Pas op. Hamilton heeft weer een goed humeur

Vorig jaar won Max de GP van Spanje vanaf P3, achter HAM & BOT. Dit jaar zijn de Ferrari's de bolides die over één snelle ronde gemeten de beste rijbewijsjes hebben - en ze hebben updates aan de auto's gedaan. De Red Bulls lijken telemetrisch nog wel sneller, maar de meest opvallende verbetering is niet in cijfertjes op een scherm te meten: Lewis Hamilton heeft verklaard dat ie "super happy" is en dat hebben we nog niet eerder gehoord in dit sofseizoen voor Mercedes. De W13 is behoorlijk verbouwd, dolfijnt nog wel over de baan bij hoge snelheid maar beduidend minder, en Lewis & George reden uitstekende trainingstijden. Max had beduidend matiger trainingsdagen met een auto die in FP3 niet wilde sturen. Stijlloze kwali-voorspelling: Karel de Klerk P1, twee Mercs in de top 5 en bij Max mag niks tegenzitten anders start ie nog ergens achter Alonso's Alpine Bottas’ Alfa morgen. Beter voorspellen is hierrr invullen met invite code 2dfbd44dcb, de pitstraat opent om 15u00 voor de Catalaanse kwalificatie.
VLAG: Karel de Klerk P1, Max weer problemen maar wel P2, Karel de Sint P3

\

Johan Derksen is een oude man. Feit. Maar Johan Derksen verwijten dat hij een oude man is, slaat helemaal nergens op. Het heeft weinig met 's snorremans leeftijd te maken dat hij een klassieke retorische houwdegen is, die zijn eerlijkheid zodanig op de mouw draagt dat het oplicht als een knipperend baken in een zee van opportunisme op de woelige getijden van de vergankelijke televisieroem. De enige manier waarop je Derksen als dinosaurus kunt zien, is als je zijn karakter van grote mond, klein hartje & een stukkie zelfkennis opgraaft en tentoon stelt - zoals dit interview in De T. doet - in het museum van postmodern exhibitionisme. Dan zie je een fossiele nuchterheid waar Nederland wel wat meer van kan gebruiken.

Lol & Bibbertas

Bij NRC Handelsblad zijn ze doodsbang voor zo'n beetje alles. Het angstzweet druppelt uit de zetletters. Vooral Poetin vinden ze doodeng, die kan echt ieder moment voor hun deur staan denken ze, maar ook Wilders en Baudet dragen zware laarzen natuurlijk. In hun bange verbeelding trillen de ruiten aan het Rokin de hele dag. Ze waren uiteraard ook al bibberbang voor professor Pim en ze vrezen het populisme van Pieter Omtzigt, want dat is een provinciaal met een grote muil - bijna een soort voetbalhooligan! Over De Rest van Nederland gesproken: de boeren en hun keurige PR-dame Kèrrolaaaain zijn een reden voor angst  en beven aan de bureaux in de Amsterdamse binnenstad. Frits Abrahams ligt al jaren in zijn graf op de achterpagina te gillen dat GeenStijl achter hem aan zit, die is zelfs postuum nog als de dood voor de stijlvormpjes van het disrespectvolloze onfatsoen. Wij moesten dus logischerwijs net even keihard gieren toen we lazen dat NRC-redacteuren werden """bedreigd""" door... FvD'ers boeren woeste Enschedeërs narrige nonbinairtjes van het Rotterdamse filmfestival. "Twee journalisten van NRC kregen deze maand na artikelen over IFFR op hun werk- en thuisadres proefpakketten incontinentiemateriaal opgestuurd, mogelijk een referentie naar ‘lekken’. Voor de één had iemand een afspraak met een kliniek tegen haarverlies gemaakt, voor de ander met Weight Watchers en Rotterdamse diëtistenpraktijk Samen Sterk." Enorm zin om vijfhonderd dozen pizza Hawaii naar NRC te sturen nu. Even testen of ze ook bang zijn voor ananas.

Bij de volgende toon is het vijf over twaalf

We zien de draad van Omtzigt (opklikken voor meer) en denken: Ja weet je, het kruit is al verschoten en iedereen heeft z'n posities al lang ingenomen. Mensen die voor Rutte zijn, vinden dat ie het goed gedaan heeft en mensen die tegen hem zijn, waren dat toch al. Het debat was een voorspelbaar toneelstukje in een lange reeks voorspelbare toneelstukjes die trekken van Soldaat van Oranje, The Musical beginnen te vertonen. De schade die wordt aangericht door de Rutte Doctrine (maar ook door een tandeloze Kamer die al twaalf jaar de retoriek richting standje elf omhoog draait maar toch nooit door de teflon heen weet te krassen) staat in vele vuistdikke dossiers beschreven en bevat op de cruciale plekken weggelakte regels, geheim gehouden bijlagen, gewiste sms'jes en een opvallend gebrek aan actieve herinneringen.

