Thank god it's friday

Kijk nou, een nieuwe van Rivers Cuomo en z'n makkers. De eerste tonen van de nieuwe van Weezer kregen we al in 2019 en die latere knipoog naar Van Halen (†) zou gepaard gaan met een tournee met Green Day en Fall Out Boy (nu in 2022, in Groningen). Dat wordt keihard Punica drinken! Tussendoor kwam het vreselijke album OK Human tot ons - volgens de 'critici' prima te pruimen, maar die strijkers en dat hele orkest mogen ze vierkant door de plee spoelen. En nu is er dus de plaat Van Weezer en die is dus wél leuk! Laat u niks wijsmaken door 'recensenten' die de muziek proberen te ontleden tot in de haarvaten van de 'metal', dit is natuurlijk geen metal, dit is goed te pruimen muzak voor weinig avontuurlijke mensen met een midlifecrisis en die mensen hebben ook een welverdiend verzetje nodig. Ook komt deze vrijdag uit: de nieuwe van de verschrikkelijke Van Morrison, een mooi robbertje hiphop, een 'Black Malawian self-described queer/trans/boy king' (*) en een boel punk, met het Conor Oberst-achtige Iceage (hieronder) als onze favo. Fijn weekend.

La la la, oi oi oi, bier bier bier

Dropkick Murphys, de Amerikaans-Ierse Celtic Feest-Festivalpit-Punkers over wie we altijd enorm onnuchtere discussies voeren wie nou precies een na-aapsel is van wie: Dropkick Murphys van Flogging Molly of Flogging Molly van Dropkick Murphys, en dan zingen we Ierse strijdliederen en slopen we de hele kroeg u kent het wel. Wij zien Dropkick Murphys natuurlijk als de OG's, ook vanwege de net wat hardere hardcorepunk, en nu tijdens het 25-jarige bestaan van de band is daar de nieuwe plaat Turn Up That Dial. Het is allemaal weer lekker origineel ouderwets oi oi oi-meeblèren geblazen. Koop de lp vooral niet hier, want op de bank naast Samantha is er toch geen snars aan - wacht gewoon lekker op een of ander festival met modder, bier en veel plas. Nog heel veel meer nieuwe muziek die vandaag is verschenen na de klik: metal van Gojira, een boel gitaarpop, natte-boterhammen-strohoedjes-muziek, een zeer matig gelukt elektroscheten-uitstapje van Royal Blood (terwijl die eerste twee albums nog zo lekker rauw waren) en een vleugje Nederlandstalig.

Als-ie maar geen voetballer wordt

U komt hier voor de dood van Boudewijn de Groot (76), nou, die is niet dood. Boudewijn de Groot is écht gestopt met optreden. Maar, het is vrijdag, en dus kunnen we de wereld heus wel verblijden met wat robbertjes deun van de grootste muzikant der Nederlanden van de afgelopen honderd jaar, ex aequo met Gordon. Het lied 'Meisje van Zestien' niet want die staat al op repeat bij de NOS en ook niet Avond want die is al 300x gecoverd door heel erg interessante Nederlanders uit de A-categorie, zoals Glennis Grace, Diggy Dex, Chantal Jansen, ene Leona of zo, en die Jaap. Nu hoeft Boudewijn nooit meer zijn jas aan te trekken en te hopen dat het podiumlicht het doet!

Bestaan die Overzeas-broeken eigenlijk nog

Het is zover: moleculair bioloog Dexter Holland, die eigenlijk Bryan Keith Holland heet, heeft samen met zijn makkers van The Offspring tussen het oplossen van de wereldwijde pandemie door (het ergste ligt achter ons) een nieuwe plaat op het overgebleven deel van de mensheid gestort. De eerste plaat in bijna TIEN JAAR. U kunt 'm hier kopen, maar u kunt het ook gewoon niet doen, want wat The Offspring de laatste jaren allemaal fabriceert is allesbehalve prettig naar te luisteren. Alsof je een muis over een kaasschaaf raspt, terwijl er op de achtergrond iemand op een ska-manier op een schelle gitaar zonder bovenste snaar staat te hengsten. Desalniettemin is het nieuwe plaatje van The Offspring best aardig, al zal het nooit meer worden zoals vroeger, toen we na het schoolfeest voor bruggo's keihard in onze mond getongd werden in het fietsenhok. YEAH!

