Okee we beginnen positief: Adele heeft een dijk van een stem

Je zou toch maar geboren zijn met het talent van Adele. Je huurt de beste muzikanten in, je gooit die strot een paar keer open, je komt op ieder album met precies hetzelfde gelul (namelijk ballad A t/m K) en iedereen klimt bij je in bed, helemaal omdat je zo'n INSPIREREND VERHAAL hebt. Nou, inspirerend verhaal onze kont, want de muziek van Adele is LUI. Het is LUI. Altijd hetzelfde larmoyante gehengst op die piano en altijd die emotionele troefkaart over volslagen niksigheden op een door talent geplaveid pad van het leven (AD: "Dichterbij haar pijn kom je niet"). Jaaaa ik ben gescheiden (in Nederland scheiden zo'n 30.000 koppels per jaar), jaaaaa ik ben eenouder (zijn er in Nederland meer dan 500.000 van) en jaaaaa ik ben afgevallen (lukt iedereen in Nederland behalve Mosterd). En dan maar applaus claimen, van de Volkskrant, want ja die stem. Bob Dylan bijvoorbeeld, kan niet zingen, en dan moet je innoveren. Dan ga je van folk naar elektrisch naar country naar religieus naar pop naar crooner, zoals Picasso ging van blauw naar roze naar kubisme naar surrealisme om uiteindelijk te verzuipen in een upside down van abstracte kunst. Dat hoeft dus allemaal niet als je het eenzijdige talent van Adele hebt, en dan krijg je luie muziek, die altijd hetzelfde is, en altijd precies dezelfde mensen aanspreekt: vrouwen met namen als Riet, Hélène en Judith, wiens leven onder de veilige vleugels van hun man Frans of Albert al veertig jaar hetzelfde is. Doe dan ook vooral NIET € veel uitgeven aan de nieuwe plaat; na de klik muziek die mogelijk wél de moeite waard is, maar mogelijk ook niet, eerst nog even JANKEN over de scheiding van Adele, werd ze maar een keer geïnterviewd door Paul de Leeuw.

Nieuw liedje Britse superster breekt het internet, wij leggen 'm uit

De Britse zangeres Adele heeft voor het eerst in zes jaar weer eens een singletje uitgebracht en die hebben we eens goed in de binnenkant van onze oren beluisterd, zodat u het niet hoeft te doen. Laat u niks wijsmaken door al die politiek correcte recensies als 'Adele lijkt op Easy On Me te zingen over reden voor scheiding'. Dikke lul, want het nummertje gaat namelijk over Nederlandse volkszangers.

Het begint allemaal over een rivier, en daar ligt dan geen goud in, maar ze wast er wel altijd haar handen in, er is hoop in het water, maar ze kan zich er niet toe zetten om te gaan zwemmen want ze verdrinkt in de stilte. Dat is natuurlijk een verwijzing naar Mart Hoogkamer, die van 'Ik Ga Zwemmen'. Mart was zijn stem kwijt, maar nu niet meer, en dat wordt bezongen door Adele met allemaal watermetaforen, heel erg mooi. Mart Hoogkamer heeft Adele echt door een duistere periode heen weten te slepen met zijn opbeurende teksten.

Vervolgens het eerste refrein, dat is geschreven vanuit het perspectief van André Hazes jr.:

Go easy on me, baby
I was still a child
Didn't get the chance to
Feel the world around me
I had no time to choose what I chose to do
So go easy on me

Vergelijk de tekst maar eens met het interview met Roggel Hazes. Dreetje was tien jaar oud toen z'n pa stopte met zingen, op z'n dertiende werd hij beroemd, toen papte hij aan met een seniore en toen werd hij zelf vader. Doe aardig voor André Hazes, want hij heeft een paar nummers in het concert des levens overgeslagen (en hij kreeg er ook geen program van), dat is wat Adele u probeert duidelijk te maken. Hij is eigenlijk nog maar een kind. En een clown.

Het volgende coupletje gaat over Marco en Leontine Borsato en de neiging van de Italiaan om zijn broekmicrofoon niet alleen in het thuistheater tevoorschijn te halen. Er is geen ruimte om dingen te veranderen, blablabla we zijn wie we zijn, we hebben het geprobeerd, ik heb mezelf geprobeerd te veranderen maar nu geef ik het op. Dat is het leven van Marco Borsato in een notendop: hij probeert zich voor te doen als iemand die hij niet is, maar spoedig geeft hij op, en dan zit Leontine weer thuis, helemaal alleen, met de lettertjes die ze als souvenir van het Rad van Fortuin heeft gekregen: de J, de K, de L, de N en de B. Ze heeft trouwens ook nog wat klinkers, maar die moest ze kopen.

Enfin, dan weer een refrein, dat gaat weer over André Hazes. Daarna komt de brug: ik bedoelde het allemaal goed, en ik verwachtte er veel van, maar nu snap ik ook wel dat het allemaal niet naar de oppervlakte is gekomen. Dat heeft een link met Guus Meeuwis én Pierre Kartner, maar die verbanden mag u in het kader van participatieve journalistiek zelf leggen. Vervolgens eindigt het nummer weer met een refrein over André Hazes en dan bent u weer helemaal terug bij af, op Vakje 1 van het Ganzenbord van het Leven. De nieuwe single van Adele, officieel cijfer van de muziekredactie van GeenStijl: een slappe 6.

Zij is het

A) Die prinses waar Schimmelpenninck het over had
B) Linda de Mol, voor de verandering met kleren aan
C) Gaby Blaaser, die oprechte mejuffrouw uit de Bachelorette
D) Die ene uit LA The Voices
E) Monique van André
F) Paay
G) Iemand anders, namelijk Adele

Instagram-kiekje Britse zangeres brak het internet vandaag

De hele dag trending. Ingelaste ZOOM-redactievergaderings bij de Linda, Viva, Libelle, Margriet, Volkskrant, Prive en Pagina Vrouw. Er was vandaag een insta-kiekje van zangeres Adele openbaar. Wij hartje Adele. Goed gevulde bankrekening en dito jurk. Maar Adele was heel dunnetjes geworden. Ze leek opeens op Nienke Plas (iedereen hiero: blegh). Komt allemaal door dat gore sirtfood, zo ontdekte de redactie van Margriet. Gadverdamme, sirtfood (gore foto). Hee Adele... neem gewoon een frikandel!
NB: Alle systeemjournalisten van Rutte III zaten vandaag 'Adele' te zoeken in de ANP Beeldbank. Na de break: dit is wat zij kregen, lol.