Eenmansleger zwaait af: "It's globalism against populism. You may loath populism, but I'll tell you a funny thing, it's becoming very popular."

Eind juni 2016: "Isn't it funny. When I came here 17 years ago and I said that I wanted to lead a campaign to get Britain to leave the European Union, you all laughed at me. Well I have to say, you're not laughing now are you." Nu doet de man die het VK zo'n beetje eigenhandig uit de klauwen van federale systeemfreaks oreerde het nog een allerlaatste keer dunnetjes over, en dat is exact even geslaagd als u verwacht. Z'n nationale politieke carrière lijkt wel een beetje voorbij sinds de nederlaag van z'n Brexit Party, dus wij callen hem alvast: Nigel Farage wordt na Trumps herverkiezing in november de Britse ambassadeur in de VS. Na de breek een eervolle vermelding voor een eervol heerschap, want Daniel Hannan kon er in juni 2016 ook wat van, en ook hij neemt een gepast afscheid.

En u moet kiezen

Jongens kan die Brexit IN GODSHEMELENDE VREDESNAAM eindelijk eens doorgezet worden want we trekken dit niet meer. Iedere keer opnieuw die zure Remoaners en die boze Brexiteers die al jarenlang janken om een stomme spreuk op een bus, hoeveel mensen wel of niet voor Brexit gestemd hebben, hoeveel nieuwe referendums wel of niet gehouden zouden moeten worden over backstops en migratiestromen op de Britse visgronden waar de Fransen en de Scandinaviërs de fish & chips bij Onslow en z'n wijf uit de mond stoten omdat Guy Verhofstadt een heel eiland nodig heeft om die gigantische gaten in z'n bek te kunnen flossen. HOU. OP. GA. WEG. LAAT. ONS. MET. RUST. FULL. STOP.

Hell hath no fury like a eurocrat scorned

Het is de Britten gelukt om het laatste restje waardigheid uit Frans Timmermans te wringen. In een pathetische liefdesbrief vol platitudes kwijlt de Dichter des Niemandslands vandaag de krant van argeloos ontbijtend Engeland vol met zijn pijn over hun vertrek uit de EU: "I know you now. And I love you. For who you are and what you gave me. I’m like an old lover. I know your strengths and weaknesses. I know you can be generous but also miserly. [...] You have decided to leave. It breaks my heart. [...] Truth be told, I felt deeply hurt." Ach ende wee. Frenske heeft auwie in het brakke hartje, en kwets in het tere zieltje, en gedraagt zich nu al een half jaar als een gefrustreerd wijf dat haar ex haat / terug wil / haat / terug wil / haat / terug wil, en maar niet stopt met sms'en en whatsappen en bellen en briefjes onder de ruitenwisser stoppen.

Afgelopen zomer stond Timmerfrans nog tegen de BBC te trashtalken en roddelen over hoe zijn ex-geliefde Engelanders zich van een boek vol "Harry Potter-truukjes" bedienden, waarmee ze "als idioten rondrennen", en dat bewoners van het land hem nog het meeste doen denken aan de klunzige karakters in Dad's Army. Hetzelfde land waar hij nu in lelijke lyriek zijn lofzang overheen spettert, als een puber die zijn onbedwingbare sentimenten over z'n eerste jeugdliefde in een ouwe sok deponeert: het droogt nooit mooi op. Als dit onbeholpen proza van geprojecteerde eigenliefde überhaupt een naam mag hebben, noemen we het een sonniet van de ongekozen klucht.

Imagine his shock.

Verscheen gisteravond pas dus we dachten even dat PJ dit open doel om hem moverende redenen zou laten liggen. Maar gelukkig toch niet, want het tweede Brexit-referendum was natuurlijk opnieuw een feestje voor iedereen buiten London centrum. Hezbollah-socialist Corbyn (he/him) ondertussen kiest in twee uitermate introspectieve stukken de koers "We won the arguments, but lost the election", wat natuurlijk weer van een ongeëvenaarde schoonheid is. En als het even meezit leert de Corbyn-achterban hier allemaal welgeteld niets van: "De uiterst jonge linkervleugel moet het nu zonder Corbyn doen, maar heeft nog altijd zeer veel invloed in het partij-orgaan dat uiteindelijk de verkiezing van de nieuwe leider moet organiseren. (...) Het lijkt er niet op alsof de steun voor een Corbyn-achtige koers en een Corbyn-achtige leider in de hard-linkse vleugel nu verdampt is. Invloedrijke stemmen in die beweging, zoals Owen Jones en Ash Sarkar, verdedigden zijn lijn de afgelopen dagen op sociale media." Nou, voor die vleugel heeft Labour-supporter Jonathan Pie na de breek een boodschap. FYI de nieuwe heuvel waar wij op gaan stemmen nu Prince Andrew geen premier meer kan worden, is dat Diane Abbot de nieuwe leider van Labour wordt.

