Maar Sjaak en Wopke weten Vadertje Tijd aan hun zijde

Het is overduidelijk dat niemand, behalve Mark Rutte en Sigrid Kaag, geloof hechtte aan de beloofde ‘versnelling’ van het stikstofdossier die ons eind maart werd voorgespiegeld. Mooi bewijs daarvan zijn de gebeurtenissen op landgoed Ockenburgh afgelopen week. Na een dag en een nacht onderhandelen werd duidelijk dat er voorlopig nog geen Landbouwakkoord ligt. De kwestie wordt ergens volgende maand vervolgd. 

In de tussentijd schreef minister van Landbouw Piet Adema (CU) aan de Tweede Kamer dat er inmiddels cijfers op tafel liggen die bekeken kunnen worden door de universiteit van Wageningen, het Planbureau voor de Leefomgeving en het Louis Bolk (WIE?) Instituut. Geen versnelling maar vertraging dus.

De boeren en onderhandelaar LTO in het bijzonder hebben de wind voorlopig mee. Reden waarom voorman Sjaak van der Tak (CDA) geharnaste tweets als deze kan sturen. De inzet is duidelijk: hij wil het onderste uit de kan. De Rotterdammer weet dat de tijd in zijn voordeel werkt. “Like I told you so many times before/ You're gonna come back, baby”, zong een beatnikbandje een kleine 60 jaar geleden al.

Van Johnson en Nixon tot Sjoerdsma en Brekelmans

In Better than sex, confessions of a political junkie - een koortsachtig en boeiend verslag van de campagne van de Amerikaanse presidentverkiezingen in 1992 – heeft Hunter S. Thompson hele faxberichten afgedrukt.  

In een bericht aan James Carville die op dat moment de strategie uitzet voor Bill Clinton – die later mede dankzij Carville de verkiezingen zal winnen ten koste van zittend president George Bush sr. – waarschuwt Thompson voor Bush en zijn mensen:

“Ze zouden de koningin van Engeland drie dagen en nachten martelen om haar te laten zeggen dat Bill Clinton haar herhaaldelijk had verkracht toen hij student was in Oxford en dat ze veel krankzinnige liefdesbrieven in haar bezit heeft om het te bewijzen.”

But let’s make the bastard deny it!

Om die waarschuwing te onderstrepen heeft Thompson nog een anekdote. In 1948, tijdens zijn eerste race voor de Amerikaanse Senaat, had de latere Democratische president Lyndon B. Johnson een achterstand van ongeveer tien punten, met nog maar negen dagen te gaan. Hij was wanhopig. Daarom had hij het plan om zijn tegenstrever – die varkensboer was – te beschuldigen van ‘routinematige vleselijke kennis van zijn boerenzeugen, ondanks de smeekbeden van zijn vrouw en kinderen’. Een varkensneuker dus. Zijn campagneleider was geschokt, dat zou een leugen betekenen. Waarop Johnson hem toeblafte: “Natuurlijk is het niet waar!" Om te vervolgen met: “But let’s make the bastard deny it!”

Kees Koudstaal wil weten wat het kost

Twee vorsten terug bewoonden koningin Juliana en de Prins der Nederlanden tot en met 2004 paleis Soestdijk. Na hun dood werden paleis en omliggende gronden na een lange aanloop in 2017 door het Rijk verkocht voor ruim 1,7 miljoen euro, wellicht herinnert u zich dat nog.

Het paleis zou gerenoveerd worden, er zouden een woonwijk en een hotel verrijzen, het landgoed omgevormd tot een conferentieoord én natuurgebied toegankelijk voor iedereen. Maar zes jaar later is er nog geen spade de grond ingegaan. Gemeente, provincie, bewoners en projectontwikkelaar lagen en liggen met elkaar overhoop over procedures, natuurbehoud, dassen en vleermuizen en de restauratie van het paleis. De hele geschiedenis is vastgelegd in de documentaire Het nieuwe Soestdijk van de hand van Frans Bromet die het project drie jaar volgde. Voorwaar een bindende kijktip. De Raad van State zal later dit jaar besluiten of en hoe het project nu eindelijk kan beginnen.

Een van de drijvende krachten achter het verzet is een man met de geweldige naam Kees Koudstaal. De Baarnse oud-politicus (wethouder en gemeenteraadslid) is nu voorzitter van stichting Behoud het Borrebos, het gebied op het landgoed waar woningbouw zal moeten komen die de restauratie van het paleis moet financieren. Koudstaal is een geducht tegenstander van de projectontwikkelaar. Zo wist hij eerder twee oud-bewoners van het paleis te mobiliseren; de prinsessen Irene en Margriet.   