Zelfs na zijn premierschap - als het ooit ophoudt - zullen we geen goede reconstructie kunnen maken van de momenten waarop Rutte verzuimde de bestuurlijk transparante verantwoordelijkheid te nemen. Maar hoewel grote brokken geloofwaardigheid uit de bestuurlijke fundamenten worden gebikt en gehamerd, ondervindt de nationale dorpsdespoot nauwelijks politieke tegenstand uit een Kamer die onder de dekmantel van permanente verontwaardiging met te veel kneuzen en kakelkippen is gevuld. Veel scheer, weinig wol. Veel blaf, weinig bijt. Grote woorden, kleine gevolgen.

Ook in #smsgate heeft de oppositie gefaald in een poging om doortastend te lijken. De Kamer heeft bij monde van Klaver te gretig een debat gevraagd over de DoofpotNokia, zonder alle feiten en onderliggende documenten goed te kennen (en moest zodoende tijdens het debat informatie uit de Volkskrant vernemen). Nadat Rutte op hautaine toon de luiken gesloten hield en de bal terugkaatste, bloedde het debat dood in een motie van wantrouwen die geen steun kreeg van de meest kritische partijen en daarom de verbolgen burger wéér met een berooid gevoel achterlaat. Kijk maar in de reacties op de tweets van Omtzigt. Zowel Rutte als de Kamer voeden onverschilligheid en riskeren rancune. En dat wis je niet zomaar uit het geheugen.

Een UITSTEKEND betoog in reactie op een essay over "wellness-rechts"

Er is alle reden om pessimistisch te zijn over de morele en culturele toestand van onze natie, maar misschien nog wel meer over de stand van het intellectuele debat. Het nationale keukentafelgesprek in Nederland Ophefland komt meestal niet verder dan de vraag of iets wel of niet gezegd had mogen worden in een praatprogramma, en alles wat wél richting het gebruik van meer dan twee hersencellen dreigt te bewegen wordt onmiddellijk bedolven onder een klamme deken van deskundigendubbeldeug en persoonlijke poldervetes. 

Maar nu is er serieus hoop mensen. Schrijver en jurist Roxane van Iperen, onder meer bekend van de internationale bestseller ‘t Hooge Nest en de 4 mei-lezing van 2021, heeft een indrukwekkend essay uitgebracht: Eigen Welzijn Eerst - hoe de middenklasse haar liberale waarden verloor (Uitgeverij Thomas Rap, 143 bladzijden).

Eindelijk - EINDELIJK! - produceert een belangrijke denker uit mijn generatie een springplank naar een breder debat over waar we staan met onze morele en politieke cultuur, en waar we naartoe zouden kunnen gaan. Er staat vanzelfsprekend van alles in waar de lezer het niet mee eens kan zijn en er missen wat ontwikkelingen, maar het is een essay - dat hoort te prikkelen nietwaar? 

**De middenklasse, nativisme en populisme
**In haar essay vraagt Van Iperen zich hardop af hoe het kan dat het naoorlogse vooruitgangsgeloof de laatste jaren ogenschijnlijk zo snel is afgebrokkeld, en waarom een ooit tolerante Hollandse middenklasse voor een aanzienlijk deel is weggerend bij de traditionele middenpartijen en zich genesteld heeft bij conservatief rechts extremisme en louter op zichzelf betrokken, head first in het konijnenhol gepleurde wellnesswappies. Ze spaart hierbij het heilige Hollandse Vrouwbeeld niet en dat is alleen maar te prijzen.

Van Iperens premisse is dat de naoorlogse middenklasse een zelfbeeld van openheid en tolerantie heeft gekend. Is dat eigenlijk wel zo, of romantiseert ze hier een toch al gekleurde herinnering die uitentreuren herhaald is in de media? Wat wel met zekerheid vastgesteld kan worden, en dat doet de schrijver ook, is dat een paar naoorlogse generaties het telkens materieel beter kregen dan hun voorgangers, en dat die eeuwige groei nu dreigt te stokken. Starters kunnen het shaken om zonder eigen megavermogen een huis te vinden, en mensen die door ziekte, pech of pure kwaadaardigheid van een inhumane overheid buiten de boot vallen moeten het tegenwoordig zelf maar uitzoeken in onze onvolprezen participatiemaatschappij. 

