Beste lezer, Ik hou van Nederland. Van de cultuur, van de mensen, van de taal, van de kunst, van de steden, van de dorpjes, van de groene vlekjes op de kaart en van de waterstromen. De geschiedenis, het heden en de toekomst liggen mij nauw aan het hart. De laatste tijd ben ik in toenemende mate bezorgd. Ik ben 25 jaar oud. Ik heb voldoende goede vrienden, ik ben gezond, mijn familie is stabiel en ik heb überhaupt over mij zelf weinig te klagen. Ik ben bezorgd over de toekomst van Nederland. In mijn ogen gaat het hard achteruit, erger nog, het land is kort voor een verregaande catastrofe, op cultureel, sociaal, economisch en gemeenschappelijk niveau. Ik maak mij zorgen dat het Nederland dat ik ken over tien jaar niet meer bestaat en er nog maar restjes over zijn van het land waar ik van hou. Momenteel ben ik bezig met afstuderen. Ik studeer een STEM vak en hoor daarmee over enkele maanden tot de educatieve en economische elite van dit land en zelfs van de hele wereld. Ik ga voldoende geld verdienen en ik kan aan de bak waar ik ook maar wil ter wereld. Ik wil niet arrogant klinken, want het is gewoon zo. En toch denk ik niet dat ik hier mijn geld zal verdienen en uit zal geven. Ik wil dit land verlaten, niet omdat ik een of ander behoefte heb om mij in Azië zelf nieuw uit te vinden of omdat ik met geweren wil schieten in de VS of omdat ik de exotische wereld in Afrika wil proeven. Ik wil hier weg omdat ik mij niet medeschuldig wil maken aan het verpesten van dit land. Als ik geld ga verdienen, betaal ik ook belasting. Ik ben best bereid belasting te betalen, uiteindelijk koop je met je belasting gewoon een aantal diensten van de overheid die je zelf niet zou willen of kunnen verzorgen. Ik wil best betalen voor straten, bruggen en overige infrastructuur. Ik zie het als mijn sociale plicht om ouderen, zieken en zwakken een financieel handje te helpen. Ik heb best een flinke fractie van mijn salaris over voor veiligheid op straat en voor het land in het algemeen. Ik wil graag betalen voor serieus en nuttig wetenschappelijk onderzoek. Voor de kinderen van het land, voor opvoeding en opleiding, voor eten op school en voor opvang van kansarmen. Ik ben ook bereid te betalen dat mensen dit voor mij regelen en hier een eerlijk salaris voor krijgen, op regionaal, nationaal en ook internationaal niveau, dus ook de EU. Ik ben zelfs bereid om een subsidie voor kunst en cultuur uit te keren. Uiteindelijk heb ik ook wel geld over voor een hoogwaardige en vooral objective openbare omroep. Ik wil dit allemaal betalen, samen met de rest van werkend Nederland, en ik hoef niet eens een bedankje of een vermelding te hebben. Ik wil slechts dat het geld nuttig en efficiënt besteed wordt aan de dingen waar het voor bedoeld is. Maar ik ben niet bereid om met mijn geld de messen in de ruggen van dit land en van vele andere landen te financieren. Ik wil niet dat een euro van mijn salarisstrook op de salarisstrook van een neusvreter in Brussel terechtkomt die zich ook weer eens op tijd heeft aangemeld bij de balie. Ik wil niet dat mijn geld in de vorm van ontwikkelingshulp in de gouden limousine van een Afrikaanse dictator terechtkomt of dat hij nieuwe kogels voor zijn kindersoldaten koopt. Ik wil met mijn geld niet het subtiele of minder subtiele ‘democratiseren’ van regeringen in andere landen betalen zonder dat de consequenties glashelder zijn. Ik wil niet dat mijn geld ervoor zorgt dat onrustige jongeren in een anti-agressietraining middels kickboksen kunnen leren om een conducteur echt goed kapot te trappen. Ik wil met mijn geld niet fundamentalistische ideologieën, van welke kant dan ook, financieren, alleen omdat ze een slimme subsidieaanvraag hebben weten te formuleren. Ik wil met mijn geld geen criminele grootfamilies van een basisinkomen voorzien terwijl ze de steden en dorpen leegroven. Ik wil geen uitkering betalen voor mensen die helemaal niet willen werken en hier ook nog eens trots op zijn. Ik wil geen megalomane prestige projecten voor waanzinnige bestuurders betalen. Ik wil niet het binnenhalen van absurde sportevenementen betalen waarvoor dit land te klein is en wat veel beter op een vaste locatie kan gebeuren. Ik wil niet een financiële basis bieden aan domme beslissingen om politiek correct te blijven. Ik ben helemaal klaar met goedpratende, liegende en corrupte politici. Klaar met klootjesvolk dat het land verpest en met gutmenschen die dit klootjesvolk ook nog gaan verdedigen. Klaar met rechters die daarin trappen en iedereen met een taakstaafje weer terug te straat op sturen. Klaar met politieagenten die afraden om aangifte te doen omdat het toch geen zin heeft. Ik ben klaar met bakfietsidiooten die fulltime excuses verzinnen voor criminelen en ondertussen subsidie trekken voor diversiteitsbemoeiingen waar niemand op zit te wachten. En vooral: klaar met burgers die dit nog niet inzien en gewoon maar verder blijven geloven dat alles zo wel goed komt. Ik wil Nederland niet in de steek laten. Maar door hier te blijven en hier mijn belastingen te betalen ondersteun ik alleen het systeem dat dit land langzaam en stil probeert om zeep te helpen. Ik kan zelf nog zo vaak op politieke concepten stemmen die beloven het stuur om te gooien, maar als de meerderheid van het land dit blijkbaar niet wil, kan ik mijn tijd beter besteden. Daarom ga ik weg, hopende dat de grote massa van dit land een keer wakker wordt als het echt mis zit en goed gaat huishouden. Dan kom ik graag terug en dan betaal ik weer voor alles wat het waard is om betaald te worden. En als de massa nooit wakker wordt? Dan is Nederland zo als ik het ken en zo als ik ervan hou al gestorven. A. [naw bij redactie bekend]

