Mark Rutte begint aan zijn derde en laatste termijn als MinPres en kan eindelijk zichzelf zijn: een D66-eurofiel met carrière-ambities in Brussel. En hij gaat er voor de volle 100% voor, samen met Mutti Merkel en Neefje Macron.

De Europese Unie heeft een nieuwe tactiek: macht uitbreiden door de suggestie te wekken dat de leiders van de lidstaten dat zelf willen. Macron, Merkel en onze eigen MinPres lijken aan het roer te staan van die beweging  - en ze hebben haast. Er komt een EU "toppenparade" aan waarin in hoog tempo meer macht aan de EU moet worden gegeven. Rutte verkoopt het alsof het allemaal om de interne markt gaat, maar in de schaduw daarvan worden dan vervolgens natuurlijk volgens de geslepen salamitactiek van Timmerfrans allerlei instituties opgericht (zoals een EU-leger, een EU-Openbaar Ministerie en een EU-belasting met een EU-MinFin) waar we nooit meer vanaf komen, want eenmaal ingeleverde macht en soevereiniteit komen nooit meer terug naar eigen land.

Vergeet hierbij niet wat voor geoliede marketingmachine de vvd is. Sla het Bijbeltje van Ybeltje er maar op na, of nog makkelijker: het AD van vandaag. Er ontstond ophef over de onervaren en ondiplomatieke hork Halbe Zijlstra als nieuwe MinBuZa, en prompt verschijnt er een van a tot z door Kees Berghuis gedicteerd mooiweerverhaal over Zijlstra's New York Times-abonnement in de Nijenhuisbode, geschreven door Jan "Martelhoax" Hoedeman en opgeleukt met een cartoon van Halbe als Hulk.  Ze krijgen het verkocht, willen we maar zeggen, zeker zolang de oudmediale MSM kritiekloos aan hun zijde staan. Kijk ook maar naar het NOS-item van hedenavond. Omdat Le Pen en AfD niet gewonnen hebben, en Merkel en Macron wel (lees: niet verloren hebben), kan de EU weer vol gas, vertelt Androchien aan het volk:

Right. Het verzet van de Visegrad-landen, de rechtsconservatieve winst in Oostenrijk afgelopen weekend en de hoog peilende combi Greet/Terry in eigen land wordt voor het gemak even genegeerd, evenals de wankelbanken in Italië, de grafzooi in Griekenland, de politieke maffiamoord op een kritische blogger in Malta en de Mexican Stand-Off tussen Catalonië en Madrid. En dat is precies waarom Mark, Mutti en hun Franse neefje zo'n haast hebben: de banken (en dus de euro) kunnen zomaar vallen, de Vise-Geert-mentaliteit kan zomaar de grootste worden de volgende verkiezingsronde en Merkel noch Mark gaan nog een nieuwe termijn winnen bij de volgende verkiezingen. Het is double or quits voor de Europese Unie en die high stakes game wordt verkocht aan de massa onder de opbeurende metafoor van "nieuwe wind in de Brusselse zeilen", zoals Juncker het zei.

Voor onze vvd-premier zelf zit er ook wat in. Als hij het twee jaar volhoudt met zijn Rariteitenkabinet Rutte III, kan hij in het najaar van 2019 Juncker of Tusk aflossen als ongekozen opperhoofd - een positie waar hij met zijn enthousiasme voor de 'toppenparade' openlijk op voorsorteert. Tegen die tijd is ie half in de vijftig, ongetwijfeld nog steeds vrijgezel, en tevens een van de machtigste mannen van Europa de EU. Om zover te komen moet hij alleen nog ff een klein polderlandje aan de Noordzeekust in de democratische opheffingsuitverkoop doen, maar hij heeft met het bij elkaar gelogen lege inlegvelletje al aan zijn Brusselse collega-Quislings laten zien dat hij daartoe onvoorwaardelijk bereid is.

De een noemt dat de wind in de zeilen hebben. De ander ziet een invasievloot in hoog tempo dichterbij komen.

De eerste exit polls geven Merkels CDU 33,5% van de stemmen (in 2013 was dat nog 42%). Bij het AfD wijst de rechterarm vanuit het niets omhoog naar 13%, oftewel 88 + 1 zetel.

