Alle mogelijke daders & motieven van de gruwelijke onthoofdingen in Zeeland
1. Concurrentie
Motief: Een concurrent van Mark verkoopt minder bomen, zijn bomen zijn namelijk lelijkere bomen dan de bomen van Mark, en daarom is hij piswoest. Niet op zijn eigen kromme bomen, maar op die mooie bomen van bomenkweker Mark. En dus moeten de bomen van Mark eraan. Hoppa, schaar erin, die had de bomenconcurrent toch nog liggen.
Straf: Schade vergoeden dikke geldboete als het effe kan de bak in strafblad bedrijf afgepakt alles moet kapot.
2. Kwajongens
Motief: Tjalling en Coenraad, want zo heten hippe jongens in Zeeland, zijn de bengels van de streek. Als Tjalling en Coenraad op strooptocht gaan met hun opgefokte crossbrommers, nou, berg je dan maar. Volgens Tjalling was het een leuk idee de toppen af te knippen en hij vroeg of Coenraad zin had om mee te doen. Coenraad antwoordde: "Best."
Straf: Schop onder de kont en huisarrest.
3. Andersgelovigen
Motief: Andersgelovigen namelijk moslims hebben een gloeiende kudthekel aan Kerstmis. Als het niet met Allah te maken heeft is het stom en moet het dood en kapot. Ali en Ali kregen opdracht van het islamitische opperwezen om alle bomen oranje pakken aan te trekken en te onthoofden met roestige yatagans. Toen een stervende kerstboom langzaam maar zeker naalden begon te verliezen floepte er bij Ali zomaar een hakbar uit. Zo, dat zal die kafirs leren!
Straf: Nounou moslims, moet dat nou? Dat jullie niet van Kerstmis houden, oké, maar dan hoeven jullie toch niet die 10.000 kerstbomen ritueel te slachten? We halen toch speciaal voor jullie onze kerststalletjes weg? We noemen kerstdiner toch winterdiner? Voor jullie? We zeggen toch ook Eid Mubarak? We leven toch in een tolerante samenleving? Straf? Hoe denken jullie anders over een robbertje dialoog?
4. Rancuneuze ex-vrouw
Motief: Hetty vond het maar saai dat Mark altijd in de weer was met die stomme bomen van hem. Altijd maar dat gezeik over die bomen, net als zij een lekker filmpje wilde kijken enzo. Dan zei Mark weer: "Nee, geen tijd, ik moet de bomen verzorgen." Hetty nam afscheid van Mark, maar pas nadat ze haar roestige kappersschaar in al die toppen van die stomme bomen van hem had gezet.
Straf: Schade vergoeden dikke geldboete als het effe kan de bak in strafblad bedrijf afgepakt alles moet kapot.
5. Bomenhater
Motief: Volkert heeft een schijthekel aan de natuur. Volkert spuugt op vogels en hij is alleen lid van Greenpeace om zijn lidmaatschap regelmatig weer op te kunnen zeggen; die actie geeft hem iedere keer weer kolossaal veel voldoening. Er is slechts één term die Volkert meer kriebels geeft dan fauna: flora. Met name kerstbomen, die halen hem echt het bloed onder de nagels vandaan, met hun agressieve bek en hun dominante uitstraling. Antimilieuradicalist Volkert, in Hamburg de enige pro-G20-activist, heeft met zijn versleten aardappelschilmesje alle bomen gekeeld. Net goed.
Straf: Zelfde straf als die milieugekkies in Hamburg. Paar daagjes vast, dan weer lekker naar huis verder met de wereld verwoesten.
Last Christmas, I gave you my VrijMiBo
Het is weekend. Hier is William nog maar eens.
O HURRY where by water among the trees
The delicate-stepping stag and his lady sigh,
When they have but looked upon their images --
Would none had ever loved but you and I!
Or have you heard that sliding silver-shoed
Pale silver-proud queen-woman of the sky,
When the sun looked out of his golden hood? --
O that none ever loved but you and I!
O hurty to the ragged wood, for there
I will drive all those lovers out and cry --
O my share of the world, O yellow hair!
No one has ever loved but you and I.
Prettig weekend. En be nice.Kerst. Verlichting.
De ik-vorm is een verderfelijke stijlvorm. Narcisme afgekort tot twee letters om een columnist het epicentrum van de wereld te maken - maar te vaak verzuimen die ikjes om de lezer aan de hand te nemen naar het Narnia dat voorbij het eiland van hun egomane nepotisme ligt. Weinigen, zeer weinigen komen er mee weg.
Theodor Holman lukt het.
In zijn Parool-columns verpakt de nestor onder de naargeestige kinderen van Theo van Gogh zijn angsten in alineas en zijn vrezen in verzen op een manier die niet in alle maar wel in veel gevallen iets veel omvangrijkers laten zien dan alleen de emoties van de auteur zelf. Ze beschrijven het naderende onheil dat ons allemaal overschaduwt. Onrust, onvrede en nog veel meer onbestemde emoties die met on- beginnen en die door velen gevoeld worden, niet in de laatste plaats omdat ze met korter wordende tussenpozen tastbaar worden.
Charlie Hebdo. Steenbergen. Bataclan. Geldermalsen. Wir schaffen das versus Kom in verzet.
En allemaal draaien ze linksom of rechtsom om hetzelfde thema: Islam en de islamitische cultuur in Europa - hét maatschappelijke probleem van de 21e eeuw. Hoe hardnekkig het ook wordt ontkend en genegeerd door pers & politiek: we moeten kennelijk de ideeënstrijd van de jaren 60 en 70 opnieuw voeren, ditmaal tegen een set bijzonder slechte religieuze ideeën die een nog hardnekkiger monopolie op de waarheid plachten te hebben dan de christelijke zedenmoraal van een halve eeuw geleden. En ditmaal is de religie in een giftig huwelijk verbonden met etniciteit, wat de bestrijding, ontmanteling of zelfs maar het bekritiseren van deze religieuze ideeën bijzonder moeilijk (en zelfs levensgevaarlijk) maakt. Een tekeningetje kan je doodsvonnis zijn.
60.000 Fred Teevens
Om één van Holmans recente pennenvruchten, een als vers verpakt pleidooi voor meer Fred Teevens zolang er maar minder islamieten mogen zijn, regende het dreigementen van opzegging richting Parool - niets minder dan kreten om een Berufsverbot - en natuurlijk hagelde de verwijten, verwensingen en valse beschuldigingen neer op de ouwe Holman. Racist, xenofoob, bange oude man, PVVer. Een trieste respons op een columnist die zich kwetsbaar durft op te stellen, juist door met zijn ik-vorm voor zichzelf te spreken in een kwestie waarin hij de (stille) verzuchtingen van velen verwoordt. De eigenzinnige eenling is vogelvrij - en dat weerhoudt andere eenlingen ervan om zich los te maken van de groep. Gelijk de islam, is het Nederlandse gevestigde opinielandschap wars van weerwoord.
Op de drempel van 2016 lijkt de vrijheid van de columnist in Nederland nog slechts zo groot als zijn huid dik is in de bruine moerassen waar de moraalmilities en de meningenpolitie hun patrouilles lopen.
