Acht minuten oprechte emotie

Onder het grauw van de Haagse systeemplafonds stonden donderdagavond na het stikstofdebat een aantal boeren. Het woord werd gevoerd door boer Koos Cromwijk uit Cockengen (als we het goed hebben), die een emotioneel betoog houdt tegen Derk Boswijk van het CDA, een partij die eerder gehalveerd wordt dan de boerenstand. Hij wil spreken met linkse partijen, met minister Henk “Broddelwerk” Staghouwer. Maar hij mag de zaal niet in, want in die zaal zitten bange huichelaars die al gaan bibberen als iemand “tassendrager” zegt. Caroline bedaart de boer, maar de politiek, die ploegt wel voort. Omdat rode cijfertjes in Excelsheets dicteren dat boerenstambomen met wortel en tak moeten worden uitgeroeid. Onfokkingvoorstelbaar.
(Video bron)

Partijgenoten van Hoekstra hebben er weinig zin an

De vvd-leden zijn niet de enigen die tegen het stikstofbeleid van D66 zijn. Het CDA was ooit een BRRRREDE VOLKSPARTIJ, ook voor boeren. Misschien wel vooral voor boeren. Maar wie nu naar de peilings kijkt, ziet de trekker van Lientje lange paden banen terwijl je moet zoeken naar het laatste stukje electorale grond dat het CDA nog bezet houdt. En toen was daar Het Stikstofplan. Pijnlijke tijden wachten dit kabinet en de vraag is of het CDA nog een geseling kan overleven. De landelijke fractie pronkt met een kats onleesbaar standpunt in wollige systeemplafondtaal op de homepage van de partijwebiste, maar wat vinden de boeren er zelf van? We hebben wat reacties van lokale fracties geoogst:

"Vrijdag 10 juni 2022, het zwaard van Damocles hangt boven het hoofd van Noordoost Twente", laten CDA Dinkelland, Losser, Oldenzaal en Tubbergen weten. "De leefbaarheid van plattelandskernen komt in het gedrang. [...] Het kan toch niet waar zijn dat wij hier worden opgeofferd, terwijl er aan de andere kant van de landsgrens geen kritische depositie waarde lijkt te bestaan!"

"De eenzijdige blik op vermindering van stikstofuitstoot voor natuur, is tergend", schrijft CDA Land van Cuijk. "De provincie Brabant mag niet akkoord gaan met deze ijskoude kaalslag op ons mooie platteland, waardoor boeren en burgers worden verdreven." Ze achten de eisen onhaalbaar: "Geef onze agrarische ondernemers een haalbare opdracht en spreek dit kabinet aan op een serieuze dialoog met de sector. Wij roepen de CDA-Tweede Kamerfractie op geen verantwoordelijkheid te dragen voor deze doelen."

Vanuit verzamelde CDA-fracties rond de Brabantse en Limburgse Peel klinkt woede: "Met de Stikstof plannen uit Den Haag voor de Peelregio, lijkt het kabinet totaal de weg kwijt. [...] Voor deze belachelijke reductie doelen wordt voorgesteld om 25.000.000.000 euro aan belastinggeld te besteden." Aldus vatten CDA Horst aan de Maas, CDA Deurne, CDA Peel en Maas, CDA Asten, CDA Venray, CDA Laarbeek, CDA Nederweert , CDA Someren, CDA Leudal en CDA Gemert-Bakel de plannen samen: "Samengevat: dit is onacceptabel."

De provinciefractie in Brabant is ook hard & helder: "De richtinggevende doelen van de minister lijken te staan voor het veroorzaken van een grote kaalslag op het platteland, dat kan nooit aan de orde zijn!"

Parel van het Zuiden op de lijst verboden middelen

Het Mastbos, de Pannenhoef, het beekdal van de Krabbenbosschen met z'n vennetjes, vogels en gagelgroei en natuurlijk de Galderse Meren, ontstaan voor de aanleg van de A16 naar Antwerpen en de A58: op de zandgronden richting de Belgische grens tussen Breda en Zundert blaakt het groen tussen de landbouwakkers. Gewassen van mais en bieten groeien daar in het westen van Brabant, maar ook fruit- en boomkwekerijen en wat glastuinbouw. Voorts veehouderij, niet al te grootschalig - hier, wandel er zelf eens doorheen. Nu het nog kan, want het moet allemaal weg. Want er moeten meer mensen wonen, die meer zonnepanelen nodig hebben en meer windmolens. De weide wordt een woestijn, voor de middenklasse om in te wonen. Dat zal de middenklasse leren.