Het is Merkel weer gelukt om tot Bondskanselier van Duitsland (en schaduwführer van de EU) gekozen te worden. Geen enkele Europeaan, op alle Duitsers na, mocht vandaag naar de stembus om de christendemocrate wederom aan te wijzen als de vrouw die ons de weg voorwaarts moet wijzen. Het goede nieuws is dat Martin Schulz in ieder geval niet gewonnen heeft. Het slechte nieuws is dat de Sargentiniaanse struisvogels hun hoofd nog steeds niet uit het zand zullen trekken, maar via hun omhoog gerichte aarsgat de ruftgeur van de morele hegemonie van Mutti, migratie en Wir schaffen das blijven verspreiden terwijl overal in Europa de betonblokken zich op zullen blijven stapelen in de winkelstraten en op de promenades. Stenen monumenten van het diversiteitsbeleid dat het Avondland steeds dieper verdeelt - standbeelden die misschien wel nooit meer omver getrokken zullen kunnen worden, zoals ook aan de regeerperiode van Angela Merkel (twaalf jaar en tellende) nooit meer een einde lijkt te komen. De vrouw (die, zoals het Duitse leiders schijnt te moeten betamen, Europa voorgoed veranderde) zette de deuren van haar land en continent wijd open voor de instroom van miljoenen niet of nauwelijks te integreren migranten uit moslimlanden, maar opende daarmee ook de kelderdeuren naar de geesten uit het Duitse verleden: in de rangen van Alternative für Deutschland proeft het soms iets te veel naar oude wijn in nieuwe zakken. Toch komen zij met 13 procent nieuw binnen in de Bondsdag. De door de lügenpresse bewaakte politieke correctheid is kennelijk niet voldoende meer om migratie- en integratieproblemen mee onder het tapijt te poetsen. Duitsland (en Brussel) hebben hun Pyrrhusoverwinning behaald. Maar er komt een dag, zo valt te vrezen, en dan zal de gifbeker uitgeschonken worden. Gelukkig kan mevrouw Merkel daar wel een nieuw blazertje voor aantrekken. *Zum wohl, Mutti.
*Cijfers: Europe Elects heeft opkomsten en uitslagen. Google heeft ook een updatedinges. Nederlandstalige updates bij @Duitslandnieuws, Russische inmenging turven kan bij @Wol (Kijkwijzer: NPO) en @TheLocalGermany praat met kiezers.
UPDATE: Livestream in het Engels over de CHAOTISCHE uitslag in Duitsland hierrr.
UPDATE: Berlijners verzamelen zich op de Alexanderplatz om tegen het AfD-verkiezingsfeest te demonstreren.

Moet u zich eens voorstellen dat er dankzij een sleepnet goed toezicht was op te linkse politieke activisten. Was daarmee de moord op Pim Fortuyn voorkomen?

Of goed toezicht op te rechtse politieke geluiden. Was daarmee de opkomst van Geert Wilders voorkomen?

Als de VVD, Balkenende en Rutte betere informatie hadden gehad over een politieke dissident die de tweede partij van Nederland zou oprichten, hadden ze dan de statistieken over migranten en minderheden tijdig gemasseerd? Was dan de PvdA eerder gekomen met populistische uitspraken? Dankzij twee politieke showprocessen is zeker dat de politieke wil er is.

Een sleepnet zal altijd nieuwe politieke geluiden goed moeten afluisteren. Je weet immers nooit vooraf welke politici in hun activisme doorschieten en de overstap maken naar terroristische aanslagen. Alleen die info blijft niet hangen in een gesloten inlichtingendienst, maar valt ook op het bureau van haar werkgevers. 

De campagnemedewerker van Trump, Paul Manafort, werd langdurig afgeluisterd. Goedgekeurd door een FISA rechtbank die in het geheim bijna alles goedkeuren. Er volgde bijna geen reactie. De vorige keer dat een president betrapt werd op het bespioneren van politieke tegenstanders, was Watergate. 