Deze Koudstaal ontdekte dat er een taxatierapport bij het Rijksvastgoedbedrijf ligt over de marktwaarde van Soestdijk en vroeg dat op. De overheid weigert dat te openbaren, een WOO-verzoek bood geen soelaas. Dat was voor Partij voor de Dieren Kamerlid Eva van Esch vorige maand reden Kamervragen te stellen aan het kabinet en verantwoordelijk minister voor Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening Hugo de Jonge (CDA) in het bijzonder.

Hun OM kaapte de Hofstad, gijzelde kiezers en gekozenen

Wie vrijdagmiddag Omroep West luisterde, hoorde buiten de Rotterdamse rechtbank verschillende mannen huilend hun verhaal doen in de microfoon van de regionale omroep. Het waren medebeklaagden van Richard de Mos en Rachid Guernaoui en ze waren net zoals de twee oud-wethouders zojuist vrijgesproken. Zakelijk en privé waren ze slachtoffers van een proces dat jaren heeft geduurd en overduidelijk zijn tol heeft geëist.

Niets van de wit gebeften bleef plakken

Het is voor deze ondernemers te hopen dat zij hun schade ergens kunnen verhalen en daar bovenop ook nog een forse genoegdoening krijgen. Datzelfde geldt voor De Mos en Guernaoui voor wie de schade nog groter is omdat de geloofwaardigheid van de twee, hun politiek kapitaal, onterecht in twijfel is getrokken. Het ligt in de rede dat de uitspraak van de rechter personele consequenties gaat hebben bij politie en Openbaar Ministerie (OM).

Want het zijn met name de wit gebeften die het zover hebben laten komen. Er is niets mis met gedegen onderzoek en als dat ruim drie jaar moet duren; het zij zo. Maar werkelijk niets van de forse aantijgingen is blijven plakken.

Zouden de edelachtbare dames en heren van het OM daar werkelijk pas vrijdag achter zijn gekomen? Of wisten ze al langer dat ze een heilloze weg bewandelden, een rechtszaak voerden die werd geschraagd door lemen ‘bewijzen’? Had veel van het aangedane leed deze politici en ondernemers bespaard kunnen blijven?

Daarom wordt dat debat in de Haagse gemeenteraad op donderdag 11 mei zo belangrijk. De inbreng van lijdend voorwerp Groep De Mos/Hart voor Den Haag en De Mos en Guernaoui in het bijzonder is dan het minst interessant.

En hield ze de Tweede Kamer aan het lijntje over de NPO

Interessant briefje van de Algemene Rekenkamer aan de Tweede Kamer vorige week. Daarin schrijft waarnemend president Ewout Irrgang (SP) dat hij een verzoek van staatssecretaris Cultuur en Media Gunay Uslu (D66) om een vervolgonderzoek uit te voeren naar hoe de NPO met belastinggeld omgaat, heeft afgewezen.

Uslu schoffeerde de Rekenkamer…

Het venijn zit ‘m in de staart. Irrgang schrijft aan Tweede Kamervoorzitter Vera Bergkamp (D66) na zijn beweegredenen de wens van de staatssecretaris niet te honoreren te hebben uiteengezet:

“Tot slot, hebben we de staatssecretaris van OCW in herinnering gebracht dat de Algemene Rekenkamer een onafhankelijk Hoog College van Staat is dat zelf haar onderzoeksagenda bepaalt. Bewindspersonen of het parlement kunnen de Algemene Rekenkamer verzoeken een onderzoek te starten. Het gebruik is om vooraf eerst contact te zoeken.”

Burn!

En een sneer van Dilan Yeşilgöz naar het magere mannetje

Sneer van minister van Justitie en Veiligheid Dilan Yeşilgöz (VVD) naar D66 Kamerlid Sjoerd Sjoerdsma eind maart. De D66’er had haar in februari bevraagd over twee uitzendingen van Ongehoord Nederland (ON) waarin de omvolkingstheorie werd besproken. Daarom had hij de minister verzocht de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) de zaak te laten onderzoeken.

