Persberichten op zondag zijn de beste persberichten

Zit je net lekker aan de koffie, het begin van een onbezorgde dag van jezelf in de rondte laten commanderen door Samantha terwijl jij liever naar MotoGP kijkt dus daar sta je dan straks in het stadspark koffie te drinken met haar vriendinnen. Zie je ineens dat de koraalhaaien massaal uitchecken bij de balie. Of zoals de koppenredactie van De Telebelg ervan gemaakt heeft: "Grootste jager koraalrif naar de haaien." Functioneel uitgestorven. Dramatische daling. Ecosysteem naar de knoppen. Altijd dat negatieve gedoe met die halflege glazen. Draai dat nou eens om. Steeds minder zwemmers in gevaar door haaien! Duiken bij koraal steeds veiliger! Minder kolonies hamerhaaien die overlevenden van een scheepsramp uit het water plukken! Steeds minder gezeik aan de kop voor kleine koraalvissen! Grotere boot niet meer nodig! Enzovoort. Zie je nou wel, allemaal voordelen op deze onbezorgde zondag.

Robert Jensen aan de kant met je lijf! Corona is een complot van de dieren

Kamikazevleermuizen, die zich gewillig laten opsmikkelen door Chinezen, in een slinks onderonsje met dekselse civetkatten en andere boosaardige beesten die ook allemaal in het complot zitten, op de wet market van Wuhan, alwaar het dierenrijk na jaren van onderdrukking heeft geconcludeerd dat genoeg ook daadwerkelijk een keertje genoeg is, en nu liggen de mensen aan buisjes en nemen de dieren de steden over. Beren in Spanje, die ineens de rust en ruimte hebben om een avondje de stad in te gaan. Vossen in Nederland, op plekken waar ze zich zelden laten zien (in casu 020 bij de pont) omdat het er stikt van de mensen. Dolfijnen in Italiaanse havens. Vissen in Venetië. Wilde zwijnen en andere knakkers op straat. Eenden in fonteinen. Allemaal vanwege het plan van de dieren om alle mensen uit te roeien. Verdomme kudtbeesten.

Het dierenrijk is weer eens de pineut door uw flagrante luiheid

Ooit weleens een egel iemand kwaad zien doen? Nou dan man, egels zijn enorm chille apparaten. "Doodzieke dieren." Dat zijn het. Ze houden niet van ruzie, als ze een vijand zien gaan ze gewoon ergens anders chillen, geen probleem, ze vinden vechten iets voor sukkels, in de winter liggen ze gewoon lekker de hele dag in bed te ruften en als je een bakkie water voor ze neerzet zijn ze ongelooflijk dankbaar. Maar nu heeft half Nederland ineens een robomaaier in de tuin en robomaaiers zijn, in tegenstelling tot egels, eikels. Het gevolg: schaafwonden, littekens, pootjes eraf. Omdat ú lui bent gaan er overal - en vooral in 't Gooi - egels dood. En dit land is het zat. C'est ca. En als we dat anders moeten verwoorden, prima. Maar het gaat om úw egels. De kinderen van uw egels. Waar gaat het anders om? Moeten we nog meer hier neerzetten? Dan maar wij afgemaakt. Okee prima, maar het probleem meneer, dat blijft. Egels hebben er meer dan genoeg van. Godverdomme, in onze tuin. Robomaaiers, die niet andere robomaaiers kapotmaaien, maar onze egels. En die mensen in 't Gooi, wat doen ze? Godverdomme niks. Die zeggen: "Jamaar het gras moet gemaaid worden." We staan ervoor. Mag het niet? Okee. We respecteren het. C'est ca.

