Geenstijl

Grenzen dicht voor halsbandparkieten

Genoeg is genoeg lieve mensen. Dit land is het zat, c'est ça. Aanvankelijk dacht iedereen nog: heee wat leuk een groene vogel in mijn tuin en hij eet zo leuk van mijn appeltjes en hij maakt van die leuke geluidjes. Maar toen werden het er twee. En toen werden het er tien. En toen werden het er vijftig. En toen werden alle appeltjes uit de boom gepikt. En nu is er in geen grote stad geen park meer te vinden waar die smerige halsbandparkiet de rust en pais en vree verstoort met zijn irritante gekwaak. Continu maar die grote bek opentrekken, blablabla, het is om gék van te worden. En niet dat ze zich houden aan de avondklok voor vogels, he. Ho ho ho nee hoor. De halsbandparkiet doet waar hij zelf zin in heeft. En een SEGREGATIE bij die vogels jongen. Beetje socializen met het andere gevleugelte, de inheemse roodborst of de ekster bijvoorbeeld, zit er natuurlijk niet in. De halsbandparkiet claimt zijn eigen plek in het park van een ander en als iemand er dan wat van zegt is het mekkeren geblazen. En ondertussen Nederland in een hongersnood storten. Want ze komen hier om te profiteren maar een beetje bijdragen aan de maatschappij ho maar. Telegraaf, week geleden: 'Halsbandparkiet sloopt fruitoogst'. Dan denkt de Volkskrant: o De Telegraaf heeft iets laten wij met hetzelfde stuk komen maar dan acht dagen later: 'Halsbandparkiet drijft fruittelers tot wanhoop'. En dan dropt de regiomedia weer later voor het regionale haakje: 'Fruitteler heeft 10 duizend euro schade door parkieten'. Volgens de teler is het 'niet leuk'. Nee, het is inderdaad niet leuk, want de halsbandparkiet is een lul. Het is geen parkiet maar een parasiet. De halsbandparasiet. Oprotten naar je eigen land. DION GRAUS. Melden.