The people of #Nice are making an anti-shrine for the Bastille Day killer out of rubbish, stones and spit https://t.co/Fr0DZAOQ18

— Sky News (@SkyNews) July 19, 2016

Het Engels kent de prachtige uitdrukking ‘an elephant in the room’: een levensgroot probleem dat iedereen ziet maar dat wordt doodgezwegen en genegeerd omdat het zo ongemakkelijk is. Europa heeft ook zo’n olifant, en hij heet ‘islamitische terreur’. Het beest dendert op logge poten over het continent. In een paar jaar tijd heeft het al honderden mensen vermoord en verwond en het veroorzaakt steeds meer woede en angst, maar ook na Madrid, ook na Londen, ook na Brussel, ook na twee keer Parijs, ook na Nice en bijvoorbeeld ook na Amsterdam, Toulouse, Lyon en Kopenhagen mag het dier niet bij zijn naam genoemd worden. De mainstream media en politiek proberen van die angstaanjagende olifant allemaal kleine, verwarde op zichzelf staande olifantjes te maken die niets met elkaar te maken hebben. Vele Europeanen zien het beest gewoon lopen, maar niemand mag het zeggen.

De verkiezingen liggen weer op de loer, dus het grote voorsorteren is begonnen. Het CDA wil kruistochten met een dienstplichtige strijdmacht, de VVD wil geen cent meer naar Griekenland, Dijsselbloem was verbaasd, is verbaasd en blijft verbaasd, D66 wil een referendum over het afschaffen van referenda, de PVV wil een nektasjes-belasting, GroenLinks wil Mindfulness verplicht stellen op basisscholen, Marianne Thieme wil serieus genomen worden en de SP is tegen. En toen viel de onderstaande inzending van Sid Lukkassen op de mat, die betoogt waar het volgens hem echt om draait het komende jaar. Amsterdams PvdA-gemeenteraadslid Sofyan Mbarki stelde in een interview in MUG Magazine, zomer 2016: “Ik voorspel dat identiteit het verkiezingsthema wordt. Wie ben ik in relatie tot Nederland? Mag ik hier zijn? Dat geldt zowel voor witte mensen die zich afvragen of alle veranderingen ten koste van hen gaan, als voor gekleurde mensen die twijfelen of zij wel geaccepteerd worden.” Niet alleen Mbarki maakt deze analyse. The Economist schreef 2 juli in ʿLiberalism after Brexitʾ: 

“Globalisering bracht het Westen welvaart maar verplaatste de industrie naar China; als gevolg werden miljoenen mensen hier werkloos. In plaats van de voor- en nadelen van globalisering te balanceren verlegden leiders hun aandacht. Links sprak over: cultuur, ras, mensenrechten, seksuele diversiteit en vergroening van de samenleving. Rechts over: meritocratie en zelfontplooiing. Hechte gemeenschappen van arbeiders – waar gezin en de natiestaat hoog in het vaandel stonden – brokkelden af.” De Brexit-discussie was met deze vraag verbonden: ‘waar ligt de soevereiniteit?’ Nationale soevereiniteit is onbelangrijk voor mensen die behoren tot een kosmopolitische, postnationale klasse. Zij bezitten de vaardigheden om overal in een globale economie te navigeren. Maatschappelijke lagen die een louter lokaal, regionaal of nationaal identiteitsbeeld hebben kunnen dat niet. Daarmee bleek Brexit tevens een klassenconflict.

Vanavond werd in de Tweede Kamer onder meer gedebatteerd over de gevolgen van de Brexit. Maar hoe kort die vergadering ook duurde, de belangrijkste conclusie kunnen we nu al trekken: zolang dit kabinet er zit zal een Nederlands referendum over onze positie binnen de EU er niet komen. Premier Rutte en vicepremier Asscher hebben aan duidelijkheid niets te wensen overgelaten: zo’n referendum is volgens hen onwenselijk en schadelijk, en bovendien zou ‘geen Nederlander’ er op zitten te wachten. Blijkbaar denken de heren (en met hen het grootste deel van de landelijke politiek) dat de redenen die 17 miljoen Britten hadden om uit de EU te stappen, in ons land totaal niet leven. En kennelijk zijn de recente peilingen over de wenselijkheid van een Nexit-referendum, waarin toch ongeveer de helft van de bevolking aangeeft zo’n referendum wel te willen, hen ontgaan.

