Rammen

Iedereen heeft het natuurlijk over Bruce de Baas die voortdurend buiten adem was tijdens de Johan Cruijff Galmbakfuif maar vandaag gaan we even een stapje verder met een voorstelrondje Kwintiaans verantwoorde hardcore. Een producer met wie iedereen in de rafelranden van de muziek tegenwoordig wil samenwerken is de nu al iconische Will Putney (podcastje hiero), gitarist van Fit for an Autopsy maar toch vooral bekend als producer van onder meer The Ghost Inside, After the Burial, het fenomenale Every Time I Die en zelfs Body Count. Welnu, het nieuwste project van deze Putney is de nieuwe plaat van Incendiary (video boven), dat zes jaar geleden met het uitstekende Thousand Mile Stare kwam en nu met een rammer genaamd Change The Way You Think About Pain. Zelfs dwepen ze wel een beetje met dat Rage Against The Machine-geluid dus oordeel zelf maar eens. Verder vooral veel saaie nieuwe muziek, wel her en der wat aardige hiphop - allemaal na de klik.

Muziek in je noten

Megagroot in de Verenigde Staten, met alleen U2 dat in de afgelopen 40 jaar meer tickets verkocht (maar in de lijst dus vóór bijvoorbeeld The Rolling Stones, Bruce Springsteen, Elton John en Metallica), maar in Europa een vrij kleine speler: de Dave Matthews Band. Hier neemt Dave vaak niet eens de moeite z'n gehele band mee te nemen, en staat-ie samen met gitaarvirtuoos Tim Reynolds ergens in een zaaltje, als hij geluk heeft Paradiso, voor een akoestische set. Ook tof, maar die band is juist zo machtig: vol, gelaagd, met toeters en blazers en bellen, met ellenlange nummers met ellenlange intro's. Het is een echte liveband en daarom zijn er inmiddels al 85 (!) officiële liveplaten. Live at Madison Square Garden, Live at the Bayou, Live at Wrigley Field, enzovoorts. Het tiende studioalbum is dan ook helemaal niet zo boeiend, want meer van hetzelfde, maar mocht u een keer in de VS zijn: ga een keertje kijken. Bij Dave Matthews Band, vanzelf een keer bij u in de buurt. Meer nieuwe muziek: Graham Nash, Joop Hazes & meerrrr!

Vrolijkt je vrijdag weer wat op

We gaan er (kennelijk) allemaal aan en wat is nou leuker om dat te horen van Cattle Decapitation. Hoe zullen we die combinatie van grind en death eens noemen; om onze muzikale flexitariër GU (minstens 1 dag per week luistert hij geen metal) te eren hebben we gekozen voor veganmetal. Dat houdt in: dieren zijn lief, mensen niet, boos en pessimistisch, want de aarde gaat eraan tenzij we er wat aan gaan doen. "We came to destroy - we're alive to cause abject suffering." En: "What a wondrous life this would have been. But I'm outnumbered. Like the stars at night. There's so many of us. That need to die." En dat dan gecombineerd met veel muzikaal talent. U kunt uw lichaam natuurlijk tussen de Russische actievoerders werpen op de A12, of... u koopt een lekker schijfje onheil. Ook vrolijk, maar nu even wat minder heftig: Dropkick Murphys komt met de tweede (!) plaat met een Ierse verkrachting van Woody Guthrie, in een poging 'm af te pakken van Bob Dylan, en NU IS HET WEL GENOEG JA. Hierrrr zomaar het openingsnummer van de huidige tour van Bruce Springsteen, omdat het zo'n baas is, en meer nieuwe muziek na de klik.

Ook helemaal niks bij Ajax (Ontario)

Toch een soort jeugdsentimentdinges: Sum 41 kapt ermee. De band rond Deryck 'Bizzy D' Whibley was vroeger best wel cool, net als onder meer Blink-182, Good Charlotte, Green Day, New Found Glory, Silverchair, Simple Plan, Yellowcard, Zebrahead, Fall Out Boy, MxPx, The Offspring, Lit, Bloodhound Gang, Goldfinger, Sugarcult, American HiFi, SR-71, Bowling for Soup, Jimmy Eat World, Anti-Flag, The Ataris, Unwritten Law, Alkaline Trio, No Use for a Name en eigenlijk alles op die vrij heerlijke Punk-O-Rama rammers van Epitaph. Sum 41 dus, bekend van In Too Deep, Still Waiting, Fat Lip, The Hell Song, Pieces en nog veel meer. All Killer, No Filler was natuurlijk een beuker van een plaat, maar daardoor werden de shows (hoewel prima) wellicht iets te veel Zer00's Heroes feestpunk. Nog één wereldronde, daarna 41 kaarsjes branden. En wat is uw favoriete (guilty pleasure) punkband?

Alhier de nieuwe lading muziek van deze week

Wel hallo allemaal! Er is een nieuwe plaat van The National. Boxer (2007) en High Violet (2010) waren natuurlijk gruwelijk, met het liedje Bloodbuzz Ohio dat een soort themesong van een indie-generatie werd (samen met meuk van Arcade Fire, Vampire Weekend, Tame Impala, enz.). Nu is er First Two Pages of Frankenstein, album nummer negen, en het is natuurlijk weer veel meer van hetzelfde. Loom en langzaam en praterig en dromerig vocaal. Schijnt dat de band in een enorme crisis zat, dus leuk dat ze er nog zijn. Zouden wij desalniettemin Matt Berninger met z'n lekkere stem graag horen met wat meer peper in z'n reet? Jawohl! Plaatje hierboven met Taylor Swift die toch wel lijdt aan de ziekte van Dave Matthews: groot groter grootst in de VS, maar tsja tsja hier in Europa. Nog meer nieuwe muziek: The Damned, een boel country en nog veel meer TROEP. Succes ermee!

