Laat de scholen het maar weer oplossen

Tandartsbezoekjes kunnen dure tripjes zijn, zeker als u zo'n glimmende Prodentlach als die van Dries Roelvink nastreeft, maar voor kinderen onder de achttien jaar wordt het gewoon vergoed door de zorgverzekering. Niet als u de melktanden van uw peuter wil bleken, maar wel voor de jaarlijkse controle en het standaard onderhoud. Dus dat 1 op de 5 kinderen niet naar de tandarts gaat, komt door ouders die het vertikken om hun kinderen dergelijke verzorging te gunnen. De aanleiding voor dit probleem ligt bij ouders die de tandarts voor zichzelf niet kunnen betalen en dat is begrijpelijk, maar dat ze daardoor ook weigeren om hun kinderen naar de tandarts te brengen is gewoon slecht ouderschap. Met als gevolg dat onze minister van Armoedebeleid regelmatig verhalen hoort over slechte mondverzorging in armere gezinnen, waardoor ze nu overweegt de schooltandartsen weer nieuw leven in te blazen, zodat scholen nog meer kosten maken om de zoveelste taak van ouders over te nemen, terwijl dat dus helemaal niet nodig is als ze hun kinderen gewoon naar de GRATIS tandarts sturen. Mogelijk zou gerichte voorlichting hier al een groot verschil kunnen maken, maar in deze rubberentegelwereld vol slachtoffers willen we iedereen eeuwig bij de hand pakken en alle eigen verantwoordelijkheid ontnemen, waardoor we weer hulpprogramma op steunpakket stapelen om andermans falen te compenseren. Want het ligt vooral niet aan de ouders hoor, hoe durft u dat te denken.

OMFG. Telkens als je denkt dat het niet zotter kan in dit bekrompen land, dan wordt het dus toch nog gekker. We weten allemaal al jarenlang dat je in het Nederland anno nu niet zo veel meer te zeggen hebt over je eigen kind. Niet wanneer het naar school gaat, niet wat het moet leren, niet wat het moet eten en zelfs niet wat het moet denken. Maar een of andere gestoorde psychowappie Jan CM Willems, verbonden aan de Universiteit van Maastricht en met 5 jaar lang gesubsidieerd! onderzoek vindt dat allemaal niet ver genoeg gaan. In Amerika schijnt dit al wat langer te spelen en delen ervan zijn reeds aangenomen door de Senaat en het Huis van Afgevaardigden. Onze eigen lunatic heeft hele enge ideeën uit de VS, de EU en NL samengevoegd tot een plan waar -laat ik de Godwin zelf maar inkoppen- die Duitse psychopaat uit de niet eens zo heel verre geschiedenis een traantje van ontroering om zou hebben weggepinkt.

SMECC. "School, Minimumstandaard, Educatie, Kind- (Child) vriendelijk beleid en zorg-Continuüm." Kort samengevat: je krijgt niet meer automatisch het gezag over je eigen kinderen, je moet tests doen om daar wel voor in aanmerking te komen, je moet over een heel scala aan cursussen en diploma's gaan beschikken om ouder te mogen zijn, als je vroeger bent geslagen dan heb je een grotere kans op kanker, je mag alleen maar LIEF zijn tegen je kinderen, indoctrinatie onder het mom educatie al vanaf dat je een kinderwens hebt etc. Alle kinderen, want in dit plan zijn ze ook niet meer van jou, maar van de staat. Een erfelijke afwijking met medische gevolgen in jouw DNA is straks de schuld van je overgrootouders die hun kinderen wèl een pak op hun broek gaven bij wangedrag.

Nou opvoederaars van Nederland, jullie hebben het voor elkaar. Kinderen van Nederland zijn enorme zeiksnuiten.

Kids mogen helemaal niks meer op kinderdagverblijven en de buitenschoolse opvang, omdat pappie en mammie niet willen dat Bloem-Beatrijs d'r poten schaaft. En anders komen de griezels van de GGD wel langs om wat gevaren te duiden. "Zo creëer je een generatie die overal gevaren ziet en heel angstig is", zegt een of andere sportpedagoog. Is niet nieuw (*,*,*), maar deze generatie-NRC aan motorisch gestoorde slampampers zorgt er wel voor dat we nooit meer wereldkampioen worden, Amsterdam is opgezogen door een soja latte cultus en internet langzaam maar zeker wordt opgegeten door hoogsensitieve lichtgeraaktiërs die in iedere tunnel een spookrijder zien. Als kleine Tijmen ondersteboven in de top van een boom wil bungelen, moet-ie dat maar lekker doen. Dondert vanzelf naar beneden, neemt z'n vrienden mee in z'n val, glaasje cola erbij en voetballen met z'n allen. Zonder scheidsje, iedereen Materazzi.

André 'Schaamhaartellen en schedelmeten in het kinddossier' Rouvoet leeft kennelijk nog. Hij wil ouderschapsgym en geboortecontracten voor aanstaande ouders. Geen voortplantings-foekiefoekie zonder prenatale diploma's!

Als je niet zonder papiertje in de auto mag stappen is het ook raar dat je gewoon ongekwalificeerd mag baren, aldus de Rouvoetcommissie voor het Behoud van Archaïsche Gristelijke Waarden in een Woke Wereld (of hoe zijn club ditmaal ook mag heten). Alsof je met wat rek-en-strek-oefeningen en een papiertje kunt voorberreiden op het Echte Ouderschap. En welke bemoeimoeder in broekpak en met D'66 lidmaatschap moet de baar minimum van die eisen gaan bepalen? Op welke gronden? Wat is überhaupt goed ouderschap? Houten speelgoed? Abo op de VPRO-gids? Je kind quinoa van de Marqt opdringen? Appel in schijfjes in een schaaltje? 

Wordt het land echt mooier als de familie Baardjurk van drie hoog achter de schotel in Nieuw West moet gaan yogaën met hun 1.8 kind in een gelijkwaardige relatie waarin de vader ook luiers verschoont? Ja. Misschien wel. Maar het is wel tergend naïef om te denken dat je dat met een vrijbewijs kunt afdwingen, zeker in een land waar een miljoen achterdevoordeurambtenaren nu al met elkaar knokken om wie het eerst op de bel van het portiekflatje mag drukken om sociale dienst te gaan verlenen aan de kudde en om te kijken of kleine Mo of Aisha (of Daan of Bikkel of Bloem of Jordi of Cynthia) wel in een droge luier liggen en niet te veel noedels en suikerdrank krijgen in plaats van olvaritprakjes die veilig voorgeproefd zijn op de juiste lauwheid. Of dat je kind geen 'kutwijf' roept naar de juf, zoals bij Dochter Rouvoet niet voorkomen kon worden.

Alle baby's in genderneutrale Maoblauwe rompertjes volgens de Rouvoetnorm, volgens een nieuwe rassenstandaard voor goed ouderschap, uitgedacht door nostalgische gristenen die hun jaren vijftig terug eisen, en straks gehandhaafd door emotieloze excelbots met een D'66 partijkaart op zak, samengebracht door fundamentalistische piëteit en in een giftige neoliberale Derdewegcocktail gemengd met het ijskoude bureaucratische kostenbewustzijn waarmee de hyperrationalisering van een verzorgingsstaat wordt nagestreefd die geen enkele rekenschap meer aflegt aan de woekerende vrije gedachten & handelings(on)bekwaamheid van de vergeten maar onverslaanbare factor in dit verhaal: de mens.

Repressief systeemautisme met een vleugje voor eigen god spelen: de jaren '50 zijn misschien wel nooit opgehouden in dit stomme domineesland.