Stimuland klinkt als een erogene zone in je achtertuin

Het stikstofbeleid in Nederland is grotendeels een verzonnen probleem maar laat dat voor ambtelijk angehauchte raam-agrariërs geen beletsel vormen om de bureacratische bingokaart van stal (ha) te trekken! Stichting Stimuland - "Onze kracht ligt in het activeren van ontwikkeling" - zat heden in onze digitale berichtenbox met een klaagzang op het ontbreken van de "menselijke maat" in het stikstofbeleid. Afgaande op de kop van dat persbericht (.docx) dachten wij een stukje tekst te gaan lezen waarin akkerbouwers hun schok over dreigende onteigening kenbaar maken, veehouders de aanstondse halvering van hun stapel verketteren, fiere boerinnen die in vurig betoog op de bres gaan voor behoud van het generaties lang in stand gehouden familiebedrijf of, voor ons part en omdat we even afdreven in gedachten, prachtige boerendochters die zich hard maken voor het behoud van gerotzooi op de hooizolder. Niets daar van.

In ijskoude ambtenarentaal laakt Stimuland het gebrek aan "sociale kwaliteit" in de stikstofaanpak, wordt er gesproken over boeren die "willen omschakelen naar extensieve natuurinclusieve landbouw" maar dat ze daarvoor een "betrouwbaar verdienmodel" missen en weet de minister wel dat "de sociaal-emotionele impact" van het beleid groot is? Directeur Ingrid Jansen van Stimuland is empathisch met haar eigen menselijke maat mechanisch als een melkmachine in haar oordeel: "Dit lijkt typisch zo’n geval waarbij de systeemwereld de leefwereld binnendringt en haar eigen maatstaven oplegt." Nou, zeg dat wel! Als boerenbelangengroepen die zich onafhankelijk noemen (maar het niet zijn) zelf ook al gaan klinken als systeemwerelden onder een dito plafond, wie staat er dan nog tussen de boerderij en de verbeurdverklaring in? Menselijke maat terug in het boerendialect, NU!

Stikstofwaanzin wordt een duur grapje

Start de trekkers maar, want volgens de formatiespionnen van het AD is het nieuwe kabinet dicht bij een stikstofplan en dat bestaat niet uit een bosje bloemen voor alle hardwerkende boeren. "Boeren kunnen worden uitgekocht, verplaatst of subsidie krijgen voor natuurbeheer en -ontwikkeling", zo meldt de Deep Throat in het Catshuis. Doelwit van deze gerichte aanslag op onze agrariërs: melkveehouders in de regio’s rond natuurgebieden. Het RIVM berekende namelijk dat het efficiënter is om de ammoniakuitstoot bij die koeienkoningen met 66 procent te verminderen in plaats van de uitstoot van alle boeren in Nederland met een derde. Prijskaartje: een niet onaardige 20 tot 30 miljard euro in de komende acht jaar. Volgens de formatiefantasten weten de boeren dan eindelijk waar ze aan toe zijn, maar dat verhult niet dat het mes loeihard in de landbouwsector wordt gestoken. Dus kijk niet raar op als de snelwegen binnenkort weer vollopen met langzame trekkers (al dan niet met ludieke doodskist) en de voordeuren van provinciehuizen over straat vliegen, want dit gaat ongetwijfeld niet goed vallen bij de vrienden van Yvon Jaspers. 
UPDATE: Daar zijn ze al. FDF wil naar Brussel en sluit landelijk acties niet uit.

Onteigening was blijkbaar niet harteloos genoeg

Terwijl we worden afgeleid met coronapassen en persco's gaat op het stikstoffront de strijd ook verder en liggen de boeren nog steeds onder vuur. Deze keer komt het artilleriesalvo van landsadvocaat Hans Besselink die zelfs onteigening nog te menselijk vindt en voorstelt om de vergunningen van boeren die te veel stikstof uitstoten in de buurt van natuurgebieden af te pakken. Dat gaat een stuk sneller dan onteigening, uitkopen of wachten tot de koeien zindelijk zijn. Gewoon de vergunning door de shredder, een financiële zieligheidsvergoeding overmaken en weg met dat boerenbedrijf. Dat met een pennenstreep een familiebedrijf van meerdere generaties in één klap van de kaart wordt geveegd boeit ze blijkbaar niet in Den Haag, want de strijd tegen stikstof is heilig. Minister Schouten baalt natuurlijk dat dit is uitgelekt, want transparantie is helemaal niet de bedoeling. Ze weet niet hoe snel ze moet benadrukken dat dit slechts één van de opties is die wordt bekeken. Feit is wel dat onteigening en het slopen van vergunningen als opties op tafel liggen en dat de woede bij de boeren daarmee volkomen terecht is. Want ze kan wel claimen dat het volgende kabinet pas de knoop doorhakt, maar het is deze demissionaire puinhoop die de keuzemogelijkheden selecteert.

Het voordeel van problemen die je zelf verzint: je kan er iedere willekeurige "oplossing" bij bedenken, en alsnog als held uit het verhaal komen.

Op de dag dat de VVD haar laatste, misschien wel enige principe inleverde bij een zuchtje juridische tegenwind, verscheen Klaas Dijkhoff des avonds op een livestream op LinkedIn. Daar legde hij aan de kijkers uit dat de “rotmaatregel” die ons van 130 terug naar 100 km/uur op de snelweg laat afremmen, een noodzakelijk kwaad is om de boeren en de bouwers te helpen om hun werk te kunnen doen. 