Grenzen dicht voor halsbandparkieten

Genoeg is genoeg lieve mensen. Dit land is het zat, c'est ça. Aanvankelijk dacht iedereen nog: heee wat leuk een groene vogel in mijn tuin en hij eet zo leuk van mijn appeltjes en hij maakt van die leuke geluidjes. Maar toen werden het er twee. En toen werden het er tien. En toen werden het er vijftig. En toen werden alle appeltjes uit de boom gepikt. En nu is er in geen grote stad geen park meer te vinden waar die smerige halsbandparkiet de rust en pais en vree verstoort met zijn irritante gekwaak. Continu maar die grote bek opentrekken, blablabla, het is om gék van te worden. En niet dat ze zich houden aan de avondklok voor vogels, he. Ho ho ho nee hoor. De halsbandparkiet doet waar hij zelf zin in heeft. En een SEGREGATIE bij die vogels jongen. Beetje socializen met het andere gevleugelte, de inheemse roodborst of de ekster bijvoorbeeld, zit er natuurlijk niet in. De halsbandparkiet claimt zijn eigen plek in het park van een ander en als iemand er dan wat van zegt is het mekkeren geblazen. En ondertussen Nederland in een hongersnood storten. Want ze komen hier om te profiteren maar een beetje bijdragen aan de maatschappij ho maar. Telegraaf, week geleden: 'Halsbandparkiet sloopt fruitoogst'. Dan denkt de Volkskrant: o De Telegraaf heeft iets laten wij met hetzelfde stuk komen maar dan acht dagen later: 'Halsbandparkiet drijft fruittelers tot wanhoop'. En dan dropt de regiomedia weer later voor het regionale haakje: 'Fruitteler heeft 10 duizend euro schade door parkieten'. Volgens de teler is het 'niet leuk'. Nee, het is inderdaad niet leuk, want de halsbandparkiet is een lul. Het is geen parkiet maar een parasiet. De halsbandparasiet. Oprotten naar je eigen land. DION GRAUS. Melden.

Nu zijn wij niet vies van een paar hyperbolen des doods maar het AD kan er ook wat van

Die willen de kindertjes van Nederland omkatten tot bleke bangbroekjes die het woord 'bos' alleen kennen van de spelcomputer. Ergens een plek in een ver land buiten de ring alwaar bloeddorstige bijtmieren des doods om de macht strijden met reuzenteken des doods, en als je niet wordt opgevreten door een hongerige wolf je de ogen uit je kop gekrabd worden door een terrorbuizerd.  "Door de bossen banjeren voelt tegenwoordig toch een beetje als spelen met je leven", aldus het AD.  En dan vergeten ze nog de levensgrote kans dat je, zeker in de Brabantse bossages, stuit op een roedel wilde Blauwe Vaten. Nou mensen, geloof er niks van, volgens bioloog Kees Moeliker kunnen we gewoon het bos in: er zijn slechts een paar beestjes in Nederland """gevaarlijk"""". Dan is de kans dat je in een concertzaal een religieuze kogel in je porem krijgt haast nog groter. Laat staan de kans dat je van een keukentr... "Helaas zit de angst voor keukentrapjes niet evolutionair bij ons ingebakken, want daar gebeuren veel meer ongelukken mee."

Niet alleen bejaarden de pineut door hittegolf II, ook zwijnen leggen massaal het loodje.

Zo gaan we in Nederland verdomme toch niet met onze dieren om. Die gekooide losers bij de Oostvaardersplassen krijgen extra vreten en die Pumbaas die hun eigenste diner bij elkaar scharrelen kunnen de tering krijgen. Waar zijn die Oostvaardersvoederaars als je ze nodig hebt? Allemaal op verkansie ofzo? En dan krijg je dus dit, een arm zwijn dat doodgaat van honger, ellende, jaloezie en afgunst, alleen maar omdat hij (of zij, natuurlijk) weet dat we in dit land bepaalde beesten voortrekken boven andere beesten. RIP zwijntje, doe de groeten aan de moeder van Bambi.

Kijk maar eens goed naar de foto hierboven. Kille dood en ellende heeft snoezige gezichtjes. En nu ook namen. Dit zijn de broers Die en Der.

Want terwijl u geen fuck geeft om die malle klimaatplannen en steeds vaker en langer op het strand ligt te braaien gaan Die en Der Das dood aan uitdroging, hitte en andersoortige rampspoed. "De aanhoudende droogte leidt tot meer dode dassen . Hiervoor waarschuwen stichting Das&Boom en Vereniging Nederlands Cultuurlandschap (VNC)." Dus allemaal effe normaal doen, waterbakken in het wild plempen en remmen voor dieren. In tegenstelling tot die laffe ooievaar wil/kan de das niet terug naar z'n eigen land dus we zullen de opvang in de regio wel goed moeten schaffen met z'n allen, okee?!