Het is Pride. Ook voor jou

Het lekkere eten verzuurt
het duurzame eten bederft op de vliering
het najaar drupt in de serre op tafel - liefste waar is
die bonte verkleurde rantsoenkaart?

de spaarzaamheid hurkt in de kast, likt
zich de tandwolf, kauwt op de krant, ruikt
om 11 uur smorgens de ersatz

in de krop nog wat vochtige korrels
voor als straks
de hemel op het erf valt

hopelijk halen althans de kinderen
het voorjaar -
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Dat worden twee leuke dagen.

Ontdek het moment, het is leeg, het ligt
niet ver van de weg, de heg eromheen

staat voor niets, dus weiger zijn rijm, breek bot
weg de volgzame reis af, kraak leegstand, bezet

leg steen in het uitzicht, maak kunstlicht, verteer
hoe men vroeger zich uitvrat, besta het bederf

onteigen het eten, bezit het vergeten, her
inner geen uitweg, wees binnen, weeg niets

dan het lood dat men nabootst, terwijl men
zijn vleugels openvouwt dichtvouwt terwijl men -
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Men moet niks.

Men moet zijn zomers nog tellen, zijn vonnis
nog vellen, men moet zijn winter nog sneeuwen 

men moet nog boodschappen doen voor het donker
de weg vraagt, zwarte kaarsen voor in de kelder 

men moet de zonen nog moed inspreken, de dochters
een harnas aanmeten, ijswater koken leren 

men moet de fotograaf nog de bloedplas wijzen
zijn huis ontwennen, zijn inktlint vernieuwen 

men moet nog een kuil graven voor een vlinder
het ogenblik ruilen voor zijn vaders horloge
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Ga zitten. Rust uit.

Soms is men zo oud dat men zijn bezit
niet meer bezit

verhuizers komen met vervoermiddelen
nemen de stoel de tafel de tuinpaden
het kinderportret het album met namen
de vogel en de kat

men koopt nog één keer persoonlijk tabak, deelt
vergeefs mede wat men denkt
van het kabinet en de eeuwig dreigende oorlog, alleen

het gratis glas van het huis smaakt nog
naar meer, het regent, men beeft, er zijn stemmen
en op het privaat
ontmoet men verbaasd wie men was —
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Zit de klok al in de vijf.

Terwijl het laatste gedicht het tijdstip verteert
staat de maker geledigd op van zijn tafel
hij reinigt zijn vleesmes en kijkt uit het raam

op de sierbestrating zieltogen de bladeren
verlost van hun zomer, de windengel hurkt
in het eeuwige onkruid en wacht tot er tijd is

dus vredig de avond vol afscheid en oorlog
wereld waarheid en liefde behelzen onkwetsbaar
hun ijzeren letters

nu nog iets eetbaars, bloedbeuling witbrood
dan eindelijk slapen, zwart is de mode
Prettig weekend. En be nice.