Jaarlijks een half miljard meer uitgeven aan het opheffen van dividendbelasting is groot nieuws. Maar veel grotere bedragen gaan rond in Europese garantstellingen.

Zo lang het mooi weer is, zijn ze niet zichtbaar op de begroting. In een recessie komen deze lijken uit de kast rollen om een gat te slaan in de begroting, of chanteren ze kabinetten met de mogelijkheid daartoe. Slikken of stikken.

Zo staat Nederland via het ESM garant voor staatsschulden van bijvoorbeeld Griekenland. Begin deze maand werd feest gevierd dat Griekenland zijn laatste noodlening van 15 miljard kreeg. Dat bleek helaas geen belofte, maar een verwachting. De ECB, EC en ESM staan klaar om verder te gaan. Inmiddels is de 200 miljard gepasseerd. Het is pas tijd voor een feestje als de laatste euro terug is. 

Na tien jaar interventie is het tijd om de balans op te maken. Als je het verschil neemt tussen de marktrente uit 2008 en de rente die de Trojka rekende, en je vermenigvuldigt dat met de looptijd van deze redding, dan is een cadeautje van 100 miljard gegeven. Griekenland hoeft niet te betalen voor het risico. Er mist EU-breed een bonus/malus systeem om risico's te mijden.