In de jaren zeventig gaf Nixon opdracht gaf tot een inbraak in het democratische hoofdkwartier. Doel was de democratische kandidaat Edmund Muskie af te luisteren en te laten struikelen, en daardoor won George McGovern de nominatie van de democratische partij. Deze kandidaat was veel te radicaal, maakte geen kans, en daarmee won Nixon zijn herverkiezing.

Hillary had een vergelijkbare tactiek, ze heeft haar laven zelfs opgedragen Trump de Republikeinse nominatie te laten winnen. Iets wat Wikileaks lekte uit de Podesta-emails. Hillary ritselde op de achtergrond alle democratische superdelegates, zodat ze voor de voorverkiezingen als enige een redelijke kans maakte op de democratische nominatie.

Deze gang van zaken zou prima verklaren waarom de laatste presidentsverkiezing ging tussen een opa van 70 en een oma van 69. De ene een zakenman zonder politieke ervaring, de ander een politieke slang met een besmeurd verleden en regelmatige wegtrekkers. 

Net zo zielig als de Duitse verkiezing tussen Angela Merkel (de facto voorzitter EU Raad) en Martin Schulz (Voorzitter EU Commissie). Een strijd tussen twee eurofielen die buiten de realiteit leven en proberen met hun waanbeelden de ellende die ze hebben veroorzaakt te overschreeuwen.

A) Super Mario want die is super stoer
B) Crash Bandicoot want dat is geen echt computerspel
C) Die meid in dat gele regenpak want zij heeft wel hippe kleding aan
D) Batman want die bestaat echt
E) Dat ene meisje in het midden want dat vraagt zich af waar ze in 's hemelsnaam terecht is gekomen
F) Anders, namelijk...

Het gaat hard nu met het einde van het vrije internet. Google-dochter YouTube heeft vannacht, en in de afgelopen periode, diverse kanalen en video's van popualaire dwarsdenkers, conservatieve spreekstalmeesters en alternatieve media ge-demonitized.

Dat betekent dat de makers geen (of minder) geld meer kunnen verdienen aan (bepaalde) video's die ze online zetten, omdat advertenties worden verwijderd of omdat aan adverteerders wordt geadviseerd geen pre-rolls meer bij bepaalde creators te plaatsen. Onder de slachtoffers van online broodroof zijn Paul Joseph Watson (aka PrisonPlanet), die veel video's financieel kalltgestellt zag worden (nadat hij ook al eens van Facebook was gegooid), Black Pigeon verloor 90% van zijn geldcontent en ook Luke Rudkowski (conservatief aluhoedje van WeAreChange) zag 660 videos ontwaard worden. Bovendien zijn hun video's moeilijker te vinden en worden ze niet meer bij de aanbevelingen weergegeven. Alle drie maakten ze protestvideo's in het afgelopen etmaal:

YouTube zelf verklaart dat het op verzoek van adverteerders de mogelijkheden heeft aangepast, maar het is wel heel erg toevallig dat daar alleen (actieve, populaire) rechtsmensen last van lijken te hebben. De videodienst lijkt zelf actief op zoek naar de uitknop bij sommigen, ofwel regressieve linkstrollen zitten kanalen kapot te flaggen. Maar volgens Mark Dice (ook al zo'n rechtse roeptoeter) komt het door de aanscherping van de huisregels, waardoor rechtse of conservatieve content makkelijker als 'hate speech' is te markeren en te demonetarizeren:

Sinds YouTube de nieuwe regels invoerde, kreeg het GeenStijlTV YouTube-kanaal ook al te maken met één video die als 'adverteerder-onvriendelijk' werd aangeduid. Het gaat om een ouwetje uit 2009, toen Rutger embedded in Tarin Kowt bij de Nederlandse militairen zat. We hebben werkelijk géén idee wat er in dit oorlogsverslag gebeurt dat volgens YT niet door de beugel kan. Maar dit is de melding die we ontvingen:

Het zijn niet alleen de voornoemde personen en alternatieve online (media-) outlets die hier onder lijden. De censuurbeweging gaat nog veel verder en treft niet alleen (alleged) alt-righters. Vorige week werd Canadese anti-SJW-professor Jordan B. Peterson in zijn geheel van YouTube verbannen én uit zijn Google-accounts gegooid. Enkele uren later kon hij er ineens weer bij, zonder verdere opgaaf van reden over de verwijdering.