Als startpunt van de teloorgang van de gematigde middenklasse kiest Van Iperen de opkomst van het politieke nativisme, zeg maar de tijdlijn Fortuyn > PVV > FVD, met een steeds hardere negatieve framing van migranten. Wat echter mist in haar analyse is een bredere inbedding van dat verrechtste discours, dat natuurlijk niet zomaar uit de lucht kwam vallen.

Een inzending die mag zijn wie hijzij wil zijn, derhalve non-binair doorgeplaatst *jazz hands*

Er galmt een gil door de ruimte. Het is sowieso één en al gegil en gekwetter hier, in deze holle kleedruimte van het Zwemparadijs, maar deze gil is anders. Ik kijk in de richting van het geluid en zie een meisje wijzen op het geslachtsdeel van de jongen, die zich naast haar aan het omkleden is. ‘Jongens mogen hier niet komen!’ Hé, dat is inderdaad vreemd, die jongen lijkt een verkeerde afslag te hebben genomen. Mijn dochter ziet het nu ook en kijkt me vragend aan. De verstrooide aandacht van moeders en dochters balt zich nu samen in het tafereel, daar op het bankje aan de overkant. De jongen bloost zijn badpak snel aan. Badpak?

De badjuf ziet het ook gebeuren en grijpt kordaat haar autoriteit. Gelukkig maar, hoef ik die arme jongen niet vriendelijk te verzoeken de volgende deur te pakken. De badjuf stapt naar het centrum van de ruimte. Op zachte maar resolute toon zegt ze: ‘jongens, mag ik jullie vragen niet te discrimineren? Dat is niet alleen tegen de reglementen van het Zwemparadijs, maar ook tegen de wet en dus strafbaar.’ ‘Maar jongens mogen hier niet komen!’, werpt het meisje nogmaals moedig tegen. De badjuf vervolgt: ‘Het is geen jongen, het is een meisje. Hè Janine?’ De jongen in badpak knikt nauwelijks zichtbaar. De badjuf loopt voldaan terug naar de plek waar ze vandaan kwam, haar gehoor in verbijstering achterlatend.

In de laatste stafvergadering van het Zwemparadijs was deze casus goed voorbereid. Met de nieuwe Transgenderwet, die medio juni a.s. door de tweede kamer geloodst zal gaan worden, is iedereen namelijk vrij om -zonder tussenkomst van psycholoog of rechter- ‘de vermelding van het geslacht in de geboorteakte te wijzigen.’ Omdat het binnenkort dus niet meer dan een formaliteit zal zijn van geslacht te veranderen, vond de directie van het zwembad het de hoogste tijd hier eens zorgvuldig bij stil te staan. ‘Objectieve, uiterlijke kenmerken zijn niet bepalend voor de geslachtsaanduiding, maar het subjectieve, innerlijke gevoel,’ legde de voorzitter gewichtig uit. ‘Als een jongen zich meisje voélt en hij dat heeft laten aanpassen in zijn geboorteakte, ís hij dus een meisje en mag hij naar de meisjeskleedkamer.’ ‘Maar dit gaat toch problemen geven?’ werd vanuit een scherp oplettende badmeester nog tegengeworpen, maar de voorzitter was resoluut: ‘het staat binnenkort in de wet en we bestaan bij gratie van de subsidies van de wetgever. We willen dus geen gelazer. En jullie gaan op cursus om te leren wat een jongen en wat een meisje is.’

Het lijkt te kantelen naar #JusticeforJohnnyDepp

Interessanter dan de sms'jes van Mark Rutte zijn de berichtjes van Amber Heard en Johnny Depp. Die zijn namelijk wél openbaar en komen als een trage modderstroom voorbij in een rechtszaal in Fairfax County, Virginia waar camera's staan opgesteld zodat de hele wereld mee kan kijken. Wat steeds meer mensen menen te zien, is hoe Amber Heard niet helemaal het slachtoffer is dat ze jarenlang beweerde te zijn. Woensdag kwamen diverse getuigen aan het woord die haar verhaal moesten versterken maar zelfs haar eigen zus Whitney bleek niet in staat om Ambers beweringen gestand te doen - integendeel. Ondertussen is er een beeld ontstaan van een paar gekoppelde penthouses waar een roedel bottom feeders uit de semi-vriendenkring van Heard rent free woonde, zoop, snoof en zich hele toffe jongens voelde in het aura en op de kosten van Johnny Depp. En nu ze als getuigen worden opgeroepen, zijn de meesten te bescheten om naar Virginia af te reizen vanuit LA. Nou, wij zitten weer aan de rechtbankbuis gekluisterd om het schuldige plezier te beleven van diep achter de vele voordeuren van een verstoorde relatie mee te gluren. Popcorn, colaatje, lijntje wit - kom maar door met de volgende serie videoverklaringen!