Ingezonden Opinie, door Ronald Buijt (Leefbaar Rotterdam)

De overwinning voor Boris Johson en zijn Conservatives is groter dan voor mogelijk werd gehouden. Veel Britten hebben wraak genomen op alle mensen die de uitslag van het Brexit referendum uit 2016 niet wilden respecteren. Labour is compleet weggevaagd en ook de LibDems, anti Brexit  en de alliantiepartner van VVD en D66, verloren een zetel.

Op 23 juni 2016 gebeurde wat door bijna niemand voor mogelijk was gehouden: Bij het door David Cameron uitgeschreven referendum stemden 52% van de Britten voor een Brexit. Let wel: Bij een opkomst van bijna 75% stemden liefst 17,5 miljoen Britten voor LEAVE. Miljoenen stemmen meer dan Labour (maximaal 14 miljoen) of de Tories (maximaal 13,7 miljoen) ooit bij een verkiezing in het VK hebben gehaald.  Waar kwelgeest en Leave-kopstuk Nigel Farage deze dag uitriep tot Independence Day trad David Cameron nog dezelfde dag af als Britse Prime Minister

Zijn opvolgster Theresa May kreeg de Brexit niet door het Britse parlement en moest na talloze vernederingen uiteindelijk ook het veld ruimen. In 2017 schreef zij nieuwe verkiezingen uit om meer stabiliteit in het Lagerhuis te brengen en haar mandaat te vergroten. Hoewel het met 42,4% van de stemmen procentueel de beste uitslag voor de Tories werd sinds de opkomst van Margret Thatcher in 1979 en ze 2 miljoen stemmen meer haalde dan David Cameron in 2015 werd het toch een smadelijke nederlaag voor haar omdat ze de meerderheid in het Britse Lagerhuis verspeelde.  

In juli 2019 werd May opgevolgd door Boris Johnson. Door de 'kwaliteitspers' alom gezien als een clown en een populist, zeg maar een soort Europese Trump, dus automatisch onbekwaam. Toen het ook Johnson niet lukte de Brexit door het Lagerhuis te krijgen was het leedvermaak in het EU-hoofdkwartier in Brussel en bij veel media dan ook niet van de lucht. Er restte Johnson niets anders dan wederom verkiezingen uit te schrijven als laatste middel om recht te doen aan de uitslag van het referendum uit 2016.  

Hopelijk maakt deze uitslag, precies 3,5 jaar na het referendum, eindelijk een einde aan de beschamende obstructie die werkelijk van alle kanten is gepleegd om de democratische wens van het Britse volk te negeren of zelfs verdacht te maken.

Kiezen de Britten voor de opportunistische blonde leugenkakker BoJo, of gaan ze toch voor de jodenhaters van Labour, en in welk bord fish 'n chips kan Nigel Farage nog roet gooien?

Het Brexit-referendum zorgde in 2016 voor de hoogste opkomst allertijden ooit in Engeland, en een tamelijk absurde 48-52 uitslag voor uittreding uit de EU. Als u denkt dat die tot een onmogelijke ja/nee-vraag terug gebrachte megakwestie al een pickle was, dan moet je vandaag eens kijken. Tweederde van de Britten heeft to-taal geen zin in de verkiezingen en een derde van het electoraat denkt een betere PM te kunnen zijn dan Boris Johnson is, maar de opkomst wordt wel heel hoog verwacht omdat deze ronde feitelijk een tweede Brexit-referendum is (en een beetje over de NHS en een beetje over islamitisch terrorisme). Niet dat Nigel Farage z'n Brexit Party hoge ogen gooit, die peilt maat 3 procent. Ook de LibTardsDems zijn kansloos want die hebben een huilerig meisje als leider, dat niet eens weet wat een vrouw is omdat ze net als ons eigen D'66 verdwaald zijn in malle identiteitspolitiek en gejank over eekhoorns, nepnieuws & nare social media.

**De echte strijd: BoJo vs. Jezza
**Over identiteitspolitiek gesproken. Enerzijds legt Labour een zwerende vinger op de open zenuw van de elitaire eikeligheid en het opportunisme van de Tories in dit veelgedeelde filmpje, wat leidt tot absurde opiniestukken onder de kop "als een zwarte joodse vrouw ben ik bang voor Boris Johnson", anderzijds worden Labouraars onder ede gehoord over virulent antisemitisme onder de sociaaldemocraten Corbyn-socialisten, die zo evident te documenteren is dat er zelfs een tamelijk lijvig Wiki-lemma Antisemitism in the UK Labour Party bestaat. En daar moet je dus tussen kiezen, in de hoop dat Brexit eindelijk definitief gemaakt wordt, dan wel voor altijd wordt begraven. Oftewel: na de onzekerheid van vandaag, volgen weer maanden van onzekerheid in wat effectief een real life soap-amalgaam van Yes, Minister, The New Statesman en Spitting Image is geworden. Tenzij iemand het normaal vindt dat de premier zichzelf verstopt in de koelkast om een interview te voorkomen.

Liveblog onder andere bij The Grauniad. Sky Livestream na de break. De cijfers in dit topic en meer heerlijke factoids&figurines te vinden bij @YouGov, maar beter nog is natuurlijk de Britse De Hond-peiling.