Eerder al werd de conservatieve southern belle Lauren Southern uit het verdienprogramma getrapt omwille van haar mening. Zelfs haar sarcastische make-upvideo die ze in reactie maakte kwam niet door de ballotage. Bij deze onschuldige satirische video werden de advertenties ook al uitgeschakeld:

In juli werd Southern ook door crowdfund/abo-site Patreon buiten gegooid. Patreon co-founder Jack Conte beweert in een videoreactie dat Southerns acties op de Middellandse Zee tegen de policy van Patreon in gaan, omdat ze levens in gevaar zou brengen met haar deelname aan de Defend Europe-missie op de Middellandse Zee. Sam Harris heeft in een van zijn laatste podcasts (hierrr, in de eerste minuten) aangekondigd dat hij vanwege deze "leftist confusion on the topic of free speech" per 1 september stopt als gebruiker van Patreon: de neurowetenschapper wil niet het risico lopen dat zijn werk wordt geblokkeerd of verwijderd.

Voor je nou denkt: ghe, allemaal witte blanke mannen en vrouwen. Nope. Ook, nee: zélfs Diamond and Silk, twee uitbundig African-American dames die als twee hardcore Trumpaloopa's hilarische fanvideo's maken op YouTube, zagen hun geldstroom opdrogen door demonetization. Op hun Twitterkanaal maken ze er een heleboel stampij over - deze dames laten zich niet zomaar fokken door de internet-SJW's in Silicon Valley.

Pat Condell werd eens in z'n geheel van YouTube gegooid vanwege zijn islamkritische videocolumns. Een Erdo-gedicht van Tante Bel werd van Facebook gecensureerd. Maar dat waren "incidenten", niet zelden aangejaagd door opzettelijke flaggers, de NSB'ers van het internet. Inmiddels lijkt het op georganiseerde actie van sites en techbedrijven. In de week dat James Damore bij Google is ontslagen vanwege een inhoudelijke verhandeling over man/vrouw-verhoudingen in de techwereld, kickt Google-zuster YouTube diverse opiniemakers uit hun verdienmodel. 

Tuurlijk, commerciële bedrijven mogen helemaal zelf bepalen wie ze wel en niet op hun platforms toelaten, of wie ze wel of niet in dienst nemen. Maar bij giganten als Google moet je ook de vraag stellen of zij spelers in een markt zijn, of monopolisten die de markt (en haar mores) bepalen. Ook de eenzijdigheid in hun keuzes valt wel op. Wie niet zingt zoals de SJW's gebekt zijn, zit in een risicogroep. Wie zich niet conformeert, niet sociaal wenselijk opstelt of juicht voor het "verkeerde" team, maakt ineens goeie kans om weggejorist & opgerot te worden. Maar het zijn wel opvallend vaak (lees: alleen maar) alt-righters, conservatieven, alternatieve media of zelfs serieuze, inhoudelijke conservatief-liberalen. Maar islamitische haatpreken, om maar eens een platgelopen zijstraat te noemen, blijven gewoon onaangeraakt online staan bij YT.

De censuur van het internet wordt steeds sterker en steeds georganiseerder. Sinds Merkel in 2015 aan Zuckerberg vroeg wat hij aan 'hate speech' (lees: kritiek op de massamigratie) op Facebook ging doen, is er een stijgende lijn in de regressie ontstaan. Duitsland heeft inmiddels strengere online wetgeving op basis van selectieve criteria (lees: conservatieve maatschappijkritiek ist VERBOTEN), Facebook neemt duizenden censuurmedewerkers aan, de Europese Unie spreekt ook over wetgeving en in de VS zijn het dus quasi-monopolisten als Google, YouTube en Facebook die bepalen wat je wel of niet mag zien, en waar je wel of geen geld aan mag verdienen. Onze donkere voorspelling: kijk naar de hysterie over een sarcastische Zou U Haar Doen-grap of de hijgerige ophef over een bot stukje op PowNed, en je weet dat dit niet alleen de komende jaren nog véél erger gaat worden, maar ook dat het Nederlandse niet aan censuur (-pogingen) zal ontkomen.

Mogen we een nieuw internet? Deze is bijna stuk.