Een lekker moppie Bob Dylan tijdens het sjoelen

U weet het inmiddels wel, maar de redactie zat vorige week dus een paar dagen in Arturitoland medronho weg te spoelen met Super Bock en dan gaat het (ook) veel over muziek. De heetste (en juridisch bindend de debielste) take: The Kinks zijn beter dan The Beatles en The Kinks zijn ook beter dan de Rolling Stones. We zullen geen namen noemen, Arthur en Arie. Ondergetekende zocht nog een compromis met The Doors, maar nee hoor, onvermurwbaar: "The Kinks." Een ander discussiepunt: " Willie Nelson>Waylon Jennings ." Voorts gehoord op de quinta: "Jij altijd met je linkse country! Rechtse country is veel beter dan linkse country." En: "Jouw tranen van Gerard van Maasakkers is de verbeterde versie van Voir un ami pleurer." En: "Sjakie van de Hoek is misschien wel het beste nummer ooit. Hij gaat dood. Heb jij soms een hart van steen?" En: "Ik vind Counting Crows dus echt heel leuk." 

Welnu, iedereen kon vrijelijk muziek aanvragen of in een playlist smijten, en die afspeellijst is bewaard gebleven. Omgekeerd chronologisch!

Het weekend begint in uw oor

We zijn een tijdje geleden gestopt met The Smashing Pumpkins, radio uitzetten / volgende track, maar toch maar even voor de vorm: vandaag (of misschien toch volgende week, maar dan hebben we het maar gehad) verschijnt het derde deel in de ATUM-reeks, een driedelige rockopera die toch vooral heel cringe is. Het muzikale pad van Billy Corgan en z'n makkers is als de filmografie van Nicolas Cage en dat vinden we ook een erg verwarrende verzameling onzin en meesterwerken. De laatste jaren is het toch vooral heel erg saai en naar, en de stem van Billy begint nu ook enorm op de zenuwen te werken. Tijd voor wat anders, makkers. Wat anders, zoals Enter Shikari, zoals altijd compleet in de overdrive met elektronisch overkooksel, maar toch ook heel gevoelig: spoel hieronder maar eens door naar 2.30! ZOU DAARNA DE HEL WEER LOSBREKEN? Meer nieuwe muziek na de klik!

Band gaat doorrrrr

Kijk eens eventjes, een nieuwe beuker van de Foo Fighters. Dat was nog effetjes de vraag of die er ooit zou komen. Immers zonder Taylor Hawkins, want die is deaud, maar met Dave Grohl achter de kit. En u weet: die kan ook een potje beuken. Nog meer goed nieuws: er komt een nieuwe plaat, But Here We Are, op 2 juni. U kunt bij de sukkelaars van 3 luisteraars FM een heel verhaal lezen over 'de rauwe zang van Grohl' in combinatie met 'en het klinkt echt alsof ze dit project willen gebruiken als een redding', maar dat is natuurlijk uit de lucht gegrepen gelul. Bovendien kijken we dan weer even bij de afdeling 'recent gedraaid' en dan zien we weer allemaal troep van Chef'Special en Tom Odell. Enfin, de nieuwe Foo Fighters (beste plaat: Wasting Light uit 2011), wat vinden we ervan?

Vrijdag gehaktdag

We hebben er al een boertje over gedaan maar nu is-ie er echt: de nieuwe Metallica. U mag helemaal zelf een mening vormen over de heren fossielen en hun nieuwe kunstwerkje, maar wij zitten met modkoning GU op de quinta en hij doet aan snoeiharde muziek. Dit is zijn oordeel en daar moet u het mee doen:

"Kill 'Em All, Ride the Lightning, Master of Puppets en Justice for All ( en vooruit, Garage days) is Metallica. De rest is ter kennisgeving aangenomen." GU, 14-04-2023.

Nog meer nieuwe muziek: de nieuwe Tallest Man on Earth, mocht u zin hebben in een snerpend stemmetje over een gitaar, dikke hiphop van Black Thought en een heleboel gedoe. Proost!

En meer natuurlijk

Terug naar de tijd dat muziek nog maatwerk was in plaats van door computers uitgebraakt gezeik en kattengejank van vijf Koreaanse knapen uit Busan. En het is gewoon hedendaagse muziek! Ongelooflijk: weer een nieuwe Neil Young & Crazy Horse, hoewel vermarkt als Molina, Talbot, Lofgren en Young. Tien nummers. De eerste single You Will Never Know (boven) komt van de hand van gitarist Nils Lofgren en het enige nummer van de hand van de meester zelf is een akoestische versie van het fenomenale Song of the Sirens (onder), dat eerder al verscheen op Barn. Enfin, we kregen van opa Young in vrij korte tijd dus Barn (kopen), Toast, reissues van legendarische concerten, World Record, deze klapper en plots gaat-ie ook weer headlinen, samen met Stephen Stills. Dat gezeik over dooie bomen en wasberen moet je er maar bij nemen, want de man is een fenomeen zoals ze tegenwoordig niet meer gemaakt worden. Weer veel meer hageltjenieuwe muziek - NA DE KLIK.