Ja, toch misschien wel onze twee favoriete publieke intellectuelen.

Even voor iedereen die het liefst doet alsof Nederland geen wereldnieuws is wegens Europa's eerste grootschalige avondklokrellen. Gewoon lekker achterover leunen bij het weerzien van twee kameraden. Peterson lijkt nagenoeg hersteld van zijn ziektebed. Hij was afgelopen week al gezellig aan het Twitteren (nog steeds trouwens), en pakt de draad weer op door interviews af te nemen met intellectuelen als Matthew McConaughey en nu dus eindelijk weer met Dougie. Ja, we gaan niet doen alsof we heel veel vernieuwende dingen horen, want behalve over covid was alles rond 2018 eigenlijk al gezegd. Maar toch is het fijn het af en toe opnieuw te horen.
Ondertussen: Al 75.000 ****80.000 82.000 euro voor Maaike's Bossche Bolknakzaakje: had u al gedoneerd? Ze zat bij Jinek héél dankbaar te wezen.

Heads up! Dougie komt met een nieuw boek, genaamd "The Madness of Crowds: Gender, Race, Identity".

Hoogste tijd dus, om weer eens wat licht te laten schijnen over dingen die ertoe doen. Gender, ras en identiteit bijvoorbeeld. Inmiddels niks nieuws meer natuurlijk, maar het is toch elke keer weer gemoedelijk het ome Doug nog een keer op te horen dreunen. Al is het maar om z'n accent. Bovenstaand een stukje over de verheerlijking van slachtofferschap, en onderstaand eigenlijk ook, maar dan in een joodse Labour-context. Hele gesprek van een uur met @Triggernometry, na de breek!

Onderstaand is een vertaling van dit artikel in National Review. Hier een linkje naar ons interview met Douglas over zijn boek The Strange Death of Europe.

De stemming voor Brexit en op Trump zijn nu meer dan twee jaar geleden. En ondanks dat de meeste Brexit-stemmers weinig op hebben met de neiging die twee gebeurtenissen te linken, zijn ze onvermijdelijk vervlochten. 

Een neutrale manier om beiden te interpreteren zou "ontwrichting" zijn. Maar al snel werd er een scala aan voorzichtig kleinerende termen ("populist", "reactief", etc.) ingezet om te suggereren dat deze ontwrichtingen moreel niet neutraal waren. Al snel werd er een contra-narratief aangemeten dat veel verder ging. 

Het was de identieke aard van de tegenbeweging in beide landen die meteen opviel. Kort na de Brexit-stem werd het Britse publiek overspoeld met claims door de media dat er een sprake was van een "piek" in racistische incidenten, "hate crimes" en meer. Hoe mensen ook gestemd hadden, dit was oprecht alarmerend. Waren deze gevaren zo latent aanwezig dat ze nu gewekt waren, simpelweg omdat meer mensen "Leave" dan "Remain" aankruisten in het stemhokje? Twee maanden na de Brexit-stem werd een 40-jarige Poolse man vermoord in Essex. De pers en pro-EU-politici sprongen er bovenop. *The Guardian *claimde dat de moord "de realiteit van post-referendum-racisme blootlegde". Zelfs de conservatieve Telegraph suggereerde dat de moord angstig maakte dat "migranten het doelwit worden in post-Brexit hate crimes". Het hoofd van de Europese Commissie schoof de moord in de schoenen van "welig tierend populisme". 

Tegen de tijd dat de 16-jarige moordenaar een jaar later veroordeeld werd, was de media-aandacht al gaan liggen. Voor de rechtszaak werd duidelijk dat de moord het resultaat was van een zinloos handgemeen laat in de nacht. Vreselijk en verschrikkelijk, en een incident waar op zichzelf lessen uit getrokken zouden kunnen worden. Maar het ras van het slachtoffer had er niets mee te maken. En het besluit van het Britse publiek om de EU te verlaten ook niet.

Ja daar is ie dan. Zijn we stiekem toch wel trots op: een half uur lang Douglas Murray met een diepte-interview op de GeenStijl.

Douglas Murray, de Britse raspessimist die met een grote glimlach op zijn gezicht met adembenemende eloquentie het immigratie- en integratiebeleid van de Europese politieke klasse in de afgelopen zestig jaar fileert, zit dus op de GeenStijl. U kent Murray uit Het NOS Journaal Nieuwsuur VPRO Boeken NTR De Halve Maan Rembo&Rembo Studio Voetbal Tijd voor MAX niet van de 'nieuws van alle kanten' NPO dus dat zit wel snor. Het blad voor zijn mond is al jaren zoek en ook tegen onze Tom Staal houdt de schrijver van rammende bestseller The Strange Death of Europe zich niet in. Bemmende verplichtende KIJKTIP derhalve op deze gure zomeravond. En stuurt u ook een linkie door naar de GroenLinkse buurman.

Morgen wordt het kutweer dus die barbecue gaat toch niet door. Komt dat even mooi uit want wij gaan u morgenavond een half uur intellectuele denkgymnastiek voor de hersenen bieden van de bovenste plank!

Onze Tom 'VPRO' Staal heeft namelijk een half uur zitten babbelen met niemand minder dan Douglas Murray. Bekend van dit topic. En dit topic. En dit topic. En dit topic. Van diverse topics over Immigratie, Integratie & Islam dus. Niemand kondigt zo opgewekt de totale ondergang van de Westerse cultuur aan als deze Britse nicht. Of, zoals de Britse deugconservatief Matthew Parris het zegt: "Douglas Murray writes so well that when he is wrong he is dangerous". En 'gevaarlijk' wordt het. Want Douglas mag dan wel een lachebekje zijn, positief over de toekomst van ons continent is de beste man niet. Om u warm te maken voor dat journalistiek integere interview van morgen gooien we er nu alvast een zogeheten promofilmpje uit. Met sappige quotes en dergelijke. Vanavond snel The Strange Death of Europelezen. En dan woensdagavond 30 augustus (morgen dus) een half uur lang smullen van Murray. KIJKEN DAN!