Oud-premier toch nog oud geworden

Silvio Berlusconi is dood. De belangrijkste politicus van Europa sinds Churchill was eigenlijk soort Trump, maar dan toch iets minder lollig omdat wij Italiaans nu eenmaal wat slechter verstaan. De man begon als media-magnaat en voetbalclubeigenaar (AC Milan in de tijd van Gullit, Rijkaard en Van Basten) en veranderde daarna met zijn partij 'Forza Italia' (Hup Italië) de compleet disfunctionele Italiaanse politiek, die echter nog steeds disfunctioneel bleef. De beste illustratie daarvan: Berlusconi was van 1994 tot 1995 premier, maar ook van 2001 tot 2006 en ook van 2008 tot 2011. Omdat wij nou eenmaal van taalvernieuwing houden, zullen we hem voor altijd herinneren als de organisator van Bunga Bunga feestjes. Als u niet snapt wat bunga bunga betekent, betekent dat dat u wel meer niet snapt. Berlusconi is 86 jaar geworden.

Heerlijk toch.

Je haalt een alvast met lijkbalsem ingesmeerde leiphaan van 131 jaar oud binnen als de ultieme verlosser... En het enige waar die vent zich druk om maakt is of er in Brussel nog wijven rondlopen wiens kruis niet is dichtgeklonterd met spinnenwebben, mos en loopse baardharen van Timmerfrans. Zijn woorden, he. Maar serieus. "EU welcomes Silvio Berlusconi as the man to save Italy from populism." De man die enkel zijn ongekookte spaghetti in een klamme calzone hoopt te frommelen en voor dat soort praktijken plus de omkoping achteraf ook nog even verantwoording af mag komen leggen. De uitgelachen en weggehoonde Berlusconi kreeg enkele jaren geleden in het EP nog een anti-Berlusconi-resolutie aan zijn broekje, die het mede door het CDA en de PVV niet redde. Judith Sargentini destijds hysterisch janken over de geloofwaardigheid van de EU. En nu is Berlusconi ineens een 'groot staatsman' die Italië moet redden, alleen omdat Beppe Grillo door het egomane clubje kontenlikkers in Brussel wordt gezien als nog grotere paria. Nou, schiet ons maar lek.