Yoeri Albrecht. Directeur van een debatcentrum (waar m/v gescheiden moeten zitten) en voorzitter van een clubje voor pluriforme pers. Is zelf niet zo goed met meningen & debat. Was de grootste 'poetinvriendjes'-roeper tijdens het referendum. En inmiddels schuift hij moord in de schoenen van GeenStijl. Ook al heeft GS nog NOOIT iets over of tegen Bremainers geschreven. Pas op met terugpraten tegen Albrecht, want dan kan hij wel eens gaan slaan. Daar heeft ie een handje van. Groetjes terug en *block*, Euri Dwaalbrecht, agressieve engnek.

Klacht bij de Kamer aan de broek gekregen van @DenkNL wegens vragen stellen. Vanavond op @geenstijl.

— Jan Roos (@LavieJanRoos) May 24, 2016

"Geachte heer Stift, Zojuist is bij mij een klacht binnengekomen over het optreden van uw redacteur/verslaggever de heer Roos en zijn cameraman de heer Toet in de Tweede Kamer. Het betreft het met draaiende camera betreden van de zogenaamde “fractiegangen” en het ongevraagd en ongewenst filmen van kamerbewoners (op die plekken). Ik zal deze klacht onderzoeken en zal daarbij uiteraard hoor- en wederhoor toepassen. Ik wijs u er op dat een mogelijke sanctie voor optreden in strijd met de huisregels van de Tweede Kamer het (tijdelijk) niet meer verlenen of intrekken van uw accreditatie is. Met vriendelijke groet, Jan Willem Duijzer Directeur Bedrijfsvoering en Informatisering Tweede Kamer der Staten-Generaal" (Naschrift redactie: Filmpje straks later vanavond op GeenStijlTV.)

Zo ben je de mooiste agente van Nederland (hoi), zo ben je een immens populair fitnessmodel, en zo ben je de ster van DumpertReeten. Het kan hard gaan, als je talent hebt. Tomatenplukker Quid en volbloed ginger Van Leeuwen hadden vandaag Nochtli in de show en dat was geinig. Van paalmeneer en rookmevrouw tot de menopauzepostbode, alles kwam voorbij en werd transparant en snoeihard besproken. Met tot slot wat squats van Nochtli en een bierdrinkende Van Leeuwen. Mooi. En volg die half-Mexicaanse schone. Je wordt al fit als je d'r naar kijkt.

De gasten die verschijnen in de online webshow DumpertReeten zijn iedere keer verschillend. Van knappe blonde mevrouwen tot Steffen en Flip. Van keramiek-enthousiastelingen tot heuse vechtkampioenen. In die laatste categorie: Alistair Overeem. Allround eindbaas die jullie allemaal de moeder sloopt, maar vanavond staat eerst Arlovski op het menu. Om alvast in de stemming te komen deze extra-speciale enorm agressieve DumpertReeten met bovengemiddeld veel fitties in de mix. En een lekker wijf. Tudu tudu!

Het Turkse consulaat is ongetwijfeld bedolven onder foto's van geiten in al dan niet compromitterende poses na hun oproep op beledigingen aan het adres van Langetenensultan Erdogan te melden. Ze wisten in elk geval niet hoe snel ze 'Müsverstünd!' moesten roepen. Eén burger, uit Brabant, stuurde geen bestiale erotica naar de geitenneukers, maar schreef een heel betoog en cc'de dat naar ons. Nou. Bij dezen. Want burgers uit Brabant kunnen dedinge nou eenmaal wat rechter voor de raap duiden dan de meeste diplomaten. Geachte hoogedelgestrenge heer, Uw oproep tot aangifte van belediging is een gotspe zoals dat men in Nederland noemt. 1. Nederlanders van Turkse afkomst dienen te integreren wanneer men hier wil blijven. Dus ook het Turks paspoort officieel af te wijzen en hun nieuwe vaderland te erkennen als hun staat. Zo niet dan kan men, moet men vertrekken. 2.U als consulaat dient zich niet te mengen in Nederlandse verhoudingen, vrijheid van meningsuiting. Journalisten opsluiten die aantonen dat Erdogan met ISIS onderhandelt en zaken doet middels zijn zoon bijvoorbeeld is blijkbaar de manier waarop in Turkije vrijheid wordt beleefd. Niet hier.

Kijk dan. Die boys zijn gewoon bij aflevering 50. Dat betekent tieten, felicitaties van Mensen Die Er Toe Doen en alleen maar classic video's reeten. Plus tieten, maar dat hebben we misschien al gezegd. Van Leeuwen en Quid zitten in de old school bioscoopzaal, waar DumpertReeten ooit is begonnen. En vanaf dat moment wordt deze aflevering alleen maar beter. DUMPERTREETEN 50, op naar de volgende 50. OUWE BALLEN DIE!