Zo hadden ze het dus wel bedoeld.

Stel nou hè. Stel nou dat het allemaal een grote vergissing was, die toeslagenaffaire. Dat er eigenlijk gewoon allemaal met kinderopvangtoeslagen frauderende ouders en bureautjes waren, en dat die vanwege de Bulgarenfraude allemaal een tikkie hard zijn aangepakt, en dat dat nu eenmaal is wat er gebeurt. Waarom bestaat Joop Hack dan? Waarom is hij dan een ambtenaar die maandenlang stiekem stukken aan toeslagenadvocaat Eva González Pérez heeft verstrekt? Waarom waren dat dan allemaal stukken waar zij recht op had, maar die zij niet ontving? Waarom is Joop Hack dan door de Belastingdienst op non-actief gesteld wegens "ernstig plichtsverzuim"? Terwijl Joop Hack de enige was, die wel zijn plicht vervulde? Waarom heeft Joop Hack daar, volgens zijn vrouw, hartklachten aan overgehouden? Waarom kreeg Joop Hack pas eerherstel toen staatssecretaris Menno Snel onder politieke druk kwam te staan?  Waarom bestaat er dan zo iemand als 'Teamleider 17051', die als enige van de Belastingdienst wél met Gonzalez Perez mocht praten (en informatie achterhield)?

Nou ja. Dat zou je je dus af kunnen vragen. En je kunt je afvragen waarom er nooit iemand is veroordeeld. En je kunt je afvragen wie 'teamleider 17051' eigenlijk is. Of 'toeslagenjurist 677', of 'toeslagenjurist 936'. En je kunt je afvragen waarom de Belastingdienst in 2021 nog interne filmpjes verspreidde waarin werd gezegd hoe erg het allemaal was, voor de Belastingdienst. En je kunt dus het interview met totale kampioen Joop Hack in Trouw lezen. En het boek van Renske Leijten (bekend van tv) over Eva Gonzélez Pérez lezen. Dan kun je in ieder geval nooit meer zeggen: zo hadden we het niet bedoeld.

Buikpijn ja

Ocherm. Marokkanen zijn het integratiedebat beu, volgens linkspopulistische prutsprofessor Leo Lucassen, de televisiewetenschapper van DWDD.

Misschien als die Marokkanen zich wat aan daadwerkelijke integratie gelegen hadden laten liggen te leggen, dan hadden ze nu hun buik niet vol hoeven hebben. Misschien als Marokkanen hun koran in de woestijn hadden gelaten, of toch tenminste achter de eigen voordeur, evenals hun minderjarige zoons na zonsondergang, dat ze hun buik niet zo vol hadden gehad nu. Misschien als Marokkanen hun dochters wat meer vrijheid hadden gegeven om zich te ontwikkelen búiten de patriarchale piketpaaltjes van een archaïsche woestijncultuur, dat we het dan nu meer over hun maatschappelijke verdiensten hadden gehad, en minder over hun hoofddoeken. Misschien als die Marokkanen zich verzet hadden tegen de opkomende drugsmaffia in hun midden, dat ze dan hun buik niet zo vol gehad hadden en misschien als die Marokkanen hun moskeeën niet door salafistische besturen en buitenlandse geldstromen laten overnemen, en misschien als die Marokkanen eens zouden stoppen met respect eisen & racisme gillen, maar zich eens wat meer gingen optrekken aan des Neerlands normen voor een sociale, progressieve samenleving, dat we dan geen van allen de buik zo vol zouden hebben van het migratiedebat. Want zolang die integratie in negatieve zin achterblijft op de Nederlandse normen, die wij hier als Nederlandse Nederlanders zelf mogen bepalen met iedereen van goede wil, zal die buikpijn van het migratiedebat ons allemaal nog wel een tijdje blijven plagen. Minder, minder, minder buikpijn!