Onzekerheid is het voorportaal van angst - en angst is de slechtste raadgever

We hebben het eens onder elkaar gezet en opgeteld maar kunnen maar tot één conclusie komen: we weten het niet meer. En als wij het niet meer weten, weet niemand het nog. Waar we aan toe zijn, bedoelen we. Twaalf jaar zonder visie bestuurd door een premier die daar pijnlijk trots op is - "Visie als een olifant is die het zicht belemmert" - begint de burger danig op te breken. Onderhand weet niemand in Nederland nog waar ie aan toe is.

Niet alleen de burger begint het op te breken, ook zijn eigen partij. Zo iets een testament is van wat voor beroerde shopkeeper Mark Rutte is, dan is het wel de kaalslag bij zijn eigen vvd. Jarenlang is nergens in geïnvesteerd, behalve in reclamecampagnes. De ene prominent na het andere talent verdween en werd vervangen door adjudantjes, secondantjes en overige achterbankers. Er werd alleen geoogst op de joviale grijns van rubberen Rutte en zijn bereidheid principeloos water bij elk smaakje politieke wijn te gieten. Het resultaat werd louter geteld in hoeveel stemmen het oplevert, en nu is dus zelfs Dilan Yesildinges minister. Een beter voorbeeld dat vlotte woorden bij de voormalige liberalen verder geen enkele diepgang, inhoud of actie behoeven is er niet. De vvd staat voor Vooruitschuiven Van Dossiers.

Dat eeuwige geschuif veroorzaakt schade. Het leidt tot onzekerheid over de (on)betaalbaarheid van energievoorziening en het levensonderhoud, onredelijke angsten over het klimaat leiden tot onredelijke eisen, groeiend gebrek aan woningen wakkert woede aan en een uitverkoop van democratische en rechtstatelijke principes verkruimelt het vertrouwen. Prijsstijgingen en tekorten, vrijheidsbeperkingen en eisen, oplopende sentimenten bij afnemende bewegingsruimte, Langzaam komt het allemaal samen maar als je naar een visie zoekt, moet je niet bij Mark wezen maar naar de oogarts.