VrijMiBo van de Rekening

These annual bills! these annual bills!
How many a song their discord trills
Of 'truck' consumed, enjoyed, forgot,
Since I was skinned by last year's lot!
Those joyous beans are passed away;
Those onions blithe, O where are they?
Once loved, lost, mourned-now vexing ILLS
Your shades troop back in annual bills!
And so 'twill be when I'm aground
These yearly duns will still go round,
While other bards, with frantic quills,
Shall damn and damn these annual bills!
Prettig weekend. En be nice.
Als De Kat Van VrijMiBo

Vanmiddag gaf je je kat een kopje en likte haar
Staart schoon, toen ze plotseling naar je opkeek,
Zoals je daar op je knieën zat, en merkbaar
Aangedaan zei ze: 'Jongen, wat zie je bleek.'
Ze merkte niet meer hoe je naar haar terugkeek,
Want ze kneep haar ogen toe, en legde haar kop
Plat over haar voorpoten heen. Even streek
Je haar huid nog glad en hield toen verslagen op.
Tuberculeuze muziek dreef door het huis en
Je voelde je kleiner worden – onverwacht
Werden haar poten zo groot als leidingbuizen
En lag je verschrompeld tegen haar vacht.
Prettig weekend. En be nice.
Liever nog de VrijMiBo

Als ik een doek van Chagall zie,
zie ik terstond een juffrouw met knotjeshaar
die zegt jongens en meisjes dit is dus
wat de schilder als het ware droomt met zijn geestesoog
zoals het uit die viool die speelt opstijgt
en werkelijkheid wordt: de innerlijke
belevingswereld zoals de kunstenaar die ervaart
want dat paard dat vliegt niet echt door de lucht
dat begrijpen jullie wel.
Maar als ik ook iets zeggen mag,
of dat paard echt door de lucht vliegt of niet:
liever helemaal geen kunst dan Marc Chagall.
Prettig weekend. En be nice.
Met Honderd Door De VrijMiBo

After a hundred years
Nobody knows the place,--
Agony, that enacted there,
Motionless as peace.
Weeds triumphant ranged,
Strangers strolled and spelled
At the lone orthography
Of the elder dead.
Winds of summer fields
Recollect the way,--
Instinct picking up the key
Dropped by memory.
Prettig weekend. En be nice.
De Heilige VrijMiBo

Het is weekend. Voor bepaalde mensen. En voor onbepaalde mensen.
Toen ik ingeslapen was
in zonneglas, in zonneglas,
waarvan de kamer was -
een ongeboren diamant
van glinstervliezen, ingekeken
door ongestoorde moederogen -
heb ik haar lichaam weergezien:
een licht met het vermogen
Te kunnen worden kind of ster
en nu ik me heb bewogen
moet er een droom geboren zijn
waarvoor een koning ligt gebogen.
Prettig weekend. En be nice.
Eenjarige VrijMiBo

Het is weekend. Wij zijn al een jaar met blokken aan het spelen.
I never did, I never did,
I never did like "Now take care, dear!"
I never did, I never did,
I never did want "Hold-my-hand";
I never did, I never did,
I never did think much of "Not up there, dear!"
It's no good saying it.
They don't understand.
Prettig weekend. En be nice.
Wij zijn even zuipen.
Vage VrijMiBo

Het is weekend. Soms weet je het precies en soms weet je het niet precies.
Je moet niet alleen, om de plek te bereiken,
thuis opstappen, maar ook uit manieren van kijken.
Er is niets te zien, en dat moet je zien,
om alles bij het zeer oude te laten.
Er is hier. Er is tijd
om overmorgen iets te hebben achtergelaten.
Daar moet je vandaag voor zorgen.
Voor sterfelijkheid.
Prettig weekend. En be nice.
Vreemde Vrolijke VrijMiBo

Het is weekend. Geniet ervan. Voor je het weet is het weer maandag.
As I walked through the lamplit gardens,
On the thin white crust of snow,
So intensely was I thinking of my misfortune,
So clearly were my eyes fixed
On the face of this grief which has come to me,
That I did not notice the beautiful pale colouring
Of lamplight on the snow;
Nor the interlaced long blue shadows of trees;
And yet these things were there,
And the white lamps, and the orange lamps, and the lamps of lilac were there,
As I have seen them so often before;
As they will be so often again
Long after my grief is forgotten.
And still, though I know this, and say this, it cannot console me.
Prettig weekend. En be nice.
Nobele VrijMiBo

Het is weekend. Meedoen is belangrijker dan winnen, maar als je niet meedoet kun je ook niet winnen.
There is a Shame of Nobleness —
Confronting Sudden Pelf —
A finer Shame of Ecstasy —
Convicted of Itself —
A best Disgrace — a Brave Man feels —
Acknowledged — of the Brave —
One More — "Ye Blessed" — to be told —
But that's — Behind the Grave —
Prettig weekend. En be nice.
Stik Stof VrijMiBo

Het is weekend. Op het land. En in de stad. Soms is het droog. Maar soms is het ook nat.
Zijn vrouw vraagt geld,
klinkende oorden,
en geen geweld
van dichterwoorden.
Wie landman is
zweet in de zon,
stom als een visch
sine qua non.
Wie van Virgiel
mij ooit nog praat,
hij krijgt mijn hiel
in zijn gelaat.
Prettig weekend. En be nice.