Maar daar kan de NCTV weinig mee. Yeşilgöz schrijft: “Momenteel is er voor deze taken van de NCTV geen grondslag en is deze taak opgeschort waar het gaat om het bezien van online open bronnen zoals Twitter of Facebook. (-) Dit betekent dat er nu vanuit de NCTV geen direct zicht is op hoe er bijvoorbeeld door groepen rechts-extremisten online wordt gereageerd op uitingen in relatie tot de omvolkingstheorie naar aanleiding van de genoemde uitzendingen, en de NCTV niet in staat is voldoende te bezien wat dergelijke ontwikkelingen betekenen voor Nederland. Dit illustreert de gevolgen van het niet eigenstandig kunnen analyseren van online debatten en wat het betekent als deze mogelijkheid definitief zou wegvallen.”

Geheim agentje spelen mag niet meer

In tegenstelling tot wat soms gedacht wordt is de NCTV geen geheime dienst maar een afdeling van het ministerie van Justitie en Veiligheid. Probleem is dat de NCTV desondanks wel graag geheim agentje speelt. Zo bleek in april 2021 dat de club politici, activisten, religieuze leiders, journalisten en burgers in het algemeen in de gaten hield. Dat is kwalijk omdat niemand de NCTV controleert. Echte inlichtingendiensten zoals de AIVD en de MIVD voelen tijdens hun werkzaamheden de hete adem van de Commissie van Toezicht op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (CTIVD) in hun nek. Voor de NCTV gaat dat niet op en dat is niet netjes voor een club die met privacygevoelige informatie omgaat.

VOLT, PvdA, PvdD, BIJ1, GroenLinks en D66 hun gewillige beulen

Extinction Rebellion (XR) bestormde zaterdag vliegveld Eindhoven. De extreemlinkse activisten wisten het platform voor privévliegtuigen te bereiken om vervolgens ingesloten te worden door de Koninklijke Marechaussee.

Een zorgwekkende actie van de demonstranten daar het vliegveld tevens dienst doet als  hoofdkwartier van het Air Mobility Command van de Koninklijke Luchtmacht. Daar staan 24 uur per dag moedige militairen gereed om militair luchttransport voor wereldwijde militaire operaties, humanitaire missies en speciale opdrachten te verzorgen.

Het Capitool en de Tweede Kamer

Het valt daarom niet uit te sluiten dat deze extreemlinkse activisten zonder scrupules ook een keer de Tweede Kamer zullen gaan bestormen. Het is maar een paar stappen van de tunnelbak van de A12 naar de Nationale Vergaderzaal en geestverwanten van de organisatie hebben het al eerder gedaan.

In september 2021 – de bestorming van het Capitool in Washington D.C. eerder dat jaar stond velen nog op het netvlies – belaagden activisten van Greenpeace namelijk het gebouw van de Tweede Kamer en intimideerden daar onder meer medewerkers van de SGP-fractie. Begin dit jaar sprak deze club zijn solidariteit uit met de door de autoriteiten van straat geplukte opruiers van XR.

Waar Sigrid Kaag faalde, slaagt Caroline van der Plas

De overwinning van BBB afgelopen woensdag is bovenal een opsteker voor de vrouwenbeweging. Het is voor het eerst in de geschiedenis dat een Nederlandse politica voor zo’n enorme electorale aardverschuiving heeft gezorgd: in elke provincie heeft Caroline van der Plas haar partij de grootste weten te maken.

Van der Plas en haar zusters zijn door het glazen plafond geknald

Dit natuurlijk zeer tegen de zin van het patriarchaat vertegenwoordigd door types als Arend Jan Boekestijn (die nu topadviseur is bij VOLT, we weten hoe ze daar met vrouwen omgaan. Nilüfer Gündoğan kan er over mee praten) en Bert Wagendorp.

Terwijl Van der Plas en haar zusters (12 van de BBB-lijsttrekkers voor de provincies, water- en hoogheemraadschappen en Eerste Kamer zijn vrouw) gelijk een knallende carbidbus door het glazen plafond zijn geschoten.

Inclusieve BBB-agenda versus D66-polarisatie

Wat ook bijdraagt aan de overwinning is de inclusieve agenda van hoop en optimisme die Van der Plas cum suis uitdraagt: wij sluiten niemand uit, zijn bereid met iedereen te praten. Een hoopgevend uitgangspunt van iemand die in alle provincies uitzicht heeft op regeringsverantwoordelijkheid.

Juist die handreiking van BBB is zo verfrissend In tijden van polarisatie door bijvoorbeeld D66 Kamerlid Tjeerd de Groot die zich met zijn intens pedante optreden lelijk in de vingers heeft gesneden.

Trigger warning!