Maar bij D66 is alles zondag weer glad getrokken dus waar hebben we het nog over

Het hele onderste blok maar even, opdat we geen geheime bijlages krijgen. De Volkskrant won woensdag in hoger beroep het recht op persvrijheid terug en mag wél publiceren uit sms'jes, voicemails en emails van de gewezen voorzitter van de D66 talentencommissie, Frans van Drimmelen, die tevens een belangrijke adviseur was van Pechtold, de motor achter het naar Nederland halen van Kaag, en die de politie achter zich aan kreeg omdat hij een minnares stalkte en - zoals we nu letterlijk kunnen lezen - bedreigde. Maar inmiddels is hij lid af, het slachtoffer heeft uit de partijkas een afkoopsom gekregen en afgelopen zondag hebben ze bij D66 alles eens rustig doorgesproken met wat leden, plechtig verklaard dat hun gemankeerde integriteit bij alles en iedereen voorkomt, en de casus door bevriende regeringscommissaris Mariëtte Hamer laten doodkussen. Dus waar hebben we het nog over?

We zijn geen ambtenaren hierzo

Onze Ketel 1 staat wijd open, we hebben een bataljon prima gekwalificeerde pompbedienden aan de tap en voldoende V'tjes bij de deur om iedereen veilig te houden. Geen arbeidsmigratie voor nodig dus die hekslapers in Ter Apel kunnen retour Veiligelandistan. Toch knap dat de economie stokt ondanks de krapte op de arbeidsmarkt. Werkt iedereen soms volgens onderstaande communistische Twitternormen: een beetje off-day is genoeg excuus om maanden thuis te blijven? Komt het omdat arbeid in de huidige inflatoire bijna-crisis niet meer leidt tot significante meeropbrengsten? Of is het wat je krijgt als je twaalf jaar lang het land laat besturen vanaf een ouwe Nokia: als men bovenaan de trap van het Torentje geen verantwoordelijkheid meer neemt, waarom zouden de mindere goden het dan nog wel doen? Het land is ziek, iemand nog een biertje?

Rotherham, Rotherham, waar kennen we dat toch van? In welke Britse detectiveserie zat dat idyllische plaatsje ook weer OHNEE WACHT we weten het al weer. Het ligt in """Asia""" en de Profeet van Molenbeek reisde er heen voor Safari Eurabia

Rotherham kende ik eigenlijk alleen maar als een eldorado voor “Asian” groomers, loverboys en hun pedofiele klandizie. Ik volgde het nieuws destijds via de uiterst betrouwbare en degelijke Daily Mail en vooral de gigantische doofpot beklijfde: een mantel der liefde waaraan de magere mannetjes Klos, Bonekamp, Sjoerdsma en Paternotte een puntje kunnen zuigen (excuses voor dit foeilelijke, plastische stijlbloempje maar de lezer krijgt zo wel beeld van de slurpende Kaag-rimmers).

De politie durfde niks te doen omdat ze dan als racistisch zouden worden afgeserveerd, en Labour - al een eeuwigheid oppermachtig in Rotherham - wilde het “Aziatische” stemvee niet kwetsen. 

Wat volgde, was een van de grootste clusterfucks uit de Engelse geschiedenis. Duizenden meisjes werden jarenlang systematisch verkracht, misbruikt en mishandeld door de grooming gangs in the most shameful town in Britain (dixit het onverdachte persbureau Reuters).  

“Asian” taxichauffeurs lokten kinderen uit verzorgingshuizen en scholen en organiseerden betaalde groepsverkrachtingen. Anderen kinderen werden gedwongen naar die verkrachtingen te kijken, loslippige meisjes werden overgoten met benzine en de pooiers dreigden ze in brand te steken en hun moeders en jongere zussen te verkrachten en naar andere steden te deporteren. Er waren zwangerschappen - één op 12-jarige leeftijd - miskramen, abortussen en baby's werden door de groomers weggehaald bij de kindmoeders. 

Ik krijg al genoeg klachten dat mijn academische teksten veel te lang zijn en mijn broodheer Bart Nijman waarschuwde dat 250 woorden de max is qua aandachtsspanne der reaguurder, dus u leest zelf maar over de gruwelijke details bij Wikipedofilia en hier zijn wat bewegende plaatjes van Auntie Beeb. 

Er komt geen einde aan de schandalen want eind april dit jaar werd het conservatieve parlementslid Imran Ahmad Khan schuldig bevonden aan het misbruiken van een 15-jarige knaap, die hem geleverd werd door andere “Asians” uit Rotherham.