Binnenkort: special forces in de stiltecoupé
De ME komt treinpraters slopen
Het is met maatschappelijke problemen heel erg simpel. Als laagopgeleide mensen ergens last van hebben (bijvoorbeeld dat ze geen woning kunnen krijgen, of alleen maar een woning van een PvdA-raadslid met schimmel) dan wordt er door de politiek NIETS aan gedaan. Maar o wee als hoogopgeleiden ergens last van hebben, dan staan ze in Den Haag allemaal vooraan met de oplossing. Zo waren er een paar jaar geleden allemaal zielige kinderen van hoogopgeleide ouders (bijvoorbeeld de kinderen van Ewald Engelen) die zenuwachtig werden van de Cito-toets, en toen werd de Cito-toets zo goed als afgeschaft. Dat dit ten koste ging van kansengelijkheid, werd vervolgens pas een maatschappelijk probleem toen er een hippe VPRO-documentaire over werd uitgezonden.
Maar wat heeft dit met treinen te maken GeenStijl? Nou dat zullen wij u eens uitleggen. Een tijdje geleden schreef Jannetje Koelewijn in NRC Handelsblad een klaagcolumn over een conflict in een stiltecoupé. Daarna schreef Jannetje Koelewijn nog een klaagcolumn over studenten met een tweedeklaskaartje in de eersteklascoupé. En nu staat Marcia Luyten vandaag in de Volkskrant met een klaagcolumn over mensen die muziek afspelen in de trein. Zoals wij geleerd hebben van Adjiedj Bakas: twee keer is toeval, drie keer is een trend. Wij geven u op een briefje dat er binnen een paar maanden op iedere trein vijf man met wapeninstructie zit om al het gepeupel dat het nog aandurft om zelfs maar te kuchen in een stiltecoupé helemaal de moeder te taseren. Kunnen die dierbare vriendinnen van Thierry Baudet eindelijk ook weer met een gerust hart de gele rups in.
De stiltecoupé: Het laatste soevereine grondgebied van het Koninkrijk der Nederlanden
Zomaar een vraag op derde kerstdag: valt dit u ook zo op?
Nederland is een middelgrote Duitse holding met een brievenbus in Brussel. Niemand weet nog waar-ie ongeveer begint en eindigt, want grenzen en nationale soevereiniteit leidden tot de holocaust. Kleine bijwerking is wel dat de meeste Nederlanders de meest grove schendingen op straat, en dan vooral die door nieuwe Nederlanders uit verre koninkrijken, het liefst straal voorbij lopen. Immers, namens welke soeverein met welk mandaat grijpt de ingezetene dan precies in; welke breed gedragen overtuigingen sterken hem of haar?
Heel moeilijk allemaal. Behalve in de stiltecoupé, waar zulke vragen niet van kracht lijken. Daar bestaat geen enkele verwarring over de letter of geest van de wet, en over wie deze waarom mag bekrachtigen. Daar, in de stiltecoupé, is Nederland nog steeds een Land waar de laws of the land iets betekenen. En het is heel fijn dat u dat nog heeft.
Ondertussen even genieten van deze beklagingen op de website van de NS Community hier, hier en hier.
[*Ja ondergetekende zat gister in een trein van Schiphol naar de provincie voor een kerstbezoek aan z'n ouders, was even vergeten dat het geen verzetscoupé maar stiltecoupé was en werd daar gedecideerd op aangesproken en zag een andere reiziger even later hetzelfde OVERKOMEN door weer een andere reiziger.]
NRC-columniste ternauwernood aan dood ontsnapt na conflict in stiltecoupé
Schandelijke aanval op de persvrijheid
NRC-scribente Jannetje Koelewijn (ja, die Jannetje Koelewijn) is ternauwernood aan de dood ontsnapt in de trein van Maastricht naar Eindhoven. Dat beschrijft ze in haar column in de krant. Koelewijn zat met haar zus te praten in de stiltecoupé (maar: "zachtjes") en daar was "een man van 2 meter lang en 150 kilo zwaar, mínstens" niet van gediend. De man boog over Koelewijn heen, bracht zijn gezicht vlak voor het hare en legde zijn wijsvinger tegen zijn lippen. De man deed in Boxtel twee flesjes door de NS uitgedeeld water in zijn tas, en zat tussen Boxtel en Den Haag weer tegenover Koelewijn, "bij voorbaat woedend", te hopen dat zij opnieuw geluid zou maken. Het is niet duidelijk of de hoofdredactie van NRC Handelsblad het meldpunt PersVeilig heeft ingeschakeld.
OOK ERG: Veronica Superguide hoofdredacteur Christiaan Ruesink mist ontbijt vanwege dramaserie over The Lakers, na eerder slaapgebrek door Joan Collins-documentaire