Omdat staatssecretaris asielzaken Eric van der Burg (VVD) altijd op standje misthoorn spreekt, weet de luisteraar nooit of hij nu boos, blij of verdrietig is. Daarom was het wel handig dat Van der Burg afgelopen woensdag tijdens een debat over vreemdeling- en asielonderwerpen er even bij zei dat hij ‘met lichte ergernis’ vragen van coalitiegenoot Anne-Marijke Podt (D66) beantwoordde.

Van der Burg geeft Podt die middag een interessant college over de praktijk van asielopvang en dat het nu eenmaal niet een ideale wereld is. “We mogen zelfs geen migranten terugsturen naar Griekenland, waar een deel van de Kamer twee keer per jaar ligt te bakken in de zon om bij te komen van de Kamerdebatten.”   

‘Hoe meer asielzoekers hoe beter’

Pikante uitspraak van de man die in een vorig leven als wethouder in Amsterdam de voor een VVD’er legendarische woorden sprak: “Hoe meer asielzoekers hoe beter.” Maar goed, het is campagne en Mark Rutte heeft toch echt beloofd dat hij de asielinstroom zal gaan inperken en het pluche voelt ook zoveel prettiger aan het achterwerk dan het ruwhouten krukje van principes dus dat Van der Burg er wat feller ingaat dan normaal is voorstelbaar.

‘Een sociaal veilige debatcultuur’

Interessanter is de opmerking van D66-backbencher Hülya Kat die de vergadering voorzit. Als Van der Burg zijn betoog wil hervatten, zegt het kersverse Kamerlid met een air alsof ze er al jaren zit: “Voordat u dat doet: even over irritaties en emoties gesproken. We zijn allemaal verantwoordelijk voor een sociaal veilige debatcultuur. Ook hier in de commissie tijdens de vergadering. Dus laten we allemaal onze verantwoordelijkheid daarin nemen.”

De politieke junk herinnert zich wellicht dat de Kamer deze maand een jaar geleden debatteerde over de omgangsvormen in het parlement, maar de term ‘een sociaal veilige debatcultuur’ werd daar niet in gebezigd. Wel werd er gesproken over de gevolgen voor de fysieke veiligheid van politici, journalisten, wetenschappers enzovoorts naar aanleiding van de soms felle debatten die in de Nationale Vergaderzaal worden gevoerd. De woorden ‘sociaal veilige debatcultuur’ komen toch echt helemaal op het conto van Kat. Zelfs partijgenote Vera Bergkamp die niet vies is van een potje zweefteven had het er in haar notitie ‘Gedrag en omgangsvormen tijdens de debatten in de Tweede Kamer’ niet over.

Het is jammer dat Van der Burg niet even aan Kat vroeg wat ze eigenlijk bedoelde. Was ze ontstemd door zijn stemgeluid, vond ze het niet kunnen dat hij haar fractiegenote Podt van repliek diende, we zullen het nooit weten. De opmerking van Kat heeft in ieder geval veel weg van het gejammer van millennials de het graag mogen hebben over safe spaces en trigger warnings.

Plus: Zijn alle dames in nood gelijk maar sommige gelijker dan andere?

Het was met recht de week van geweld en intimidatie. Het startschot valt zondag met het fakkelincident in Diepenheim met D66-leidster Sigrid Kaag én het nieuws dat GroenLinks Kamerlid Suzanne Kröger mee zou doen aan een debat in Amsterdam over het toepassen van geweld als onderdeel van klimaatactivisme. Zóu, omdat ze die dag toch maar afziet van deelname omdat ze naar eigen zeggen niet wist wat het onderwerp precies inhield.

Na Kaag besluit Extinction Rebellion VVD'ers te gaan intimideren

De extreemlinkse klimaatactivisten van Extincition Rebellion voelen de wind in de rug en organiseren maandag een intimidatieactie tegen de VVD; het rapaille plakt zich vast aan de deur van het partijbureau van de liberalen in Den Haag en houdt het voorbijgaand verkeer tegen door zich aan het wegdek te verankeren en op motorkappen te gaan liggen.

Dinsdag blijkt dat Kröger heeft gelogen. Organisator Progressief Café (waar Extinction Rebellion-uithangbord Hannah Prins in de redactie zit) laat weten dat het groenlinkse Kamerlid wel degelijk op de hoogte was van het onderwerp was en de insteek van het debat zelfs ‘spannend’ vond.

GroenLinks partijleider Jesse Klaver houdt zich die dag verborgen voor de pers (en is zelfs niet aanwezig bij de stemmingen die dag, wat toch de core business van een Kamerlid is, zou je zeggen).