En waarom is het Kabouter Buttplug?

U mag weer meespelen in de schijn van een Europese democratie bij het kiezen van de designs van de nieuwe eurobiljetten. De Spijkenisser bruggen zijn toe aan vervanging en middels een online vragenlijst, die direct volledig overbelast raakte, kunt u meedenken over de thema's die op de nieuwe flappen verschijnen. Het is vooral abstract geneuzel over rivieren, waarden, handen en vogels, maar dat houdt ons niet tegen om een biljet met Kabouter Buttplug te suggereren. Het Rotterdamse kunstwerk dat met zijn opgehouden kontpenetreerder uitstekend symboliseert hoe veel Europeanen het Brusselse bureaucratiemonster ervaren. Een beeld dat eveneens veel meer belastinggeld kostte dan zou moeten om nog maar over het prijskaartje van onnodige verhuizingen te zwijgen. We zouden in beide gevallen prima zonder kunnen, maar een klein groepje mensen besloot dat we het nodig hadden en nu zitten we ermee opgescheept. Weet u wie geen Kabouter Buttplug hebben? De Britten en dat zegt genoeg. Mocht de kabouter het niet worden, dan stellen we een portret van Rikkie, Zeesluis IJmuiden of deze foto voor. Andere ideeën kunt u kwijt in de reaguursels of naar de Europese Centrale Bank sturen, maar verwacht niet dat er iets mee gedaan wordt. De daadwerkelijke beslissing wordt tenslotte door de buttpluggers van de ECB gemaakt.

Maakt een (te) hoge uitkomstdrempel een lamme eend van het bindend referendum? Een achtergrondartikel bij een aanstaande stemming

In de afgelopen maanden heeft Ronald van Raak het wetsvoorstel voor een bindend correctief referendum uit de mottenballen van D66 gehaald en vorige week met de dekking van een Kamermeerderheid in de Senaat verdedigd (verslag hierrr). De Eerste Kamer stemt vanmiddag over de wet. Als-ie wordt aangenomen, gaat hij terug naar de Tweede Kamer, waar na de verkiezingen een tweederde meerderheid nodig is om het bindende correctief referendum in de Grondwet te verankeren.

Maar er zit een stevige kink in de ankerkabels, die Van Raak niet gerepareerd kreeg: de uitkomstdrempel. Die stelt dat de meerderheid die tegen een wet stemt, minimaal de helft van de opkomst bij de laatste TK-verkiezingen moet zijn. Dat betekent dat het aantal tegenstemmers al snel rond de 40 procent moet liggen, en de opkomst bij een referendum dus minimaal het dubbele om als tegenstemmer tegen welke wet er dan ook ter referendum ligt, enige kans te maken. 

Nu snappen we waarom Ollongren namens D66 (die twee jaar terug het referendum de nek omdraaide) ineens weer vóór een referendum was: de nieuwe wet zou wel eens een morsdode letter kunnen zijn. Om niet te zeggen: een soort avondklok op inspraak & gehoord worden. Hoogleraar Tom van der Meer noemt de wet in huidige vorm een Tantaluskwelling voor de burger. Hij analyseerde alle nationale referenda sinds 1995 in andere Westerse staten die lijken op het Nederlandse type. Conclusie: van de 17 zouden er bij deze drempel slechts twee geldig zijn.

We belden daarover met SP'er Van Raak: "Die uitkomstdrempel heb ik in de Tweede Kamer ontraden. Het is ook niet mijn wet die nu voorligt, het is de versie die een Kamermeerderheid kreeg. Met die absurde uitkomstdrempel er in dus." Hij is desalniettemin hoopvol over de werking: Van Raak denkt dat de drempel omzeild kan worden door referenda tegelijk te houden met landelijke verkiezingen. Dat betekent wel dat wetten dan soms jarenlang aangehouden zouden moeten worden en het is maar de vraag of dat lukt. Daarom proberen sommige partijen de wet nog aan te passen:

UPDATE: Referendumwet is door de senaat. Van Raak: "Het is nog maar kort geleden dat het referendum dood werd verklaard, nu is het referendum terug van nooit weggeweest. De strijd gaat voort!"