Tories: 368 (+50)
Labour: 191 (-171!)
SNP: 55
Liberal Democrats: 13
Plaid Cymru: 3
Green: 1
Brexit Party: 0
Other: 19

Britten kiezen dus duidelijk wederom voor Brexit. Beste resultaat voor Conservative Party sinds 1987 (toen Thatcher haar tweede termijn won). Overigens NUL voor Nigel, maar die had de handdoek al geworpen.
Update: Exit polls, here. Met Twisterchick die stukjes Engeland legt.

Ondertussen in .nl: Pauw gooit een kwartje in Eurohouse jukebox Rob Jetten, die een versleten wals voor de moed der wanhoop begint te zingen:

NPO-troela geeft campagne Ongehoord Nederland extra kontje

Shula Rijxman van de NPO, die het nieuws van alle kanten brengt, is heel erg bezorgd over nepnieuws, schrijft ze in het AD. Ze geeft toe dat de mede door NPO-programma Jinek opgestookte bangmakerij over nepnieuws zélf nepnieuws was, maar gelukkig heeft Rijxman nog een ander schrikbeeld over. "In Engeland is er door een feitelijk onjuiste socialemediacampagne nu al drie jaar diepe verdeeldheid. Dat is een buurland van ons." Dat u het even weet mensen. Onze NPO-baas ziet burgers die zelf via democratische weg mogen beslissen of ze onderdeel zijn van een alsmaar uitdijende superstaat als een schrikbeeld. Kennelijk woont ze liever in een land waar 61,5% van de mensen tegen de Europese grondwet stemt die er dan alsnog via een achterdeur komt. En ze denkt dat die miljoenen mensen alleen voor Brexit hebben gestemd vanwege 'een feitelijk onjuiste socialemediacampagne'. Wat een eenzijdige visie zeg. Kijkt die Shula Rijxman alleen maar naar de NPO ofzo?

Jeremy Corbyn schrijft kortste zelfmoordbrief in de geschiedenis

Eindelijk een stapje voor uit in de trage, dikke Brexit-stront. Na uitstel, uitstel van uitstel en nog veel meer uitstel, gaat er nu iets gebeuren. Jeremy Corbyn, Labour-leider en erkend vriend van diverse internationale heethoofden, is akkoord met nieuwe verkiezingen. Volgens de Britse grondwet betekent dit dat er een kikker in de Thames zes keer moet kwaken, dat er daarna een ridder in zijn nakie op zijn linkerbeen over een croquet-veld in Oxford gaat hinkelen en dat er dan nieuwe verkiezingen komen op de tweede maandag van de vierde maand na de verjaardag van de dochter van de man van de koningin. Dat wordt hoogstwaarschijnlijk een pijnlijke affaire voor Labour, maar BoJo zelf kan ook nog klappen krijgen als Ome Nigel Farage uit de coulissen kruipt. Place your bets!

Groundhog Democracy: Brexit uitgesteld tot januari, eerder mag ook, maar het zal wel weer later worden, of helemaal nooit, of whatever.

Het is alweer 148 jaar geleden dat het Verenigd Koninkrijk bij de hoogste opkomst ooit in democratische meerderheid vóór een vertrek uit de Europese Unie stemde. 23 juni 2016, GeenStijl was er live bij die avond, want wij surfen ook alweer dik anderhalve eeuw op de voorste golven van de geschiedenis. Maar 148 jaar later is Brexit alweer uitgesteld. Do or Die is Let's give it another try geworden, en nooit eerder in de naoorlogse geschiedenis werd de absolute and utter uselessness van politici zo duidelijk aangetoond, als door een Lagerhuis dat het maar niet voor elkaar krijgt om de democratische wens van de meerderheid uit te voeren. Het schijnt dat er nu nieuwe verkiezingen aankomen, maar daar moet Labour wel voldoende opportunisme bij voelen want niemand vertrouwt er op dat Kameraad Corbyn een aantrekkelijke keuze is. Het bestaan van Nigel Farage (en diens Brexit Party) is juist weer een blok aan het been van BoJo, maar enfin, als iemand de kracht nog heeft om zich in te lezen, hierrr ratelt de politieke telex van Politico, die direct is ingeplugd in de EU. Meer activistisch is deze podcast: "It’s time to slay this zombie parliament", of deze hieronder:

Godverdomme wat grappig

Behoeft dit minuutje hardcore hypocrisie nog enige toelichting, of is het fully self-explanatory? D66-krultang Sophie in 't Geld verkondigde in her personal opinion bij BBC Newsnight dat een referendum (!) over BoJo's Brexitdeal echt een heel goed idee is (!!), want de vorige keer stemde de meerderheid tegen haar partijlijn en dat kan niet de bedoeling zijn in de moderne EUristocratie. In ons eigen Nederland werd """verkeerd stemmen""" de Doodsteek66 voor het referendum, maar in Engeland mogen de Britten het nog één keer opnieuw proberen van Sophie. Kijken of ze deze keer wél goed stemmen. WEET JE WIE OOK EEN PIEPELS VOOT WILDE, SOOF?