De harde grap is dood, dit lied is de begrafenis

Probleem'n? Poar neem'n! Dat is wat de wijzen in het Oosten zeggen - maar met boerenverstand komt je niet ver meer in de Randstad. Daar hebben ze bordjes voor hun kop en daar kunnen ze écht. níet. voorbij kijken. Beetje jammer wel dat het ten koste gaat van de humor, maar ja. Schuld van de dominante huidskleur in dit land. Hans weet er alles van, want die was bij ons in de Schaterbar tijdens de Zwarte Cross. Ook hij werd van een euforisch gevoel van ongedwongen vrijzinnigheid weer terug in de zuurketel van randstedelijke bekrompenheid gedonderd. Maar de wijsheid uit het Oosten, die heeft hij mee terug genomen en bezingt hij nu voor ons, allemaal!

Eddy Terstall. Filmmaker, PvdA'er, wereldreiziger, de Rooie Riefenstahl en allround prettig mens, houdt van tieten. En bier, maar liever wijn. Eddy vervangt vandaag de prozaïsche vrijdagpreek van Dominee Don Arturito van Amerongen.

Eddy spreekt z'n talen, Eddy is de Jordaan en Eddy is zijn reisverhalen. Eddy is gelukkig geen communist geworden maar wel een sociaaldemocraat in hart en nieren. De opa van Eddy is opgegroeid in een huis  met twaalf broers en zusters op een verdieping, waar nu een D66'er in het hele huis woont. Eddy is zelf ook een product van de sociale onderklasse. En Eddy is identiteitspolitiek beu. Eddy is Eddy, Eddy is niet een hele groep. Niet eens een hele groep Eddy's. Eddy is blank maar dat boeit Eddy niet. Ook niet dat je eigenlijk 'wit' moet zeggen'. Dat hoorde Eddy laatst, maat dat vindt Eddy geen belangrijk criterium. Dat heeft Eddy van huis uit mee gekregen. Gelukkig, zegt Eddy, dat ie dat heeft meegekregen. Dat kleur niet telt, maar karakter. En dat identiteit over jezelf gaat. En niet over jezelf en nog een hele club andere mensen.