Allemaal enorme kudtmuziek

Het hele land gaat naar de knoppen en dus heeft de Tweede Kamer even de tijd genomen een larmoyante Spotify-lijst door uw digibus te douwen. U lacht maar DIT is dus een afspiegeling van het volk: Anouk, Jantje Smit, Chef'Special, Marco Borsato, Racoon. Eenheidsworst, gemaakt door fantasieloze Top 40-troep, deugdelijke rommel uit de Top 2000, een emmer tranen en een brok algehele malaise in een vleesmolen (staat op de fractiekamer van de Dierenpartij) te douwen. Om te beginnen: iedereen met een moralistische of ideologische zeikboodschap in de titel van het nummer is AF. Zoals Ruben Brekelmans van de vvd met Don't Stop Believin', Sylvana Simons met Underdog en die gozer van Volt met Walking On a Dream. Iedereen met een nummer van Coldplay, dat kattengejank van dat wijf dat in zijn ballen is getrapt en de meest overschatte muziek van de voorbije honderd jaar, is ook AF. De Groot, Van Ginneken, Woppie: wegwezen. Alle mensen bij Forum die géén nummer van Brahms, Beethoven, Strauss, Schumann of Debussy heeft gekozen zijn AF. Dat zijn ze dus allemaal. Vooral hard lachen om ene 'Frederik Jansen' die de marsmuziek van Wagner heeft ingeruild voor Leef van André Hazes. Ook lachen om Thierry Baudet met zijn keuze voor The Beatles, de beste band ooit volgens kinderen van tien. Iedereen die op een blokje-kaas-plakje-worst-feestje wil meemuilen in de Caballero-walm van de betweterige oom Jos begint gratuit over Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band en die plaat is ronduit afgrijselijk. Enfin, Thierry zal na een paar flesjes chardonnay wel weer een diepere betekenis aan Free As a Bird kunnen geven, zoals de dood van Lennon in combinatie met uitgestorven dinosauriërs, een neger met wie je zus niet thuis mag komen, een paar antisemitische appjes, een Forumcoin en nog veel meer interessante dingen.

Hanneke van der Werf van D66 is ook af, want zij heeft een nummer van een zwarte artiest (Kendrick) en dat is culturele toe-eigening. Pak melk Hanneke is niet alleen AF maar ook gecanceld. Hanneke van der Werf, racist. Voorts staat 15 miljoen mensen van Weggooier & Fluitpens weer op de kaart (bedankt Wiersma), worden we helemaal emotioneel van die PVV-lijst met hallucinante zooi (video onder, WTF De Roon) en het favoriete nummer van Sidney Smeets (Kleine Jongen) staat er helaas niet meer op. Sidney Smeets, jammer dan, we DM'en. Totale winnaar van het smakenfestival is een of andere onbekende gast van het CDA die kiest voor Het Urker Mannenkoor 'Hallelujah' - Psalm 23: De Heer is mijn Herder en dat maakt, samen met de keuze van een SGP'er, twéé vermeldingen voor Het Urker Mannenkoor. Goddamn. Robbertje muziek die ook te pruimen is na de klik, het is immers vrijdag, en als we dan tóch moesten kiezen gingen we bij de SP. Hele lijst op Spotify hiero.

MUZIKAAL INTERMEZZO

Shooting the vaccine
Bill Gates is in my bloodstream
It's mind control
The earth is flat and cold
It's never warming up
The Arctic's turned to slush
The second coming's late
And there's aliens in the deep state

Geweldig muzikaal intermezzo in tijden van corona, lockdown, avondklok, rellen, ellende en voorlichters van D66 die de telefoon niet opnemen. De 400-jarige Mick Jagger van The Rolling Stones - na Exile on Main St. in 1972 werd het allemaal wat minder - samen met Dave Grohl van de Foo Fighters, de band waarvan we de laatste plaat vakkundig door de plee hebben gespoeld. Maar dit nummertje op standje 10 door de speakers blazen is verdomme LEKKER. Prima riffje, Jagger beukt een Gibson SG doormidden en zingt alsof hij (inderdaad) bijna dood is en dat Grohl kan drummen als een dier wisten we al. Niet zo'n coole collab als Shake Your Blood met Lemmy van die gruwelijke Probot-plaat, maar wel: lekkerrrrr.

