\

In mei van dit jaar ging fatsoensfeldwebel Peter de Waard in de Volkskrant helemaal Pyongyang op uw stijlloze wepplok, omdat we het hadden gewaagd "neger" en "spleetoog" in een topic te gebruiken nav van stupide twietje van ASN Bank of we in het Westen wel tweede kindjes mogen maken.

De Waard, fin-eco minkukel die ook de stukjes over dooien mag tikken, haalde NRC Handelsblad erbij én De Telegraaf, en vond zelfs dat GeenStijl door "iedere fatsoenlijke browser zou moeten worden gecensureerd". (Hoe dan?)

"Op de redactie van het chique NRC Handelsblad moet af toe gekokhalsd worden van de mediarommel die met de overname van TMG is meegekomen naar hun eigenaar Mediahuis. Maar ze zijn machteloos. Mediahuis zou er vanaf willen en heeft zelfs een 'boutique-bank' ingeschakeld om een koper voor GeenStijl te vinden, hoewel een strontophaler beter zou zijn."

Ondertussen klotst de stront hoog tegen de fatsoenlijke Persgroep-plinten van De Waards eigen poepkrantje, waar ze bijkans choken in aangezwengelde golven van hypocriete diarree met harde brokjes erin

"De Dorpsmongool" stond er boven een column van Arthur van Amerongen, die helemaal niet over dorpsmongolen ging, maar dat terzijde. (Mocht u trouwens "stadsmongolen" willen ontmoeten, op de excellente Heldring-school in Amsterdam-Noord zitten een paar hele leukerds.) Uiteraard sprong de Down Komjoenity op de haverkist (hai Bertina), en vandaag reageert de Ombudsman JP Geelen op een ingezonden brievenschrijver (ff opzoeken of die wel bestaat - red) uit Kampen.

"Een kop moet prikkelen tot lezen, beveelt het Stijlboek aan."

Van Amerongen levert zijn columns aan met een werktitel. Het is aan de bescheten eindredactie van de Volkskrant of die kop al dan niet blijft staan. Je stinkt, Volkskrant. 

PS: Over een jaar of tien is dit kwetsgezeik voorbij. Want bij de Volkskrant bevelen ze de NIPT-test inmiddels harder aan als destijds een spaarrekening bij de Icesave-bank.

Durven ze wel. Een man die al zoveel meegemaakt heeft dat hij genoodzaakt is een foto van zijn telefoonscherm te maken om zijn lot met de wereld te delen. Heeft Zucc enig idee hoeveel werk dat is? En dan Bert Brussen ook nog eens om een twee jaar oud gedachtevergrijp kielhalen. Hij heeft al zo weinig, en waar moet hij nu zijn liefde voor het Koningshuis verkondingen en instemmend NRC-columns delen? Inderdaad, OP STRAAT, en is dat het land dat we willen? Een land waarin een verwarde Amerongen Amsterdam Centraal onveilig maakt door de intercom te kapen om hetgeen hem dwars zit dan maar langs die weg kenbaar te maken? Een land waarin Bert Brussen met een stapel Handelsbladen onder de arm op het Rokin Fatsoen & Respect staat te zingen?! Daarbij draait Erdo's legal team ook nog eens overuren om ONZE cartoonist Ruben Oppenheimer van Twitter te laten stenigen. Dat social media gaat nog eens heel groot worden.

Het is weer vrijdag. Voor de aanhangers van de religie van de vrede een dag om de boekwinkel te bezoeken en voor ons atheïstische gelukszoekers de dag dat wij de webzijde van HP/De Tijd f5'en. Allemaal voor de preek van extra expat don docterandus Arthur van Amerongen vrede zij met hem natuurlijk. Want dat is ouderwets lachen geblazen. De ene confabulatie is nog confabulanter dan de ander en zo gaan wij rollebollend van het schuddebuiken elke keer vrolijk het weekeinde in. Dat die Van Amerongen niet voor één gat (hij doet het in allemaal) te vangen is blijkt vandaag maar weer want hij heeft het internetblaadje van de Nederlandse Vereniging van Jeneverdrinkers volgeschreven met een even secure als pijnlijke doodsteek voor David van Reybrouck, de Correspedantbelg die al zo ver voorbij de waan van de dag is dat hij niet eens meer weet welk jaar het is. Bindende LEESTIP dus, aldus het boekenkatern van GS. Kom er maar in, Arthur:

"De rode draad van Van Reybroucks betoog is dat alle berichtgeving te veel eer is voor de terroristen. Maar die is niet bedoeld als eer. De saillante details roepen juist weerzin op tegen de daders. Die prikkelen de bereidheid van de politiek om snoeihard met ze af te rekenen. Van Reybrouck schreef eerder een boek met de pretentieuze titel ‘Vrede kan je leren’. Zijn weg leidt misschien tot vrede, maar het is de vrede van het kerkhof."