Anderhalfduizendmiljard euro is een te ongrijpbaar bedrag voor collectieve verontwaardiging

Het zal de lezer niet ontgaan zijn dat de Eerste Kamer akkoord is gegaan met de voorstellen omtrent ons pensioenstelsel. Waar de aanvankelijke plannen goede doelstellingen hadden, zijn de uiteindelijke pensioenhervormingsplannen een absolute gruwel. Een gruwel dat ook een nog groter probleem blootlegt...

De initiële plannen om ons pensioenstelsel te hervormen zaten vol goede voornemens en was en is gestoeld op het feit dat de vergrijzing ons huidige stelsel onhoudbaar maakt op lange termijn. Verder vergen de veranderde arbeidsrelaties een ander pensioenstelsel dat daar beter op aansluit.

Het idee was dan ook dat iedereen een individueel potje zou opbouwen, waardoor ieder individu meer flexibiliteit zou krijgen in de manier waarop hij of zij het pensioen opbouwt. Zo kon er voor een meer conservatieve or agressieve beleggingsbeleid worden gekozen, of kon de premiebijdragen tijdelijk lager zijn als het even tegenzit of wanneer er investeringen gedaan moeten worden (handig voor ondernemers). Het hield dus ook in dat ieder individu meer verantwoordelijkheid zou gaan moeten dragen, wat op termijn ook voor meer kennis en een meer financieel gedegen gedrag zou leiden. Pensioenaanbieders zouden hierdoor ook meer concurrentie gaan voelen en wellicht beter hun best doen om goede pensioenproducten aan te bieden en beter beleggingsresultaten te boeken.

Anderhalf uur Pieter Omtzigt over pensioenwetgeving, op dit weblog?

Jazeker, want de Eik uit Enschede hield woensdag niet zomaar een bijdrage in de Tweede Kamer over de toekomst van uw oudedagvoorziening, hij gaf een hoorcollege over alle fouten, onduidelijkheden, onbekende factoren en de enorme risico's die de nieuwe pensioenwet van het kabinet met zich meebrengt. Martin Bosma zit voor, dus het gaat vlot, en wanneer het een beetje moeilijk wordt - met de dikke staart van normaalverdelingen en zo - is Pieter niet te beroerd om er even wat tekeningetjes ter verduidelijking bij te maken. Het betoog eindigt na een slotbetoog voor beter, bestendig en toekomstgericht bestuur in een klein applaus (het mocht van de voorzitter) en ook op sociale media klinkt overal bewondering en lof voor een belezen, gestudeerde en bevlogen uiteenzetting van fnuikende fouten in een nieuwe pensioenwet. Die desondanks gewoon aangenomen gaat worden, omdat maar één som telt voor deze coalitie: ‘De helft +1 is genoeg om je eigen gelijk te halen’. Zeker met steun van fusiemisbaksel GLPvdA: