Echt NOG STEEDS? Jep, nog steeds

Dotan (spreek uit: Dotán) stond in Carré om samen met zijn trollenleger het belachelijk grote unanieme supersucces van zijn sterrenalbum 7 Layers te vieren. Simone uit Doetinchem geeft het optreden vijf sterren. "Wat is hij goed en geweldig. Bertolf daarentegen, hij is stom." Patricia uit Heerhugowaard geeft het optreden vijf sterren. "'s Nachts droom ik over nieuwe muziek van Dotan. Dotan is de beste. Kensington vind ik echter niet te pruimen." Sjanien uit Gasselternijveen geeft het optreden vijf sterren. "Dotan is de beste artiest van Nederland. Wat zeg ik, hij is de beste artiest van Noord-Korea. In tegenstelling tot Douwe Bob, hij is alleen maar bezig met die afgeragde dronken kop van 'm." Manuela uit Epe geeft het optreden vijf sterren. "Als Dotan begint te zingen word ik helemaal week. Dat word ik dan weer niet van Chef'Special. Die Joshua, wat een vieze faker. Bah." Truus uit Gouda geeft het optreden vijf sterren. "Voor Dotan kun je mij 's nachts wakker maken. Voor Racoon niet hoor. Laat me dan meer liggen." Sjakie uit Bingelrade geeft het optreden vijf sterren. "Als ik aan Dotan denk, denk ik aan vanillevla. Als ik aan Waylon denk, denk ik aan stront." Monique uit Deil geeft het optreden vijf sterren. "Veel mensen in Deil luisteren naar Bløf. Ik niet. Bløf is kut. Dotan is geweldig." Tatjana uit Yerseke geeft het optreden vijf sterren. "Flikker Nielson maar in de gracht. Dotan is mijn ware cocaïne." En zo gaat het maar door en zo gaat het maar door. Er schijnt ook een feestbus met leukemiepatiëntjes geweest te zijn. Zij hadden de allermooiste avond van de rest van hun helaas niet zo lange leven. Dotan, de beste artiest van Nederland. Gefeliciteerd met je muziek.

Even wat anders

Eergisteren in Tivoli dus u bent te laat om er nog in uw personenlichaam bij te zijn: bluegrass-sensatie The Dead South. Bazen uit Canada (!) hebben twee nieuwe ep's met covers de wereld ingeslingerd, nummer 1 volle bak bluegrass, nummer 2 met nummers die de band zelf graag luistert. Dan krijg je dus Chop Suey van System of a Down postnataal gekookt met bluegrass, maar die is meh. Deze People are Strange is wel cool, deze Saturday Night van The Misfits ook en er is ook een 96 Quite Bitter Beings van CKY, maar die moet je gewoon lekker als origineel luisteren op volumestandje 100. Ook leuk voor bij het rode wijn zuipen na de reeënjacht van komend weekend: het nummertje hierboven. Dan: een nieuw album vandaag van Stereophonics, dat eind jaren 90 en begin jaren 00 heel erg supercool was, tot de wereld tot de ontdekking kwam dat zanger Kelly Jones een uitermate verdrietige 1.68 meter meet. De laatste jaren levert z'n band louter middelmatige dertien in een dozijn mja-mja-mja-meuk af. Enige wat je dan nog hoeft te doen is zo'n afgezaagde Bob Dylan-imitatie met die bordjes - in de eerste helft van 1965 was dat hartstikke hip - en dan ben je er wel, qua muzikale dood. Over 1965 gesproken, maar dan 1968: vandaag in 1968 kwam We're Only in It for the Money van the Mothers of Invention uit en als u nou écht de hippe paradijsvogel wil spelen op een of ander grachtengala met alleen maar vroegboomende nrc-lezers met kleine rode leesbrilletjes en 'een randje', want blabla vroeger, moet u heel hard roepen dat Frank Zappa (maar the Mothers of Invention in het bijzonder, en natuurlijk ook Captain Beefheart) uw leven radicaal heeft veranderd. DAT WAS PAS MUZIEK! Meer contemporaine troep na de klik. Fijn weekend.

Drie getatoeëerde sterretjes voor de Deense beukberen

Feestdagen en dus mag het schoentje weer gevuld worden met gezellige muziek uit de hel! Zoals de nieuwe van Volbeat, de band die volgens de diehard-fans een paar rondjes teveel op de commerciële kermis aan het knallen is - vandaar mogelijk ook het nieuwe album strategisch uitgebracht een paar weken voor Kerstmis. En van het werkelijk afgrijselijke als single uitgebrachte uilenzeiknummer Dagen Før (die vieze ø van Bløf was al een veeg teken), met een zangers die is aan komen lopen van de Sesamstraat, gaan inderdaad alle nekharen overeind staan, maar je moet maar effe door die paar nummertjes verschrikkelijke verkoopfähige troep heenkijken. Becoming (video boven), ook van het nieuwe album, is gewoon lekker ouderwets Volbeat, een band die je sowieso niet moet luisteren op je krakerige JBL-speakertje van de Wibra, maar in een dampende naar zweet meurende concertzaal met duizend bierdrinkende mafketels om je heen. Meer nieuwe muziek: een rammer van Of Mice & Men, een stomme plaat van Tom Morello en wat troep, maar dat valt natuurlijk allemaal in het niet bij de dood van totale polonaiseprins Arie Ribbens. RIP Arie & bedankt voor alles wat je voor ons hebt gedaan.

Hebben

U mag. U hebt de zegen. U wel. U mag 170 euro kapot rammen op de nieuwe Nick Cave. B-sides & Rarities I & II, (ook) verschenen als Deluxe-edition met 7LP's, een verzameling demo's, eerste pogingen, probeersels en nooit uitgebracht materiaal van de grootmeester. Een beetje zoals de Bootleg Series van Bob Dylan, maar dan geïnjecteerd met genialiteit van Cave & Warren Ellis tegen een prijs uit de absolute fucking upside down. En als u gillend van geluk aan de grond bent gegaan bij het horen van Vortex en met de hand boven de KOOP-knop zweeft terwijl u weet dat het salaris pas na het weekend komt, dan verstaan we elkaar weer eens hartstikke goed. Wat een man, wat een winnaar. Nog meer nieuwe muziek die je rechtstreeks in je aderen moet spuiten: de grootmeesters van Every Time I Die, Kwintiaans correcte metalcore die nog even slipt in een commerciële emocrack-chicane, maar verder gewoon een compleet gekkenhuis is. Gaat dat horen, gaat dat horen. Nog meer nieuwe muziek vandaag: een verse Elton John (supergaap, zoek zelf maar op), het miljoenste album dit jaar van Lana del Rey (zzz), een sensationele stadionrammer van Biffy Clyro (na de klik), voor de jazzheads sheets of sound met een livealbum van John Coltrane en speciaal voor GU staat er ook een nummertje van de nieuwe Cradle of Filth na de klik. Maar shit hee, 170 euro...

🤘

Ach ja, het is vrijdag, en dus moeten we maar eens kijken wat de week heeft gebracht qua nieuwe muziek: DE NIEUWE IRON MAIDEN. Altijd als we die Bruce Dickinson zo de salesmanager zien uithangen tussen die langharige teckels die z'n bandmakkers zijn denken we aan een tuinwesp in een boksring met Aziatische hoornaars. Maar zingen kan die maat wel, op Senjutsu, de eerste Maidenrammer in een miljoen jaar. Het is allemaal weer lekker Maidenesque met tachtig minuten verdeeld over tien nummers en voor je het weet zit je met wapperende manen je zwaard te slijpen op de rug van een draak terwijl je zoekt naar een of andere ring, of lonk je naar zo'n geile ravissante elf. Óf je bent gewoon een bouwvakker uit Purmerend en je luistert graag naar 80s hardrock, dat kan natuurlijk ook. Enfin, de nieuwe Iron Maiden dus, heel veel plezier.

CARNAGE

De enige man voor wie we zouden sterven als we weer eens heel goed in ons vel zitten: Nick Cave. Heeft dus een nieuw album, samen met Warren Ellis, zijn muzikale buitenbrein, een soort Charles Manson die de creativiteit wel op de juiste manier naar de oppervlakte laat drijven. En het is goddomme weer een potje GRUWELIJK. We pompen hier veel van Nick Cave door (zoals hier en hier) en iedere keer razen we linea recta met de fles Talisker in de hand naar de luie stoel, fantaserend over hoe het ook zou kunnen, om een dag later gewoon weer op dezelfde voet door te gaan. Ah, dromen. Na de klik nog veel meer boternieuwe muziek van deze week, van Neil Young tot NOFX tot Alice Cooper tot nog veel meer vage shit. U moet kiezen.

Weer wat geleerd

Goed zoeken deze week, in de bak nieuwe muziek die de moeite waard is, want er komt vooral veel troep uit, zoals de nieuwe meditatiesessie van die zweverige tantraklanten van Di-rect, geen zak aan. Als de dildo's van Di-rect een plaat uitbrengen om hun fans (11/12 jaar) te bekoren, moet u hard de andere kant op rennen. Wat in tegenstelling tot Di-rect wel grappig is, en dus niet verdrietig zoals Di-rect, is Travis, u kent het allemaal nog van knallers als Side, Sing en Why Does It Always Rain On Me. Het is een soort van uw jeugd, of misschien ook wel helemaal niet, maar dan is het in ieder geval iets herkenbaars van vroeger. En vandaag dus een nieuwe plaat. Leg uzelf voor de zekerheid aan een ketting, want het is 'indie' en bij indie krijgt een mens de neiging pardoes uit het raam te springen. Bijt een beetje door, na de klik meer nieuwe muziek, met onder meer de nieuwe single van AC/DC!

Reaguur úw beste nummer ooit

Elf jaar geleden vroegen wij u uw Top 5 'beste nummers ooit' door te geven in de panelen. Elf jaar, dat is een eeuwigheid, toen leefde Pim Voortuin nog en toen waren de auto's, in tegenstelling tot de gitaren, nog niet elektrisch. Aan welke kant van het politieke spectrum jullie laveren weten we zo langzamerhand wel, althans we hebben een voorzichtig vermoeden, maar we zijn hartstikke benieuwd of de tand des tijds uw muzieksmaak heeft aangetast. Derhalve, voor dit stijlloze onderzoek, pomp uw favoriete Top 1 Muzieknummer door in de comments - na de klik de keuze van de redaxxie.

Kan er geen pact tegen buren komen of iets dergelijks?

Ze hebben het altijd wel over die buitenlanders enzo, maar wie pas echt vervelend zijn, dat zijn uw buren. Dat zeggen wij niet, maar dat zegt u zelf. "Het aantal meldingen van geluidsoverlast van buren - toch al ergernis nummer 1 onder Nederlanders - is in drie jaar tijd met 10 procent toegenomen." Dus of het nou godverredimme es een keer afgelopen kan zijn met die tuinfeesten, harde muziek, op het balkon zit gebeuren dingesen, karaoke-avondjes, luide gesprekken en dergelijke. Bedankt. En ook nog even een extra bedankje aan minister Schippers en alle bezuinigingen op de GGZ want je mag het eigenlijk niet zeggen, maar overlastgevende buren zijn wel erg vaak "huurders met verward gedrag veroorzaakt door psychische problemen, verslaving of een licht verstandelijke beperking". Overheid. Doe iets.