1. Bier uit de koeling. 2. Gloednieuwe muziek luisteren

Over smaak valt te twisten natuurlijk, al kun je Brahms, Beethoven, Strauss, Schumann, Debussy etc. in de platenzaak van je ziel vinden bij de afdeling 'Kutmuziek' en dat is niet omdat wij het allemaal zo goed weten. Wél goede muziek is gitaarmuziek van een langharige cowboy die het levenslicht zag in de Ozarks in Missouri, te weten Texas’ genre-bending rock ‘n’ roller Israel Nash, en met zo'n voornaam heb je natuurlijk ook helemaal geen vijanden. We hadden 'm al in de smiezen toen-ie nog Israel Nash Gripka heette en alles nog een stuk kaler - en vooral een stuk minder zweverig - was. Nu maar hopen dat-ie niet sterft aan de ziekte van Di-rect. Aangezien het vrijdag is en u al de hele dag op zoek bent naar muziek om u naar de bierkoeling te begeleiden, geef het maar eens een kans, met na de klik meer nieuwe muziek, met onder meer (heavy) metal, (death) metal en (sludge) metal!

"We zitten niet meer op één lijn"

André Hazes, hier op de foto met virtual reality-bril om Leisure Suit Larry 7 te kunnen spelen, is maar weer eens afgekickt. Dit keer van Monique. Het nieuws, een scoop van Guido den Aantrekker, komt naar buiten even voordat de twee aankondigen het tóch nog een keer te proberen. Onlangs verklaarde Andrémonique, zoals de Brangelina-naam van het stel luidt, voor eeuwig en voor altijd samen te blijven, even nadat André eerst aan Bridget Maasland had verteld dat juist zij de vrouw van zijn leven is, want vijf jaar eerder hadden ze misschien wel of misschien niet overheerlijke seks op een feest van Patty Brard, ze zouden zelfs trouwen, tot iedereen heel toevallig op hetzelfde eiland op vakantie was, er allemaal seksloze dingen gebeurden in een toilethok, en toen lag Bridget gewoon weer alleen in haar joggingbroek met een fles wijn op de bank, en was André weer samen met Monique, maar nu is André niet meer samen met Monique en een oude wijsheid in Colombia luidt nou eenmaal: als je van het leven hebt gesnoven, dan moet je er ook maar gewoon van genieten. Binnenkort zijn ze echter gewoon weer samen en dan is het Nederlandse volk de grote winnaar. Godspeed André en succes met de Wiedergutmachung.

Met wie dit keer? Nee gewoon een echt nummertje

Het was grappig genoeg het op een na meest gelezen bericht van 2020 met een paar miljoen pageviews, de manier waarop romantische rechtsbuiten Marco Borsato na het jarenlang ontwijken van de buitenspelval alsnog werd afgevlagd door Leontine Ruiters. Marco hing zijn Italiaanse worst te drogen in de kelder van de maan, ging wandelen met de hond en volgens roddeltante Evert Santegoeds liet Marco nog een flink aantal andere dames in zijn broekmicrofoon zingen. U kent het wel. MAAR NU! De definitieve terugkeer van een absolute kanjer die heel toevallig niet in staat is de zwellichamen (een sponsachtige concentratie van spiercellen, welvoorzien van een netwerk van arteriën) van zijn penis onder controle te houden. NOU EN! Marco is gewoon hartstikke kwetsbaar en breekbaar, en soms gaat hij gewoon lekker vreemd. Marco kanjer van het volk, en die weeïge tekst van John Ewbank, handgeschreven met een in de tranen van Leontine Ruiters gedoopte vulpen, ook helemaal super.

CARNAGE

De enige man voor wie we zouden sterven als we weer eens heel goed in ons vel zitten: Nick Cave. Heeft dus een nieuw album, samen met Warren Ellis, zijn muzikale buitenbrein, een soort Charles Manson die de creativiteit wel op de juiste manier naar de oppervlakte laat drijven. En het is goddomme weer een potje GRUWELIJK. We pompen hier veel van Nick Cave door (zoals hier en hier) en iedere keer razen we linea recta met de fles Talisker in de hand naar de luie stoel, fantaserend over hoe het ook zou kunnen, om een dag later gewoon weer op dezelfde voet door te gaan. Ah, dromen. Na de klik nog veel meer boternieuwe muziek van deze week, van Neil Young tot NOFX tot Alice Cooper tot nog veel meer vage shit. U moet kiezen.