Vuurwerk in de VrijMiBo
A timid child has lit the languid fuses:
A graceful bombshell lifts and blooms
Under the sighs and shaking of the stars,
Over the whited and unquiet tombs,
Over the wakened birds and faint cigars
And white uplifted faces boredom uses.
And as the drifting shell becomes a fountain
Over the unheard cornets of the bands
And cymbals wavering in nervous hands,
How near the woods lift toward us, and the mountain,
The roofs and crosses and the blunted shout
Of pale green people as a world goes out!
Prettig weekend. En be nice.
Was nodig! Katie Price krijgt borstimplantaten
Eindelijk zeg
Kreten van goedkeuring hier op GSHQ. Hoezee, riep Spartacus. Eindelijk, jubelde Struikrover. En waarom is iedereen zo opgetogen? Het mooiste paardje van stal - Katie Price - zet maar weer eens de fietspomp op haar tietventiel. Was ook wel weer een keertje nodig. Pas vijftien keer eerder gebeurd. En als we zo naar die foto's van haar kijken denken we: meid, dat had je toch ook wel een jaartje eerder kunnen doen? Het was geen geziiiiiiiicht!
VrijMiKerstBo
Bewaar me voor de helderheid der dingen,
Het schone hemd, de reidans en de zon.
Geef mij het spiegelbeeld, herinneringen,
De vale schutskleur van het kameleon.
Ik ben er niet. Geen bloedbaan ruist in mij.
Ik leef in schaduwen, ben nameloos.
Laat me verdorren in het wintertij,
Ver van de zomers met hun hels gehoos.
Ik kan de lichte stormen niet verdragen.
Kijk niet naar me. Behoed me voor die pijn.
O camera. O beeld van welbehagen.
Laat me van dit de antipode zijn.
Prettig weekend. En be nice.
Het Wordt Onze VrijMiBo
Anders dan dichters, die met zoveel zwier
de deugden van hun vaderland beschreven,
vind ik het enkel goed om er te leven.
Mijn eigenlijke land is dit papier.
Is immers dit papier - al om het even
of ik in vreemde streken woon of hier -,
en ik als vorst, mijn pen als valkenier
jagen er op de vogels die daar zweven.
En toch, hoe afgedwaald ook in dat land,
waarin de hele wereld is te vinden,
soms stuit ik op een smal en effen strand,
of op een stad met grachten en met linden,
of op een vaart met vissers langs de kant,
en dan ben ik, als ieder, mild vanbinnen.
Prettig weekend. En be nice.
Lesmateriaal School voor Journalistiek. Verslaggever Pim Sedee helemaal emotioneel door interview met Kroatische supporter
Aha voetbal speel je dus met twee ballen
Interessant toekomstig lesmateriaal voor de School voor Journalistiek over de manier waarop je personen wel / niet moet interviewen. Als u dan toch een interview moet zien, dan maar deze. Sterreporter Pim Sedee van De Telegraaf heeft de grootste moeite de buitenspelval van de Kroatische supporter Ivana Knöll te ontwijken. Voor wie Ivana Knöll niet kent: dat is zeg maar de Aaf Brandt Corstius van Kroatië. Die Knöll cultiveert haar rolletje natuurlijk tot op het bot en die arme Sedee kan vanaf het eerste fluitsignaal alleen maar denken aan die ballen op zijn paal. We hebben van Wierd Duk gehoord dat Sedee zich na dit interview even lekker heeft opgesloten in de plee. Lekker Pim!
Vroege VrijMiBo
Heuvels die glooiden zie ik en soms zwemmen er
Vissen doorheen. Mooie vissen die naar me zwaaien.
Sluiers van gordijnen als het raam openstaat en de
Wind naar binnen waait. En hemels de geur van verre
Egyptische tabak, verpakt in platte sigaretten. Mijn lief,
Ik wil niets meer dan dit uitzicht vol mooie, naar mij
Zwaaiende vissen. De sluier van je haren en de heuvels
Die glooien. Een ode aan alles wat langzaam verdwijnt.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo met alcoholvol bier
Gij mergelende dronkaards
wáárheen voert uw weg?
Uw huid bespant uw jukbeen
elke dag weer strakker.
'k Las wél dat Bacchus was
een joviale knaap
belust op dans en zang,
maar toch geen wreed tiran, een makker,
en geen kwelgeest.
Ik denk aan U
o mergelende dronkaards
die uw lach te vroeg verleerd hebt
en wier vlees, door ziekt' of ander ongemak,
verteert tot gij uw 'Nooit meer'
nooit meer zweert.
Prettig weekend. En be nice.
Zinkende VrijMiBo
You appear,
you undress,
you enter the light,
you wake the colors,
you crown the waters,
you begin moving through time like a liqueur,
you finish off the most blinding of shores,
you predict if the world will continue or fall,
you conjure the earth to keep pace with your molten slowness,
you reign in the center of this conflagration
and from the first
to the seventh day
your body an arrogant
palace
where lives
the
tremor
Prettig weekend. En be nice.