Want Mark Rutte had gezegd dat hij het niet op zijn geweten wilde hebben dat die anders met kerst werkloos thuis zitten. En daarom moeten we allemaal bijdragen aan deze “grootste crisis in zijn negen jaar”, zoals de premier de stikstofsatire zelfs nog waagde te omschrijven. Mark en zijn trouwe adjudant Klaas ging vervolgens het internet op en de televisiestudio’s in (22u Nieuwsuur, 23u Pauw) om aan de mensen in het land uit te leggen hoe de vvd hier een populistisch verkiezingsdingetje gewichtig liberaal principe offerde voor een hoger doel, want dat is wat leiders doen.

De vvd, die publieke misleiding tot ambacht heeft gekneed, had alles paraat. Rutte en drie ministers, in een zaaltje zonder stoelen (zodat de perscamera’s zonder al te veel kritische vragen in Rutte’s voordeel konden worden ingezet), die met ernstige hoofden en veel acteerwerk enige urgentie wisten te veinzen voor het onzichtbare probleem. Tot en met het woord “rotmaatregel” was alles gescript: op het moment dat Rutte het in de mond nam, ging er een mail naar de VVD-leden waarin dat woord de kern vormde. Ze moeten tevreden hebben gekeken toen het woord de rest van de dag trending was online. De worst was weer gedraaid. En over worst gesproken: niet alleen wij moeten offers brengen, de koeien krijgen ook ander voer.

Allemaal flagrante onzin natuurlijk. Die hele “stikstofcrisis” is een politiek probleem dat door een rechter juridisch bindend is gemaakt. Het is een fuckup van politici, die stikstofregels hebben opgesteld waar geen gestandaardiseerde meetnorm voor is, waar geen internationale afspraken over bestaan en waar de buurlanden zich 400 keer minder druk over maken. Die eigen regels, die uit polderbelangen door Henk Bleker gesmeed waren om de geitenwollen sokken bij de boeren weg te houden, werden vervolgens niet gehandhaafd en ergens onderin een Haagse la geflikkerd, totdat ene Johan uit Nijmegen ermee naar de rechter stapte, en die oordeelde dat je moet handhaven wat je tot beleid verheft.

Waar hier de (land)bouw stil ligt, wordt een paar honderd meter verderop in Duitsland aan de andere kant van een Natura2000-gebied gewoon doorgeboerd en -gebouwd. In Nederland worden we geacht vandaag te vertrouwen op politici die zelf ook niet weten waar ze mee bezig zijn maar zich wel opwerpen als crisismanagers van hun eigen probleem. Zij roepen ons op om mee te helpen: door een beetje af te remmen op de A-wegen, redden we de boeren en de bouw. Samen met de vvd, die hier het voortouw neemt, het landsbelang boven partijprincipes stelt, en vervolgens uiterst tevreden in de chatbox op LinkedIn tijdens het praatje van Klaas kon zien dat de achterban er met boter en suiker in tuint. “Niks tegen in te brengen, Klaas…”

Nou jongens, haal de rolschaatsen maar uit het vet voor de volgende fopmaatregel!

Goedemorgen en welkom in 1973. Alleen is de oliecrisis ditmaal een stikstofcrisis, die weer het gevolg is van een politieke crisis. Na jaren van wanbeleid met stikstof, heeft een rechter aan de rem getrokken en nu zijn ze in Den Haag zo hard de macht over het bestuur kwijt dat de vroemvroem-coalitie van de vvd overweegt om op de A-wegen alle snelheden tot 100 terug te brengen. Ook de autoloze zondag komt terug staat op het lijstje proefballonnen waar Het Volk van Dit Land deze week om mag lachen, totdat het kabinet vrijdag een besluit neemt: de voorstellen die de minste hoon krijgen, worden eind van de week ingevoerd.

De Telebelg probeert ondertussen “onrust in vvd” op te stoken vanwege “heilig huisje” honderddertig waar de sloopkogel van het liberale opportunisme (een enorme bitterbal - red.) tegenaan gaat, maar wij weten wel beter: Rutte en Dijkhoff hebben helemaal geen heilige huisjes, die offeren enkel nog aan het altaar van het opportunisme. En hun houjebackbenchers durven daar echt niet tegenin te gaan. Die zijn de wieltjes van hun rolschaatsen al aan het smeren, voor de Stikstofloze Autoloze Zondagen van 2020! (En dan kan dodenweg N35 misschien alsnog aangepakt worden, want de eerste stikstofdoden vallen niet omdat er doorgebouwd wordt, maar omdat er niet gebouwd **mag worden.)

Opklikken voor grote wandelkaart. En hier nog een bonusleestip over de meesterroof van de overheid inzake de stikstofwaanzin.