VrijMiBo van de Engelse schrijvert
Discarded clothes were strewn all over the floor. I picked mine out and was wildly elated to find my wallet and phone intact. I dressed, then pulled on the curtain cord, revealing yet another miraculous October day. I thought about leaving a note saying it had been a wonderful relationship but it just wasn't working out, but couldn't find any paper.
Prettig weekend. En be nice.
Support de VrijMiBo

En toen, gifmuze, kroop hij in mijn blik:
een man, klein, dik, met onbemand gezicht
die keek alsof hij Ron of Ruud moest heten.
En alles wat hij dacht was mij bekend:
belasting, voetbal, Emma, missverkiezing,
broccoli, koffiefilters - heel zijn mond
een dunne brief vol blanco levensdrift.
En ik was in verwachting van een scheef
gedicht, wou hem haten, kon het niet -
want alles wat hij droomt, dacht ik, droom ik
niet beter. Goed, gegroet dus, vale oom
die net zo magisch over lakens droomt.
De rij in, dan naar huis, deurmat, ijskast,
de bank, de oven, later weer die slaap.
Ik ben zo bang dat je niet eens bestaat.
Prettig weekend. En be nice.
A Cat Named The VrijMiBo

Het is weekend. Ze staan het ons niet toe dit erin te stoppen.
Als iemand die van je houdt niet van je houdt
maar je wel op wil eten terwijl je geen appel bent
noch de wortel uit drie, dan mag nee niet
en kan je niet
een raadsel dat je rok na rok
afpelt als een ui, treurwerksgewijs
tot alle generaties op zijn
en een stem klinkt
die op oudtestamentische toon beveelt
zit niet zo te kutviolen.
Prettig weekend. En be nice.
BeVrijMiBo

There are never any suicides in the quarter among people one knows
No successful suicides.
A Chinese boy kills himself and is dead.
(they continue to place his mail in the letter rack at the Dome)
A Norwegian boy kills himself and is dead.
(no one knows where the other Norwegian boy has gone)
They find a model dead
alone in bed and very dead.
(it made almost unbearable trouble for the concierge)
Sweet oil, the white of eggs, mustard and water, soap suds
and stomach pumps rescue the people one knows.
Every afternoon the people one knows can be found at the café.
Prettig weekend. En be nice.
Poortje door de VrijMiBo

's Avonds gezeten op een hek
zag ik het naad'ren van een trek:
een grote biefstuk kwam voorbij,
gebakken aardapp'len en prei
gevolgd door flensjes, Franse kaas,
een dikke pens, een volle blaas.
Daar achteraan op zijn gemak
slofte de koffie met cognac,
en in der wolken tekening:
ziedaar, daar kwam de rekening!
Prettig weekend. En be nice.
Twee leuke dagen na de VrijMiBo

Ontdek het moment, het is leeg, het ligt
niet ver van de weg, de heg eromheen
staat voor niets, dus weiger zijn rijm, breek bot
weg de volgzame reis af, kraak leegstand, bezet
leg steen in het uitzicht, maak kunstlicht, verteer
hoe men vroeger zich uitvrat, besta het bederf
onteigen het eten, bezit het vergeten, her
inner geen uitweg, wees binnen, weeg niets
dan het lood dat men nabootst, terwijl men
zijn vleugels openvouwt dichtvouwt terwijl men -
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo van Twintig

Sometimes I hear my name
Come up the stairs and walk
Through noises in the hall...
But sounds all seem the same
In this square room at night–
Every sound that's made
Seems to answer back,
Until I feel afraid
That chairs and tables talk
At me and want to walk–
Like noises in the hall
That slide along the wall.
My tongue grows wet and slack;
I want to answer back
At them. My lips are tight,
Tight shut... Alone at night,
I sometimes think and feel
Something of steam and steel
Prettig weekend. En be nice.
Een aansteker naar de VrijMiBo

Het moet gezegd.
Hier, met al mijn plichtsgevoel, mijn achterste
Vastgeroest in een versleten keukenstoel,
Hier laat ik mijn gezichtsverlies geruisloos
Als een zwarte keisteen door je handen rollen
Ginder. Ik krijg ons niet uit mijn bek.
Bewaar me. Stuur me mijn adres. Gooi me terug.
En kom ik niet als vroeger uit de tweelingster
Van je handen gevallen, dan ben ik zestig jaar
Een gitten dondersteen geruisloos ingeslagen hier
In een versleten keukenstoel.
Simplisties VrijMiBo

want groen ruikt de zomer
en geel proeft het eiland van zon
in een pupil is groen is de zomer
in een lens is geel is de zon
in februari haarlemt het donker
bijten huizen de spits
af is de pijn van de doorn
de pijndoorn van jezus de schilder
het zwijgende pierement van water
drijft in het kroos van de dood
water is dood en groen de zomer
morgen de weelde van vorm
nacht een weefsel van pijn
Update: Spoedoverleg op Alg. Zaken - Persco Rutte uitgesteld
Vasten tot de VrijMiBo

Wasechte grondtonen scheuren niet.
Lotechte zijn bestand tegen rotten.
Kleurechte timbres verschieten niet in de zon.
Krimpvrije stembanden trekken niet samen
bij ’t hassebassen. Kaduke kurassen.
Als een pak poëzie tot op de draad
versleten raakt, is er maar één middel:
onmiddellijk een nieuw laten aanmeten!
Hoe dan ook, roer je parelmoer
eens aan, als het je lief is!