban en slecht nieuws voor Hongaarse joden, homo's en andere minderheden. Het is goed nieuws voor Victor Orban zelf, wel. Die is nu namelijk weer de baas. Mensen die dit jaar weer twee weken Siófok hebben geboekt kan het waarschijnlijk geen bal schelen.

Zometeen straks dingdong, negen uur. Stembureaux dicht, telramen open. We gaan beginnen! Wie zijn de winnaars en de losers op deze Nationale Kantklos Dag? Eerste exit-poll is om 21:00 uur en vanaf 22:00 komen de eerste uitslagen binnen. Haal extra bierrrr & binge-proviand want het wordt een lange avond met Dionne Stax en hele grote staafdiagrammen of colour. Met desastreuze gevolgen voor de #StemZeWeg-kartelpartijen, en een eclatante zege voor ANanninga, in Amsterdam, waar verder GroenLinks de plofkippen van D66 gaat opvreten, en waar DENK dankzij fraude, corruptie en gesjoemel hele delen van de stad richting sharia duwt. Verder letten we op Rotterdam, waar Leefbaar roeleert en niet de PVV. En er is ook iets aan het handje in Utrecht. En oh ja, er was ook nog een Referendum over de Gluurwet. Nou, Schiermonnikoog... may we have your votes please... Showtime op KANTKLOS24.
Exitpoll: Leefbaar grootste in 010 met 11, PVV op 2, DENK op 4.

De Russen. Supergevaarlijk als ze voorbeeldloos nepnieuws verspreiden, maar niet zo belangrijk als ze onze verkiezingsuitslagen de moeder kunnen hacken.

Jawel er is weer eens een minister die stiekem een maatregel heeft genomen die onze democratie in gevaar brengt. U mag 0 keer raden dat het Kafka Orwellongren is. Het is dus Kafka Orwellongren. Die negeert belangrijke adviezen en heeft stiekem onze verkiezingssoftware uit de tijd van Prince of Persia weer aangeslingerd. "Experts die de vernieuwde software op verzoek van RTL Nieuws onderzochten zeggen dat van veiligheid geen sprake is. "Het is nog steeds slecht beveiligde software," zegt onafhankelijk expert en ethisch hacker Sijmen Ruwhof. Hij vond meer dan 50 veiligheidsproblemen, waarvan een 'kritiek' en tien met een 'hoog risico'." Veilig software bouwen is nergens voor nodig, maar u helemaal het vinkenterinkje tappen in het kader van de Sleepwet is noodzakelijk & anders winnen de terroristen. U krijgt de groeten van De Staat.

*Diepe naar theatraal neigende zucht en rollende ogen van iemand die wil dat iedereen ziet dat hij bezwijkt onder z'n weltschmerz*. Nora spreekt, een soort Loor schrijft, maar dan super kudt. Is een project van HumanIslam, dus het is eigenlijk gewoon Enis Odaci die zich op Twitter verkleedt als knipogend meisje dat mensen vertelt hoe fout ze zijn. Ohnee, het is @Greco Idema. Vrijdag 23 februari gaat het project ‘Nora’ van start. Nora is een Nederlandse moslima en een digitale personage – welbespraakt en deskundig. Zij registreert in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart islamgerelateerde uitspraken van (vooral) politici, journalisten en opiniemakers. Via e-posters zal zij op Facebook, Twitter en Instagram vervolgens bijna dagelijks commentaar geven op uitspraken die discriminerend, stigmatiserend of islamofoob zijn – of daar dicht bij in de buurt komen." Op papier zijn studieclubjes die humanisme en islam proberen te verenigen altijd best wel prima, en het kan ook heus wel als je de halve theologie overboord zet, maar blijf nou verdoemme eens weg bij die term "islamofobie", niemand koopt het nog.

De eerste exit polls geven Merkels CDU 33,5% van de stemmen (in 2013 was dat nog 42%). Bij het AfD wijst de rechterarm vanuit het niets omhoog naar 13%, oftewel 88 + 1 zetel.

Het is Merkel weer gelukt om tot Bondskanselier van Duitsland (en schaduwführer van de EU) gekozen te worden. Geen enkele Europeaan, op alle Duitsers na, mocht vandaag naar de stembus om de christendemocrate wederom aan te wijzen als de vrouw die ons de weg voorwaarts moet wijzen. Het goede nieuws is dat Martin Schulz in ieder geval niet gewonnen heeft. Het slechte nieuws is dat de Sargentiniaanse struisvogels hun hoofd nog steeds niet uit het zand zullen trekken, maar via hun omhoog gerichte aarsgat de ruftgeur van de morele hegemonie van Mutti, migratie en Wir schaffen das blijven verspreiden terwijl overal in Europa de betonblokken zich op zullen blijven stapelen in de winkelstraten en op de promenades. Stenen monumenten van het diversiteitsbeleid dat het Avondland steeds dieper verdeelt - standbeelden die misschien wel nooit meer omver getrokken zullen kunnen worden, zoals ook aan de regeerperiode van Angela Merkel (twaalf jaar en tellende) nooit meer een einde lijkt te komen. De vrouw (die, zoals het Duitse leiders schijnt te moeten betamen, Europa voorgoed veranderde) zette de deuren van haar land en continent wijd open voor de instroom van miljoenen niet of nauwelijks te integreren migranten uit moslimlanden, maar opende daarmee ook de kelderdeuren naar de geesten uit het Duitse verleden: in de rangen van Alternative für Deutschland proeft het soms iets te veel naar oude wijn in nieuwe zakken. Toch komen zij met 13 procent nieuw binnen in de Bondsdag. De door de lügenpresse bewaakte politieke correctheid is kennelijk niet voldoende meer om migratie- en integratieproblemen mee onder het tapijt te poetsen. Duitsland (en Brussel) hebben hun Pyrrhusoverwinning behaald. Maar er komt een dag, zo valt te vrezen, en dan zal de gifbeker uitgeschonken worden. Gelukkig kan mevrouw Merkel daar wel een nieuw blazertje voor aantrekken. *Zum wohl, Mutti.
*Cijfers: Europe Elects heeft opkomsten en uitslagen. Google heeft ook een updatedinges. Nederlandstalige updates bij @Duitslandnieuws, Russische inmenging turven kan bij @Wol (Kijkwijzer: NPO) en @TheLocalGermany praat met kiezers.
UPDATE: Livestream in het Engels over de CHAOTISCHE uitslag in Duitsland hierrr.
UPDATE: Berlijners verzamelen zich op de Alexanderplatz om tegen het AfD-verkiezingsfeest te demonstreren.