Azkyol Ökyan versus Klaas Dijkhoff aan de tafel van wokey McWokevogel Johan Derksen, die er zelf niet eens is.

Voor allebei kunnen we best een vleugje sympathie opbrengen, soms zeggen respectievelijk schrijven ze best zinnige dingen. Maar meestal is het gewoon bloedirritant, vervelend, populistisch, lekker makkelijk en superhypocriet. Hoe verzinselturk Okyal Akjal allemaal gappies in de bijstand heeft die helemaal niks kunnen en willen en, hoppa, daar trekt hij de populismekaart en schiet hij allemaal lege verwijten af. Hoe Klaas Dijkhoff daar van die typische vvd-retoriek tegenover zet - heel erg stoere woorden, de grote jongen uithangen terwijl iedereen ook wel weet: dit is holle, holle leegte. Weet u wat? We gaan in deze strijd der giganten geeneens een winnaar kiezen. Dat mag u doen, in de comments. WIE ZOU U DOEN? U MOET KIEZEN!

Gaat verder lekker met de erfenis van Professor Pim.

Na 'een hausse aan kritiek vanuit rechts-extremistische én linkse hoek' trekt Özcan Akyol zich terug als kandidaat voor de Pim Fortuyn Prijs. Hij wordt dus in ieder geval niet de opvolger van Ebru Umar De Geweldige Winnares Van De Pim Fortuyn Prijs. Maar waarom niet? "De prijs is verbindend bedoeld, maar leidt helaas tot polarisering. Ik wil niet dat die giftige dynamiek de prijs besmet." Huh hee maar ho pardon wat krijgen we nou. Polariseren, daar was het Pim nou juist om te doen allemaal. Als er ergens een heilig huisje was dan schopte Fortuyn daar tegenaan, beukte het omver en slikte zijn sperma door. Wat ons betreft weigert iedereen nominaties voor wat voor prijs dan ook, maar ineens doen alsof het gedachtegoed van Pim Fortuyn gaat om verbinding in plaats van om polarisatie is toch wel een beetje alsof je tegen antisemitisme bent en dan Arnon Grunberg een excuus-jood noemt. Precies niet de bedoeling, zeg maar. Wij hopen natuurlijk dat Yoeri Albrecht er wegens zijn geslaagde Ja-campagne bij het Oekraïnereferendum met de hoofdprijs vandoor gaat. Succes, Yoer!

Ja OK we happen wel weer. Want 1 dag voor het Sleepwetreferendum moet de Deventer schrijfturk zich toch weer even bij vriend Rutte aansluiten om te zeggen dat de Gewone Kiezer te dom is voor Moeilijke Onderwerpen en dus beter kan gaan kantklossen.

Dat Erdo-gen zit kennelijk toch diep bij Turken, qua graag willen dat de Homo Concensus Normalus de bek houdt en buigt voor de machthebber. Al is het bij Akyol vooral een bekend mediaprobleem. Met een seizoenskaart voor het peperkoeken programma DWDD en een column in een grote karakterloze krant is het al snel gedaan met dwarse meningen en een onbevangen kritische blik. Da's slecht voor je inkomsten in deugmedialand. Verheven en arrogant doen, dat past echter weer wél, dus lezen we vandaag weer de episch onware stelling dat referenda ongeschikt zijn voor Ingewikkelde Onderwerpen. Nog los van het vele empirische bewijs van het tegenovergestelde (democratieën functioneren beter in landen mét referenda), kennelijk is het de heer Eus ontgaan hoeveel discussie en debat er over de Wiv is geweest in de afgelopen weken - óók dat is referendumwinst. En tenslotte: als zoveel maatschappelijke clubs, van BoF tot Amnesty en van advocaten tot studenten, kritiek hebben op (delen van) de wet, waarom zouden wij burgers ons daar niet in moeten, mogen, of kunnen verdiepen? Want dan heeft De Polletiek kennelijk steken laten vallen. Je zou bijna hopen dat kritische whatsappjes van Akyol over Erdogan straks via het sleepnet in Turkse handen vallen. Dan hoeven we deze kortzichtigheid tenminste niet meer te lezen. Gefeliciteerd, Eus. Je bent Bert Wagendorp geworden: een arrogante lul in een vergeeld wielrenpakje die nooit rimpels in de vijver maakt omdat hij rustig wil vissen naar zijn eigen brood.