Herensport 2022 was er weer een voor de boeken

Uit een poll onder drie GeenStijl-lezers en 1 redacteur bleek dat onze UFC-topics al jaren achtereen de best gewaardeerde, meest gelezen artikelen op dit vechtsportweblog zijn. En om dat te vieren presenteren we hier nu integraal het UFC-jaaroverzicht. Wat waren uw favoriete momenten en waarom waren het Nate Diaz' retirement victory en Alex Pereira onttroning van Izzy? Opvallend trouwens hè, dat de reaguurders die altijd het meest luidkeels verkondigen hoe barbaars de meest technische vechtsport met de meeste variabelen is, altijd dezelfde zijn die klagen over hoe WOKE leidt tot een te softe, weerloze samenleving.

We hopen overgiens wel dat de UFC als nieuwjaarsvoornemen heeft IN GODSNAAM TE STOPPEN MET DAT ONDOENLIJKE DEBIELENTHEATER VAN EEN POWERSLAP.

au

Alex Perreira hoefde zich slechts een ongekende drie UFC-wedstrijden te bewijzen voordat hij z'n title shot tegen Izzy kreeg. En vanochtend vroeg zette hij de de Alex-Izzy-teller op 3-0. Tweemaal eerder versloeg hij hem in de kickboksring, waarvan de eerste een controversiële jurybeslissing was, maar de tweede een vernietigende KO per linker hoek. En nu is Alex dus de enige die Izzy ooit in de UFC op Middleweight verslagen heeft, alsook de enige die Izzy ooit in de hele UFC én daarbuiten (T)KO gekregen heeft. Ja, dat is een wisseling van de wacht. 

Extreem indrukwekkend allemaal natuurlijk. Maar laten we niet vergeten dat Izzy aan het einde van de eerste ronde onderstaand de klus bijna per KO klaarde. Helaas voor hem werd Alex gered door de bel, anders was het zeker weten out on his feet. Ook was Izzy het naar verluidt volgens de jury rond de 3-1 aan het winnen. Maar goed, bijna is niets. 

Khamzat, kom deze griezel eens onttronen! Jij bent ook eng, maar jij spreekt tenminste een klein beetje Engels.

Kinderen raken besmet, kopiëren het, verspreiden het. Dat was al bekend in APRIL

Je zou toch denken dat met een jaar ervaring in online onderwijs het simpel zou zijn maandag de scholen te sluiten voor die laatste paar examenleerlingen die nog mogen en moeten komen? Als is het maar om de zorg te ontlasten van een paar simpele botbreuken. Code Rood, teststraat dicht, school open, stap maar op je fietsje naar de koelkast om een gooi te doen naar je examen!

Rutte meldde triomfantelijk dat de basisscholen weer open mochten. Binnen de kleine lettertjes van deze verkiezingsstunt kwam de aap uit de mouw: een klas mag alleen contact hebben met een paar leerlingen uit de eigen klas, om brede verspreiding zoals in Lansingerland te voorkomen. Het is een boekwerk dat ik u zal besparen, micromanagement dat negen maanden over datum is.

De onderliggende filosofie die wederom slecht gedeeld wordt is simpel: Bubblelicious. Hopen dat een uitbraak beperkt blijft tot een gezin of een tafeltje, hooguit een hele klas. De kinderen niet meer naar de buitenschoolse opvang, want daar zouden leden van de ene klas leden uit de andere klas ontmoeten. Het idee is zo simpel, dat je afvraagt waarom het in geen enkel draaiboek stond.

De ouders laten thuiswerken, zodat een besmetting in het gezin blijft, en niet wordt meegenomen naar de werkgever. Niet winkelen of de horeca in, want daar ontmoeten kinderen & volwassen zich in andere samenstelling dan in de klas of op het werk. Hier wordt met de botte bijl het aantal verschillende contacten dat iemand kan hebben gereduceerd. Alles wordt gelekt, behalve het motief.

Maar eerst: muziek

Waarvoor weer dank, keestelpro. En dan nu iets compleet anders. Gaat keihard op echt alle socials, dus dan kunnen we dat het lezersschap met de hoogste MMA-fan-dichtheid natuurlijk niet onthouden. De UFC noemt boven- en onderstaande moment in het gevecht tussen nieuwkomers Joaquin Buckley (highlights) en Impa Kasanganay (highlights) "THE MOST UNBELIEVABLE KO IN UFC HISTORY". Daar is de vakjury het na driftig overleg uiteindelijk toch niet mee eens, want voor ons staat Barboza's spinning heel kick uit 2012 nog steeds onbetwist op #1, maar dit is wel een zeer waardige nummer 2. Rest ons niets anders dan u een aangename verpozing toe te wensen in wat misschien wel het laatste lockdownloze weekend van 2020 is. Vergeet niet af te vegen en doe de uitsmijter de groeten van ons. Proost.

Zo, dat kaartendek is even grondig opnieuw geschud. Na een stop van vier jaar maakte voormalig middle weight-kampioen George st Pierre (highlights) gisteravond een comeback met een kans z'n voormalige titel te heroveren van de huidige champ, Britse kroegvechter Michael Bisping (highlights). Nou, DAS GELUKT, en wel per KO. Check onderstaand voor het sluitstuk vanaf 18:56.

Ook onze main gurl Rose Namajunas (highlights), bloedmooi met d'r kale hoofd en immer vlakke gelaat, veroverde titel gisteravond de straw weight-titel op de Poolse Joanna Jedrzejczyk (highlights). Evenzo middels KO! Sluitstuk onderstaand vanaf 1:31.

En toen was er natuurlijk nog TJ Dillashaw (highlights), die zijn titel heroverde op oud teamgenoot en beste bokser in de UFC, Cody Garbrandt (highlights), die op zijn beurt de titel veroverde door de toenmalige champ alle hoeken van de kooi te laten zien. Een bepaald indrukwekkend staaltje van Dillashaw, dus. Op naar UFC 218.