Doe eens lief, stuur een kaartje

Nou mensen, daar gaat u dan. Een kleine moeite, een groot gebaar. Mooi kaartje pakken of kopen, het kraantje van uw tomeloze vat inspiratie opendraaien waardoor er een mooi zinnetje of tekstje uitvloeit, zegeltje erop en hup in de brievenbus. Vandaag voor 17.00 uur doen, en dan is dat kaartje er morgen. Want u zit vanavond weer lekker onbezorgd in het café achter een gezond glas tarwesmoothie, u zit weer lui voor de televisie uw niet zo kostbare tijd op te geven of u zit weer aan de spelletjestafel uw zoon of dochter compleet te vernederen met Regenwormen. Maar er zijn mensen voor wie dat momenteel niet zo vanzelfsprekend is. "Kaartjes met kittens, puppies, enz. zijn extra welkom." Hup Jolie!

Khadija nooooo! Je bent nog steeds onze favoriete FvD-voorleesmoeder hoor, maar de integratie schiet nu wel weer een beetje door. Ze vindt het niet uit te leggen dat er maar 49 vrouwelijke kamerleden zijn, en dat "altijd als het om vrouwen gaat, kwaliteitseisen als argument wordt gebruikt." We weten niet precies wat ze daar nou mee bedoelt, maar heel gunstig staat het niet. Gevraagd of ze voorts dus voor een vrouwenquotum is, antwoordt ze: "Persoonlijk ben ik daar wel voor, omdat we zien dat het eigenlijk heel moeizaam gaat. Ik vind wel dat de kamer voor de helft uit vrouwen zou moeten bestaan. Natuurlijk is het zo, dat het mooi zou zijn als dat vanzelf gaat, maar dat gaat niet vanzelf, dus dat vraagt iets." Mh, ja, okay. Well actually. Zo'n quotum zou de positie van de vrouw in de kamer natuurlijk juist ondermijnen, omdat quotadwang impliceert dat ze op gender in plaats van competenties geïnstalleerd zijn. En dat is erg slecht voor de geloofwaardigheid van alle vrouwen op hoge politieke posities. Affirmative action voor vrouwen dus, laat Trump het niet horen!